رای الکترال؛ سازوکار و تأثیر آن در انتخابات آمریکا

سیستم انتخاباتی ایالات متحده به‌ویژه در انتخابات ریاست‌جمهوری به‌گونه‌ای طراحی شده است که شامل یک روش منحصر به فرد به نام «رای الکترال» می‌باشد. این سیستم، در واقع یک فرآیند دو مرحله‌ای است که در آن رأی‌دهندگان به نمایندگان یا «الکتورهای» خود رأی می‌دهند و این الکتور‌ها در نهایت رئیس‌جمهور را انتخاب می‌کنند. در این مقاله، به تشریح جزئیات رای الکترال، چگونگی انتخاب الکتور‌ها و تأثیر این سیستم بر نتایج انتخابات خواهیم پرداخت.

تعریف رای الکترال
رای الکترال به رأیی گفته می‌شود که الکتور‌های انتخاب شده از هر ایالت به‌منظور انتخاب رئیس‌جمهور به نمایندگی از آن ایالت می‌دهند. این سیستم با هدف ایجاد تعادل میان قدرت ایالت‌ها و تأثیر رأی‌دهندگان بر انتخاب رئیس‌جمهور طراحی شده است.

ساختار رای الکترال
در کل، تعداد الکتور‌های هر ایالت برابر با مجموع نمایندگان آن ایالت در کنگره (که شامل نمایندگان مجلس نمایندگان و سناتور‌ها می‌شود) است. در مجموع، ۵۳۵ الکتور در آمریکا وجود دارد که شامل ۴۳۸ نماینده مجلس نمایندگان و ۱۰۰ سناتور می‌باشد. همچنین، منطقه کلمبیا نیز ۳ الکتور دارد، که مجموعاً تعداد الکتور‌ها به ۵۳۸ می‌رسد. برای انتخاب رئیس‌جمهور، یک نامزد باید حداقل ۲۷۰ رأی الکترال را کسب کند.

چگونگی انتخاب الکتور‌ها
در روز انتخابات، رأی‌دهندگان در ایالت‌های مختلف به نامزد‌های ریاست‌جمهوری رأی می‌دهند. در اکثر ایالت‌ها، سیستم «برنده همه» (winner-takes-all) به کار می‌رود؛ به این معنا که نامزدی که بیشترین رأی را در یک ایالت به‌دست آورد، تمام رأی‌های الکتور‌های آن ایالت را به‌دست می‌آورد. تنها در ایالت‌های ماین و نبراسکا، این سیستم متفاوت است و الکتور‌ها به‌طور تناسبی بر اساس درصد رأی‌های کسب شده بین نامزد‌ها تقسیم می‌شوند.

مراحل انتخاب رئیس‌جمهور
رأی‌گیری عمومی: در روز انتخابات، مردم در ایالت‌های مختلف به نامزد‌های ریاست‌جمهوری رأی می‌دهند.

تعیین الکتورها: رأی‌های عمومی به الکتور‌هایی که به نامزد برنده تعلق دارند، تخصیص داده می‌شود.

جلسه الکتورها: در دسامبر همان سال، الکتور‌های منتخب در ایالت‌های خود گرد هم می‌آیند و به نامزد مورد نظر رأی می‌دهند.

تأیید رأی الکترال: در ژانویه سال بعد، نتیجه رأی‌گیری الکتور‌ها در کنگره تأیید می‌شود و نامزد برنده به‌عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده اعلام می‌شود.

تأثیرات سیستم رای الکترال
این سیستم انتخاباتی از جنبه‌های مختلفی تأثیرگذار است:
نمایندگی نامتناسب: رای الکترال می‌تواند منجر به عدم تطابق بین رأی‌های عمومی و نتایج نهایی انتخابات شود. برای مثال، یک نامزد ممکن است تعداد بیشتری از رأی‌های عمومی را کسب کند، اما به دلیل سیستم رای الکترال، رئیس‌جمهور نشود.

تمرکز بر ایالت‌های کلیدی: نامزد‌ها عمدتاً تمرکز خود را بر ایالت‌هایی می‌گذارند که به‌عنوان «ایالت‌های کلیدی» شناخته می‌شوند و می‌توانند نتایج را تعیین کنند. این امر ممکن است به نادیده‌گرفتن منافع ایالت‌های کوچک‌تر و کمتر جمعیت‌پذیر منجر شود.

تشویق به دوحزبی‌گرایی: سیستم رای الکترال به تقویت سیستم دوحزبی در آمریکا کمک کرده است، زیرا نامزد‌های مستقل یا کوچک به‌ندرت می‌توانند رأی الکترال کافی برای پیروزی به‌دست آورند.

تاثیر رای الکترال در انتخابات ۲۰۲۰
در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده در سال ۲۰۲۰، جو بایدن، نامزد حزب دموکرات، از سیستم رای الکترال به‌طور مؤثری بهره‌برداری کرد تا به پیروزی برسد. در این انتخابات، بایدن در مقابل دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت و نامزد حزب جمهوری‌خواه، قرار گرفت. بایدن و تیم انتخاباتی‌اش بر روی ایالت‌هایی تمرکز کردند که در انتخابات قبلی به ترامپ رأی داده بودند، به‌ویژه ایالت‌های کلیدی مانند میشیگان، ویسکانسین و پنسیلوانیا. این ایالت‌ها به‌دلیل تعداد الکتور‌های بالا و توانایی آنها در تغییر نتایج انتخابات بسیار مهم بودند.

جمع‌آوری رأی‌های الکترال
بایدن در انتخابات ۲۰۲۰، با کسب ۳۰۶ رأی الکترال در مقابل ۲۳۲ رأی ترامپ، پیروزی خود را تضمین کرد. این پیروزی به‌ویژه در ایالت‌های کلیدی زیر برجسته است:
میشیگان: بایدن در این ایالت با جلب حمایت اکثریت رأی‌دهندگان، ۱۶ رأی الکترال را به‌دست آورد.
پنسیلوانیا: بایدن با جلب ۲۰ رأی الکترال در این ایالت، که در انتخابات ۲۰۱۶ به ترامپ رأی داده بود، پیروزی بزرگی کسب کرد.
ویسکانسین: با کسب ۱۰ رأی الکترال دیگر در ویسکانسین، بایدن توانست به تعداد کل رأی‌های الکتوریش افزوده کند.
شکست در ایجاد ائتلاف‌های جمهوری‌خواه

با توجه به پاندمی COVID-۱۹، بایدن و حزب دموکرات به‌طور مؤثری از رأی‌گیری زودهنگام و رأی‌گیری پستی بهره‌برداری کردند. این رویکرد به افزایش مشارکت رأی‌دهندگان به‌ویژه در میان گروه‌های سنی جوان‌تر و اقلیت‌ها کمک کرد. این گروه‌ها در ایالت‌های کلیدی می‌توانستند تأثیر بسزایی در تغییر نتایج داشته باشند.

بایدن توانست برخی از جمهوری‌خواهان و مستقل‌ها را که از سیاست‌های ترامپ ناراضی بودند، جذب کند. این امر به‌ویژه در ایالت‌های میشیگان و پنسیلوانیا مشهود بود، جایی که بسیاری از رأی‌دهندگان سنتی جمهوری‌خواه به بایدن رأی دادند.
بایدن بر روی مسائل کلیدی مانند اقتصاد، بهداشت عمومی و نژادپرستی متمرکز شد. این موضوعات به‌ویژه در دوران پاندمی و با افزایش نارضایتی از سیاست‌های ترامپ، برای بسیاری از رأی‌دهندگان مهم بود. این مسائل باعث شدند که بایدن توجه بیشتری از رأی‌دهندگان جلب کند و در نهایت بر موفقیت او در کسب رأی‌های الکترال تأثیر بگذارد.

نتیجه‌گیری
سیستم رای الکترال در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده به‌عنوان یک روش منحصربه‌فرد، نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد. این سیستم با تأثیرگذاری بر نحوه رأی‌گیری و انتخاب رئیس‌جمهور، نقش مهمی در سیاست آمریکا ایفا می‌کند. با وجود انتقادات به این سیستم، رای الکترال همچنان جزء جدایی‌ناپذیر فرایند سیاسی و انتخاباتی ایالات متحده باقی مانده است و به‌نظر می‌رسد که همچنان در آینده تأثیرگذار خواهد بود. در مجموع، سیستم رای الکترال و استراتژی‌های انتخاباتی بایدن در سال ۲۰۲۰ به او کمک کرد تا با کسب رأی‌های الکترال کافی، به پیروزی برسد. توجه به ایالت‌های کلیدی، استفاده از روش‌های رأی‌گیری جدید و جذب گروه‌های رأی‌دهنده متنوع، عواملی بودند که باعث موفقیت او در این انتخابات شدند و بر عملکرد رای الکترال تأثیرگذار بودند. این انتخاب، نه تنها بر اساس رأی‌های عمومی، بلکه بر اساس استراتژی‌های انتخاباتی هوشمندانه و مدیریت مؤثر منابع در ایالت‌های تعیین‌کننده رقم خورد.