صبح صادق >>  دین >> یادداشت
تاریخ انتشار : ۱۰ مهر ۱۴۰۳ - ۲۲:۰۲  ، 
شناسه خبر : ۳۶۶۱۰۷
گفتاری از حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن عاملی

بزرگ‌ترین وظیفه ما این است که از شخصیت ائمه هدی (ع) که «وَ لَکُمُ الْقُلُوبُ الَّتِی تَوَلَّى اللَّهُ رِیَاضَتَهَا»؛ خدا قلب اینها را دستش گرفته و تربیت کرده است، الگو برداریم و درس بگیریم. شخصیتی که خدای متعال چهل سال کلاس خصوصی گذاشته است «ادّبنی ربّی اربعین سنه»؛ این یعنی ادب و اخلاق اینقدر سرمایه‎گذاری و هزینه لازم دارد، یعنی چهل سال هم پای درس ادب بنشینی، باز هم کاری نکردی. آن هم کلاس خصوصی و معلم خود خدا، شاگرد هم حضرت ختمی مرتبت، یک بار با گوشه چشم خدا به کسی نگاه کند، «اجعلنی ممن لاحظته فصعق لجلالک»؛ یک بار با گوشه چشم نگاه کنی «فصعق لجلالک»؛ وقتی به نقطه جلال برسد «فصعق لجلالک»؛ حضرت ختمی مرتبت چهل سال درس گرفت از خدای متعال. آنقدر خدای متعال کلاس گذاشت و درس داد که «عَلَّمَکَ ما لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَ کانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیماً»؛ آیه ذکرشده، یکی از آیات بسیار مبارک در وصف فضیلت حضرت ختمی مرتبت است. فضل از اینکه خدا صحبت می‌کند می‌گوید؛ من علم که به تو دادم فضل عظیم دادم. چه علمی بوده است که اسمش را فضل عظیم گذاشته است؟ و از عرش بالاتر شد قلب حضرت با علم پر شد؛ شما حساب کنید که چه کسی می‌تواند علمی داشته باشد که از کل کائنات بزرگ‌تر باشد و داخل این علم چه اسراری نهفته است؟ بشر الان چیزی از «وَ ما أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلًا مِنْکُمْ»؛ دو درصد علم الان دست مردم است که این سرعت تحولات علمی را شما می‌بینید که محیرالعقول دارد پیش می‌رود. اما علم حضرت ختمی مرتبت ورای همه اینهاست. حضرت امام خمینی(ره) از «آقای اشتهاردی» نقل می‌کردند که ایشان در درس اخلاق‌شان می‎گفتند: «جن و انس جمع شوند یک «لااله‌الاالله» امیرالمؤمنین (ع) را بگویند نمی‌توانند و امیرالمؤمنین(ع) بخواهد یک «لااله‌الاالله» پیامبر(ص) را بگوید امکان ندارد؛ خودش فرمود: «أنا عبد من عبید محمد»». این عبارت، یعنی نوکرم؛ به تعبیر آقای اشتهاردی نوکر برای خرید سبزی که نیست، نوکرم یعنی در علم و معرفت، نوکر در عبودیت که از پیامبر ختمی مرتبت(ص) کسب کرده است. حالا حساب کنید ما پیامبری داریم که چنین علمی دارد. علمی که فراتر از عرش است. هیچ‌کسی نمی‌توانست پا روی عرش بگذارد، چون هرچه هست جزء مظاهر است و هرچه مظاهر است، داخل عرش است و امکان اینکه از عرش خارج شود، نیست؛ اما به زبانت بیاور؛ این همه علم گرفته است از خدا، بگو که باز هم بده؛ یعنی به اندازه عرش هم سواد داشته باشی، باید بگویی که کم است باز هم بده. این آیه که نازل شد، حضرت دستش را گرفت بالا و گفت: «خدایا مبارک نگردان روزی که بر من بگذرد و بر علم من اضافه نشود.» امتی که چنین پیامبری دارد، ممکن است بی‌سواد داشته باشد؟ امتی که چنین پیامبری دارد، ممکن است که در تحولات علمی از امت‌های دیگر عقب بماند؟ امتی که پیامبری چنین دارد، ممکن است در تولید دانش جهانی سهیم نشود؟ امتی که امت إقرأ است، چند تا کتاب باید بخواند هفتگی، ماهی، سالی؟ ما پیغمبری داریم که این قدر علم دارد و از همه بهتر تشخیص می‌دهد سبک زندگی را، از همه بهتر تشخیص می‌دهد مصالح و مفاسد انسان‌ها را.