تکرار بازی با کارت حقوق بشری!

انتشار گزارش ضد ایرانی و این جوسازی‌ها دارای یک نقطه مشترک است و آن تقارن آنها با ارسال نامه ترامپ به رهبر معظم انقلاب است. نامه‌ای که شواهد امر و سخنان افرادی همچون لاوروف وزیر امور خارجه روسیه نشان می‌دهد که دارای محتوایی زیاده خواهانه و غیر اصولی است که از جانب هیچ کشور مستقل و ازادی همچون ایران قابل پذیرش نمی باشد.

پایگاه بصیرت

خانم مای ساتو که تابستان جایگزین جاوید رحمان با ادعای گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، کار خود را آغاز کرده است یک بار دیگر همان گزارش‌های جاوید رحمان را روخوانی کرده است. این خانم ژاپنی که همچون همتای قبلی خویش ماهیتی انگلیسی دارد و صرفا ملیت ژاپنی را یدک می‌کشد، ادعاهای حقوق بشری را علیه ایران تکرار کرده است. ساتو در نشست شورای حقوق بشر در مورد یافته‌های گزارش منتشر شده‌اش با اعضای این شورا گفت‌وشنودی سالانه خود را برگزار خواهد کرد.
مای ساتو در این گزارش بدون اشاره به اینکه بسیاری از اعدامی ها قاچاق‌چیان مواد مخدر بوده‌اند که در هیچ جای جهان به آنها رحم نمی‌شود، به افزایش اعدام‌ها در ایران در سال گذشته میلادی اشاره می‌کند و بار دیگر خواستار توقف اعدام‌ها و لغو مجازات اعدام شده است.

تکرار بازی با برگه دروغ‌پراکنی حقوق بشر ی

همزمان با گزارش تکراری و مغرضانه کمیته حقیقت‌یاب ادعایی سازمان ملل نیز همان گزارش‌های قبلی را تکرار کرده و بعد دیگری از جوسازی‌ها علیه ایران را در دستور کار قرار داده است. این کمیته مدعی شده است که به رغم تضمین‌های پیش از انتخابات پزشکیان،‌ سرکوب زنان و مخالفان ادامه دارد. سارا حسین رئیس کمیته حقیقت‌یاب مدعی شده است که اقدامات سختگیرانه که همچنان ادامه دارد، شامل استفاده بیشتر از فناوری و نظارت تجسسی، از جمله استفاده از تکنولوژی «شناسایی چهره» است.
این گزارش‌ها در حالی با تکرار رویه جوسازی، استثناسازی و دروغ‌پراکنی، متهم سازی و باج‌خواهی منتشر شده است که در این زمینه چند نکته قابل توجه است.

ماهیتی تکراری و نخ نما شده
تشکیل کمیته حقیقت یاب و تعیین نماینده ویژه سازمان ملل اقدامی خلاف قوانین و عرف بین‌المللی با رویکردی کاملا سیاسی و مغرضانه است چرا که ایران همواره از کشورهای پیشرو در زمینه حقوق بشر و توجه به امور انسانی بوده و پرونده‌های ادعایی هیچ تناسبی با حقایق داخل ایران ندارد بویژه اینکه منابع جمع آوری اطلاعات این مدعیان حقوق بشر افرادی وگروه‌های معلوم الحالی هستند که دستشان به خون هزاران ایرانی آغشته است و یا اینکه با دروغ پراکنی به کسب درآمد از دولتهای ناآگاه غربی پرداخته‌اند. این امر چنان بوده که حتی از اولین فرامین ترامپ در زمان ورود به کاخ سفید را قطع بودجه این نهادها، افراد و رسانه‌ها بوده است. در همین حال تریبون گرفتن افرادی مانند خانم ساتو و سارا حسین از رسانه‌های معلوم الحال حاکمیتی غربی همچون بی بی سی، رادیو فردا و... ماهیت غیر مستقل آنها را آشکار و اهداف گزارش‌های ضد ایرانی و خلاف واقع آنها را اشکارتر می‌سازد.

حقیقتی که همیشه کتمان شده
نکته بسیار مهم آن است که این افراد در حالی خود را دلسوز و هوادار مردم ایران بویژه زنان و کودکان معرفی می‌کنند که از یک سو این گزارش‌ها از قاچاقچیان و جنایت‌کاران تروریستی حمایت می‌کنند که دستشان به خود مردم ایران اغشته است. همچنین منبع گزارش این نهادها افراد و گروه‌های هستند که یا مسلحانه و یا اصرار بر تحریم رسما قاتل مردم ایران می‌باشند. در همین حال در این گزارش‌ها هیچ اشاره‌ای به تاثیر تحریم‌ها بر زندگی مردم ایران از جمله در حوزه بهداشت و درمان و رفاه عمومی که بخش عمده متاثرین از ان زنان و کودکان می باشند ندارند. خانم دوهان نماینده ویژه سازمان ملل در امور قهری یک جانبه در گزارش رسمی خود در شهریور 1401 رسما عنوان می‌کند که زنان و کودکان و مردم عادی قربانیان تحریم‌ها هستند که نه تنها تبعات اقتصادی داشته بلکه در مشارکت سیاسی و اجتماعی آنها نیز تاثیر منفی دارد. او اذعان می‌کند که به رغم آنکه ایران 95 درصد داروها را خود تولید می‌کند و به رغم آنکه غرب ادعا می‌کند مراودات بانکی برای دارو تحریم نمی‌باشد اما در حقیقت بانک‌های خارجی از ترس تحریم‌ها حاضر به مراودات بانکی با ایران نبوده که مشکلات بسیاری در حوزه بهداشت و درمان ایجاد می‌کند. او در نهایت ضمن درخواست برای لغو تحریم‌ها عنوان می‌کند که این تحریم‌ها نسل کشی، جنایت علیه بشریت، نقض منشور ملل متحد و قوانین بشر دوستانه بوده و عاملان و آمران آن باید بازخواست و مجازات شوند.
حال این سوال از افرادی همچون سارا حسین و ساتو مطرح می‌شود که چگونه تحریم‌ها و تاثیرات مخرب آن را هرگز نمی‌بینند و علیه مصوبان و مجریان تحریم‌ها موضعی ندارند در حالی که خود را ناجی و حامی مردم ایران معرفی می‌کنند؟ این مسئله نشان می‌دهد که آنها نه یک ناجی بلکه مهره‌ای در دستان غرب برای برهم زدن امنیت و ثبات اجتماعی و ذهنی ایرانیان هستند که جز تحقق اهداف اربابان غربی خود هیچ هدفی را دنبال نمی‌کنند. به عبارتی دیگر همان طور که با دستمال کثیف نمی‌شود شیشه را تمیز کرد با رفتارهای مغرضانه این افراد نیز نمی توان گامی برای ارتقای سطح رفاه و ظرفیت‌های اجتماعی و سیاسی مردم گامی برداشت.

گزارش‌های برای فشار حداکثری
نکته قابل توجه دیگر زمان بندی این گزارش‌های ادعایی است. در روزهای اخیر مجموعه‌ای از مواضع ضد ایرانی مطرح شده است.
آمریکا از اعمال تحریم‌های جدید از جمله تحریم وزیر نفت خبر می‌دهد. وزیران امور خارجه گروه هفت در آخرین روز از نشست خود در کانادا با انتشار بیانیه‌ای مشترک ضمن حمایت از افزایش فشارها برتهران تصریح کردند که جمهوری اسلامی هرگز نباید به جنگ‌افزار هسته‌ای دست یابد آنها ایران را عامل بحران‌های منطقه معرفی کرده‌اند. در نشستی خلاف قانون و عرف در شورای امنیت به صورت غیر علنی، آمریکا و تروئیکای اروپایی ( فرانسه، انگلیس و آلمان) تکرار دروغ پرازی‌ها و زیاده خواهی هسته‌ای علیه ایران داشته‌اند. وزیر خارجه آمریکا نیز درجوسازی دیگر مدعی مقابله با نفوذ ایران در ونزوئلا و آمریکای لاتین شده است.

این افراد در حالی خود را دلسوز و هوادار مردم ایران بویژه زنان و کودکان معرفی می‌کنند که از قاچاقچیان و جنایت‌کاران تروریستی حمایت می‌کنند که دستشان به خود مردم ایران آغشته است.

این جوسازی‌ها دارای یک نقطه مشترک است و آن تقارن آنها با ارسال نامه ترامپ به رهبر انقلاب است. نامه‌ای که شواهد امر و سخنان افرادی همچون لاوروف وزیر امور خارجه روسیه نشان می‌دهد که دارای محتوایی زیاده خواهانه و غیر اصولی است که از جانب هیچ کشور مستقل و ازادی همچون ایران قابل پذیرش نمی باشد. با توجه به اصرار ترامپ به اجرای سیاست فشار حداکثری می‌توان گفت که گزارش ادعایی کمیته حقیقت یاب و شورای حقوق بشر در چارچوب بازی آمریکا برای بالا بردن هزینه‌های ایران است. رفتاری که برگرفته از توهم خودبرترپندارانه ترامپ برای تحمیل زیاده‌خواهی‌اش به ایران است حال آنکه تهران تاکید دارد زیر بار فشار و تهدید هیچ مذاکره‌ای در کار نخواهد بود. البته ناگفته نماید بخشی از این جوسازی نیز برگرفته از خشم غربی‌ها از رزمایش نظامی و نشست سیاسی مشترک ایران، روسیه و چین است که رسما شکست سناریوی اختلاف اکنی میان ائتلاف شرقی‌ها را اشکار می‌سازد.
گزارش‌هایی برای حمایت از قاتلان بشریت
نکته مهم دیگر در باب گزارش خانم سوتا و سارا حسین را تقارن با دو پرونده نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت تشکیل می‌دهد.
نخست آنکه گزارش جدید کارشناسان سازمان ملل متحد می‌گوید اسرائیل علیه فلسطینی‌ها دست به "اعمال جنایت‌کارانه" از جمله استفاده از خشونت جنسی به عنوان استراتژی جنگی زده است. این گزارش که روز پنج‌شنبه ۲۳ اسفند منتشر شد، به‌ویژه به اقداماتی اشاره دارد که اسرائیل به منظور از "بین بردن توان تولیدمثل فلسطینیان" در غزه انجام داده است. از جمله این اقدامات "اعمال تدابیری برای جلوگیری از تولد نوزادان"، که یکی از مصادیق اعمال جنایت‌کارانه طبق اساس‌نامه رم و کنوانسیون ژنو محسوب می‌شود. گزارش همچنین به افزایش مرگ و میر مادران در طول جنگ غزه به دلیل محدودیت دسترسی به تجهیزات پزشکی اشاره می‌کند.
در پرونده ای دیگر در نشست شورای امنیت رسما کشتار علوی‌ها در غرب سوریه توسط نیروهای جولانی که تحت حمایت غرب قرار دارد، جنایت و نسل کشی عنوان شده چنانکه نماینده روسیه در سازمان ملل رسما آن را با کشتار رواندا مقایسه می‌کند.
با توجه به حمایت‌ها و همراهی‌های غرب با رژیم صهیونیستی و جولانی در نسل کشی‌های هدفمند، تقارن دو گزارش ادعای ایران با این کشتارها نمی‌تواند امری اتفاقی باشد و می‌توان آن را اقدامی برای سرپوش نهادن بر جنایات صهیونیست‌ها و جولانی دانست. رویه‌ای که دروغین بودن ادعاهای حقوق بشری غرب و نقش آنها در جنایت علیه بشریت را بیش از پیش اشکار می‌سازد. بر این اساس رفتار ضد ایرانی سازمان‌های مدعی حقوق بشر را می‌توان یک رسوایی برای انها دانست که با اتهام زنی و پرونده سازی دروغین علیه ایران به دنبال سرپوش نهادن بر جنایات واقعی در جهان یعنی نسل‌کشی در غزه و غرب سوریه هستند که با حمایت مستقیم غرب صورت می‌گیرد.

منبع: سایت بصیرت