خداحافظ خوش غیرت

در روزگاری که عده‌ای سعی کردند با پول این سرزمین، برای اهداف دشمنان فیلم بسازند و هنر را به مسیر فیلم‌فارسی‌های پیش از انقلاب بکشانند، کاسبی و امثال او ایستادگی کردند. او نمادی بود از هنر مردمی و انقلابی که نه راه را گم کرد و نه کرامت را.

پایگاه بصیرت / احسان بهاری

محمد کاسبی، نامی که در قلب مردم ایران جاودانه شد، از میان ما رفت. او که با نقش‌های ماندگارش مثل «آقا رحمان» در سریال «سه در چهار» و «آقا تقی» در «خوش‌رکاب»، درد و رنج مردم ایران را با چنان ظرافت و کرامتی به تصویر کشید که طعم بزرگواری و مردانگی در وجودشان گم نشود. کاسبی بلد بود با بازی‌اش ما را به خنده و گریه وادارد، همراهمان کند تا دل بکنیم، رشد کنیم و عمیق‌تر به زندگی نگاه کنیم.

اما محمد کاسبی فقط یک بازیگر نبود؛ او یکی از پایه‌گذاران حوزه هنری بود، از همان جوانان پرشور اول انقلاب که عهد بستند هنر پاک و مقدس مردم ایران را به اوج برسانند. او تا آخرین لحظه به این عهد وفادار ماند. در روزگاری که عده‌ای سعی کردند با پول این سرزمین، برای اهداف دشمنان فیلم بسازند و هنر را به مسیر فیلم‌فارسی‌های پیش از انقلاب بکشانند، کاسبی و امثال او ایستادگی کردند. او نمادی بود از هنری مردمی که نه راه را گم کرد و نه کرامت را.

به اسم و نام مبارک حضرت زهرا(س) و امام علی(ع) به ما بودجه می‌دهند. اگر روزی برسد که با این پول فیلم بسازید بعد در جهت خلاف انقلاب و اسلام بروید، پودر می‌شوید.

هنری که کاسبی به آن باور داشت، همان بود که امام خمینی (ره) در ابتدای انقلاب فرمود: «ما با سینما مخالف نیستیم، با فحشا مخالفیم.» او با نقش‌ها و زندگی‌اش نشان داد که می‌توان هنری نجیب و پاک داشت، هنری که به قول امام «راه ستیز با جهانخواران را بیاموزد.» کاسبی این منشور را نه فقط در حرف، که در عمل به تصویر کشید.

شاید حالا که او دیگر میان ما نیست، بهتر بتوان جمله‌ای را که در برنامه «چهل‌تیکه» گفت درک کرد. وقتی محمدرضا علیمردانی از چشمان نافذش تعریف کرد، بغض کرد و گفت: «من خودم عاشق چشم خمار سردار سلیمانی‌ام.» این جمله، چکیده‌ای بود از عمری که در راه هنر انقلاب گذاشت؛ هنری که عاشقانه و با ایمان پیش رفت.

محمد کاسبی وصیتش را هم با همان صلابت گفت: «به اسم و نام مبارک حضرت زهرا(س) و امام علی(ع) به ما بودجه می‌دهند. اگر روزی برسد که با این پول فیلم بسازید بعد در جهت خلاف انقلاب و اسلام بروید، پودر می‌شوید.» این کلام، نه فقط هشدار، که چراغ راهی است برای هنرمندانی که می‌خواهند در مسیر مردم و آرمان‌های انقلاب بمانند. حالا که محمد کاسبی دیگر در میان ما نیست، یاد و راه او در قلب مردمی که دوستش داشتند و در میان هنرمندانی که به هنر پاک و متعهد باور دارند، زنده خواهد ماند. خدا رحمتش کند، او که با هنرش درس کرامت، مردانگی و تعهد به آرمان‌های انقلاب را به ما آموخت.