اولین و مهمترین شرط فرد اصلح داشتن تقواست. چرا که در این صورت، گفتار و کردار و ساعت های خدمتش حساب شده است.
هدف کارکردن و خدمت به مردم است. باید فردی که تظاهر به کار کردن می کند با فردی که قصد خدمت دارد را از هم جدا کرد.
باید همه آحاد مردم مورد توجه قرار بگیرند اما به کسانی از مردم بیشتر رسیدگی شود که بیشتر مورد محرومیت قرار گرفته اند.
فرد اصلح باید دارای فهم و درک سیاسی باشد ؛ هم مسائل خارجی و توطئه های دشمنان و هم مسائل داخلی و نیازهای مردم و اولویّت های کشور را بفهمد.
عرض من این است که: ای ملت ایران! بین همین مهندس ها و دکترها، میان همین متخصّص ها و کارشناس ها، بگردید متدیّن ها را انتخاب کنید!
اصلح یعنی کسی که همین دردها را بداند و حس کند؛ یعنی کسی که برای ریشه کنی فقر و فساد عزم جدی داشته باشد.
اصلح باید در مقابل توپ و تشر این و آن - خارجی، داخلی، زورگویان، قدرتمداران - شجاع باشد و دل خود را نبازد. کسی که دل خود را در مقابل توپ و تشر باخت، دستش هم برای امضا میلغزد؛ پایش هم برای جلو رفتن میلرزد؛ نمی شود به او اعتماد کرد.
نامزد انتخابات باید با قصد خدمت وارد شود. اگر با قصد قدرت‌طلبى و جمع‌کردن پول و مسائل گوناگون و انگیزه‌هاى ناسالم دیگر وارد شود، به کشور خدمت نمی کند.