توقعات جامعه سلامت از دولت آینده؛ لزوم تأمین نیروی انسانی

محمد رئیس‌زاده با اشاره به مطالبات نظام سلامت و جامعه پزشکی از دولت چهاردهم اظهار کرد: نخستین مطالبه از دولت آینده این است که سلامت را در صدر و اولویت اول برنامه‌ها قرار دهد و چالش‌ها و مشکلات حوزه سلامت را مطابق با حقیقت درک کند تا بر اساس برخی مسائل و اظهارات نادرست و سطحی، برای حوزه سلامت تصمیم‌گیری نشود. به طور کلی از دولت چهاردهم انتظار می‌رود یک حکمرانی مدبرانه در حوزه سلامت و بر مبنای واقعیات جامعه پزشکی و مصالح حوزه سلامت کشور صورت بگیرد.

وی افزود:‌ سیاستگذاری، اجرا، نظارت و ارزشیابی حوزه سلامت باید بر اساس اسناد و قوانین بالادستی صورت بگیرد و نباید طرح‌های خلق‌الساعه در دستور کار قرار بگیرند و باید از اتلاف منابع جلوگیری شود.

رئیس‌زاده ادامه داد: انتظار داریم دولت آینده در حوزه سلامت، اهتمام جدی به تأمین نیروی انسانی جدید داشته باشد. در سال‌های اخیر شاهد عدم تناسب صحیح در تأمین تخت و تجهیزات پزشکی با نیروی انسانی بوده‌ایم به طوری که به اندازه ساختمان‌ها و تجهیزات افتتاح شده، نیروی انسانی کافی برای حوزه سلامت در نظر گرفته نشده است در حالی که کادر بهداشتی و درمانی زیرساخت اصلی سلامت کشور به شمار می‌روند. اگر ما تجهیزات و زیرساخت‌های درمانی کافی و تکنولوژی روزآمد پزشکی را داشته باشیم اما از نظر نیروی تخصصی و کارآمد دچار مشکل شویم جز ایجاد نارضایتی و استهلاک سرمایه نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.

رئیس سازمان نظام پزشکی کشور بیان کرد: دولت آینده باید به معیشت فارغ‌التحصیلان جوان جامعه پزشکی در همه رشته‌ها و شاغلان گروه پزشکی در مناطق محروم کشور توجه جدی داشته باشد. همچنین عدم ورود به برخی از رشته‌های تخصصی مانند طب اورژانس، طب کودکان، بیهوشی و ... باید به صورت اضطراری مورد رسیدگی قرار بگیرد.

وی گفت: در اسناد بالادستی تأکید شده که قیمت تمام شده خدمات باید بر اساس واقعیت و شواهد محاسبه شود. دولت‌ آینده برای اجرایی کردن این بند سیاست‌های ابلاغی باید راهکار اجرایی شفاف داشته باشد. در برنامه هفتم توسعه و سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری، راهبردها مشخص شده اما برای اجرای این برنامه‌ها و سیاست‌گذاری‌ها باید برنامه عملیاتی و شفافی وجود داشته باشد.

رئیس‌زاده تأکید کرد: در دولت آینده، توجه به مسائل سلامتی و پیشگیرانه در حوزه سلامت، باید در ابتدای زنجیره اقدامات و فرآیندها و تصمیم‌گیری‌ها مورد توجه قرار بگیرد. در حال حاضر ابتدا بسیاری از تصمیماتِ خارج از حوزه سلامت قبل از بررسی آثار سلامتی آن اتخاذ می‌شود اما وقتی نتیجه این تصمیمات بر سلامتی مردم اثر می‌گذارد و مشکلات مرتبط با سلامتی ناشی از این تصمیم افزایش می‌یابد به موضوع سلامت توجه می‌شود.