توسعه بازار تسلیحاتی ایران، به کابوس آمریکا و متحدانش تبدیل شده است و این چیزی نیست که قابل کتمان باشد. در روزهای اخیر رسانه‌های غربی، عبری و عربی گزارش‌هایی درباره افزایش کمی و کیفی صادرات تسلیحاتی کشورمان به دیگر کشورها منتشر کردند.
26 مهرماه گذشته، دبیرخانه شورای امنیت سازمان ملل با ارسال یادداشتی به کشورهای عضو، پایان رسمی تحریم‌های شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی ایران را اعلام کرد.
طبق اعلان نهاد مزبور، محدودیت‌های مربوط به مقررات بندهای ۳، ۴ و ۶ ضمیمه به قطعنامه ۲۲۳۱، شامل آزمایش‌های موشکی، محدودیت صادرات و واردات اقلام موشکی به ایران و همچنین تحریم‌های مربوط به توقیف اموال و ارائه خدمات مالی به افراد و نهادهای ایرانی تحت تحریم شورای امنیت، درست ۸ سال پس از اجرای برجام (26 مهر 1402/ 18 اکتبر ۲۰۲۳) به صورت خودکار خاتمه یافت.
همزمان تهران در بیانیه‌ای رسمی ادعای آمریکا و کشورهای اروپایی برای تداوم این محدودیت‌ها به رغم خاتمه دوران قانونی را ناقض ماده ۲۵ منشور ملل متحد خوانده بود.
در حالی که انتظار می‌رفت ایران بیش از پیش از این فرصت برای جبران زمان 8 ساله و خرید تسلیحات پیشرفته ضروری بویژه پرنده‌های جنگنده و برخی فناوری‌های الکترونیکی بهره ببرد اما به نظر می‌رسد توان خودکفایی دفاعی کشورمان به قدری افزایش یافته که در صادرات اقلام نظامی رشدی بسیار بیشتر از واردات داشته‌ایم.
مهدی فرحی، جانشین وزیر دفاع آبان گذشته اعلام کرده بود کشورمان سال گذشته حدود یک میلیارد دلار صادرات نظامی داشته که ۷ هزار شرکت داخلی و بیش از ۱۰۰ هزار نیروی بومی در این زمینه دخیل بوده‌اند. پیش از آن نیز برخی منابع دولتی از صادرات تسلیحاتی ایران به 42 کشور جهان صحبت کرده بودند.
حال برخی منابع خارجی اعلام کرده‌اند در همین مدت زمان 4 ماهه از برداشته شدن تحریم‌های تسلیحاتی، صادرات نظامی ایران 40 درصد افزایش داشته است.
اگرچه انگیزه‌های ایالات متحده و رژیم صهیونیستی برای جو‌سازی رسانه‌ای علیه روند فزاینده تقاضا برای تسلیحات ایرانی بویژه در کشورهای محور مقاومت در انتشار چنین آماری بی‌تاثیر نیست اما در عین حال نمی‌توان واقعیتی را که در پس چنین اخباری وجود دارد، منکر شد.
در راستای همین جوسازی‌ها، پنجشنبه گذشته سنتکام (مرکز فرماندهی نیروهای تروریست آمریکا در خاورمیانه) مدعی توقیف یک محموله تسلیحاتی از مبدا ایران به مقصد یمن شد. بر اساس ادعای ژنرال مایکل اریک کوریلا از واحد گشت سنتکام در اقیانوس هند و دریای سرخ، محموله کذایی مزبور مشتمل بر سلاح‌های متعارف پیشرفته توصیف شد. توصیفی که پنتاگون از این محموله دارد جالب توجه است: «200 بسته حاوی اجزای موشک بالستیک میان‌برد، مواد منفجره، اجزای وسایل نقلیه بدون سرنشین زیرآبی/ سطحی (UUV/USV)، تجهیزات ارتباطی و شبکه درجه یک نظامی، تجهیزات پرتاب‌کننده موشک‌های هدایت‌شونده ضدتانک و سایر اجزای نظامی!»
عکس‌های مربوط به این گزارش نیز تجهیزات مربوط را روی عرشه یک لنج چوبی نشان می‌دهد، البته به نظر می‌رسد انتشار این خبر توسط آمریکایی‌ها بر اثر نوعی عجز راهبردی صورت گرفته است. آنها می‌خواسته‌اند با این کار ایران را حامی تسلیحاتی مستقیم انصارالله یمن در منازعات دریای سرخ نشان دهند اما در عوض باعث تبلیغ توان تسلیحاتی کشورمان و زرادخانه متحول‌شده گروه‌های مقاومت شدند. حقیقتا تا همین چند ماه پیش چه کسی تصور می‌کرد ایرانی که سال‌ها تحت شدیدترین تحریم‌های صنعتی و تسلیحاتی غرب و شرق قرار داشته، بتواند چنین زرادخانه با تنوع و سطح فناوری بالا را به ارزان‌ترین قیمت بومی‌سازی کند و در اختیار شرکای راهبردی خود و ملت‌های مظلوم منطقه قرار دهد.
بیش از یک سال است آوازه پهپادهای رزمی و تجسسی ایرانی در دنیا طنین‌افکن شده، بویژه مدل شاهد 136 که نمونه‌های روسی آن تبدیل به کلید پیروزی‌های این کشور در جنگ اوکراین شده است. تبلیغات سوء غرب روی این موضوع نیز در نهایت باعث شد دامنه مشتریان پرنده‌های بدون سرنشین ایرانی جهانی شود.
روزنامه وال‌استریت‌ژورنال، این هفته گزارشی مبسوط با عنوان«ظهور ایران به عنوان تامین‌کننده جهانی تسلیحات، آمریکا و متحدانش را آزار می‌دهد» به قلم بنوا فاکن، وابسته خبری سرشناس خود در خاورمیانه منتشر کرد. این گزارش مکتوب که یک پیوست تصویری چند دقیقه‌ای هم دارد، می‌آورد: «صنعت تسلیحات ایران به سرعت در حال رشد است و این کشور را به یک صادرکننده در مقیاس بزرگ تسلیحات کم‌هزینه و با فناوری پیشرفته تبدیل می‌کند که مشتریان آن آمریکا و شرکای آن در خاورمیانه، اوکراین و فراتر از آن را آزار می‌دهند. دگرگونی این صنعت که با خرید هزاران پهپاد توسط روسیه در سال 2022 شتاب گرفت و میدان نبرد در اوکراین را تغییر داد، به تهران کمک کرد حمایت خود از متحدان شبه‌نظامی را در درگیری‌های خاورمیانه که در کنار جنگ اسرائیل با حماس در غزه تشدید شده، افزایش دهد».
در گزارش وال‌استریت ژونال به این اشاره شده که ایران یک پل زمینی متشکل از گروه‌های بومی تحت عنوان «محور مقاومت» را در سراسر خاورمیانه تشکیل داده که در قالب اتحاد با تهران به یکدیگر متصل می‌شوند. به این ترتیب به زعم بنوا فاکن، خبرنگار فرانسوی این نشریه آمریکایی، حماس در غزه، حزب‌الله در لبنان و حوثی‌ها در یمن با یکدیگر علیه رژیم صهیونیستی ائتلاف کرده‌اند.
تارنمای شبکه آی24، رسانه بین‌المللی رژیم صهیونیستی نیز در گزارشی به این می‌پردازد که توسعه صادرات نظامی ایران، باعث نگرانی آمریکا شده است. این گزارش که تصویر یک پهپاد رزمی بزرگ ایرانی رونمایی‌شده با تجهیزات پیشرفته در روز ارتش در تهران را بر تارک خود دارد، ضمن ارجاع دادن به گزارش جمعه گذشته روزنامه وال استریت ژورنال، وحشت اسرائیلی‌ها از توسعه کاربرد سلاح‌های ایرانی توسط محور ضدصهیونیستی را بروز داد.
در این گزارش به نقل از مقامات آمریکایی نقل شده که یکی از مهم‌ترین صادرات تسلیحاتی ایران، یک نوع هواپیمای بدون سرنشین انتحاری به شمار می‌رود که برای حمل مواد منفجره و سقوط به هدف خود طراحی شده - همان شاهد 136 - و در حمله گروه‌های جهادی عراقی در اوایل ژانویه به یک مقر نظامی پنتاگون در اردن نقش داشت. این هواپیمای بدون سرنشین با پشت سر گذاشتن تمام سامانه‌های راداری و پدافندی آمریکایی به هدف اصابت کرده و 3 سربازشان را به هلاکت رسانده است.
شبکه آی 24 در ادامه با اشاره به جنگ رژیم صهیونیستی و گروه حماس تلاش می‌کند ریشه‌های تحول صنعتی ابزار رزم مقاومت را بررسی کند. این رسانه اسرائیلی در این راه عصبانیت خود از روس‌ها را پنهان نمی‌سازد که به زعم آنها «با خرید هزاران هواپیمای بدون سرنشین ایرانی که میدان نبرد در اوکراین را تغییر داد، به تحول صنعتی تسلیحات ایرانی کمک کرد و باعث شد سطح حمایت تهران از جبهه مقاومت در درگیری‌های خاورمیانه علیه آمریکا و اسرائیل افزایش یابد، به طوری که از عراق و سوریه تا فلسطین و یمن و دریای سرخ، آنها را در خاک و در دریا زمینگیر ساخته است».
این رسانه اسرائیلی در نهایت می‌آورد: «صادرات فناوری‌های ایرانی و نشان دادن کارایی آنها در حین جنگ، سطح جنگ نامتقارن را تغییر داده و به بازیگران غیردولتی، مانند نیروهای نیابتی ایرانی، امتیاز قابل توجهی می‌بخشد».