پايگاه بصيرت؛ گروه سياسي/ در خجسته عيد ميلاد پربرکت نبي مکرم اسلام و ولادت صادق آل محمد (جمعه 19/10/93)، رهبر انقلاب اسلامي در ديدار قشرهاي مختلف مردم، مسئولان لشکري و کشوري، علما و انديشمندان شرکت کننده در کنفرانس وحدت اسلامي و سفيران کشورهاي اسلامي، «وحدت» را، درس بزرگ پيامبر خاتم و نياز مبرم امت اسلام خواندند و تأکيد کردند: تجليل از رسول ختمي مرتبت نبايد به حرف و سخن محدود شود بلکه تلاش براي تحقق پيام هاي وحدت بخش آن حضرت، بايد مهمترين اولويت کشورهاي اسلامي و ملتهاي مسلمان باشد.
***
بسماللهالرّحمنالرّحيم(۱)
روز تولد پيامبر همهي خصال بزرگ انساني
ميلاد مسعود حضرت نبي مکرّم اسلام و ميلاد امام صادق (عليهماالصّلاةوالسّلام) را به همهي حضّار محترم تبريک عرض ميکنم. مسئولان کشور تشريف دارند؛ ميهمانان عزيز هفتهي وحدت حضور دارند؛ سفراي محترم کشورهاي اسلامي در جلسه تشريف دارند؛ بر همهي شما اين عيد سعيد و بزرگ مبارک باد. همچنين تبريک عرض ميکنم به عموم ملّت ايران و ملّتهاي مسلمان، امّت اسلامي، و نيز به همهي آزادگان عالم؛ انسانهايي که براي آنها مسئلهي آزادگي و انسانيت داراي ارزش است؛ چون امروز ميلاد پيامبر علم است؛ پيامبر علم، پيامبر عقل، پيامبر اخلاق، پيامبر رحمت، پيامبر وحدت و پيامبر همهي خصال بزرگ انساني. هرکسي به اين خصال انساني دلبستگي دارد، به پيامبر اسلام عشق ميورزد، احساس دلبستگي ميکند.
ضرورت پيروي از پيامبر اعظم(ص) در زندگي
من و شما مسلماناني که مدّعي پيروي از اين بزرگوار هستيم و به اين افتخار ميکنيم و در راه آن حاضريم ايستادگي کنيم و جان و مال در راه آن مصرف کنيم، احتياج داريم به اينکه خود را دنبالهرو اين تعاليم - که پيام اسلام متضمّن آن است، يعني همين علم و عقل و حکمت و رحمت و وحدت و اخلاق و خصال انساني که پيام پيامبر اسلام متضمّن اينها بود و حضرت ابيعبدالله جعفربنمحمّدالصّادق (عليهالصّلاةوالسّلام) گستردهترين تلاشها را براي توسعهي اين مفاهيم و تحقّق اين تعاليم متحمّل شد - بدانيم و براي آنها تلاش کنيم؛ اين وظيفهي امروز همهي مسلمانها است. البتّه تودههاي مردم دنبالهرو مسئولان کشورها هستند. دولتها، نخبگان، روشنفکران، علما، سياستمداران و مانند اينها هستند که وظيفهي اصلي را در اين ميدان وسيع به عهده دارند. و من امروز وقتي نگاه ميکنم به مسائل جامعهي خودمان و مسائل دنياي اسلام، ميبينم اگرچه همهي اين محتواهاي بزرگ مهم است - براي دنياي اسلام، هم علم مهم است، هم خردورزي مهم است، هم اخلاق مهم است - لکن آنچه امروز در درجهي اوّلِ اولويت براي دنياي اسلام قرار دارد، وحد�� است. ما مسلمانها خيلي از هم دور شديم؛ سياستها در اين زمينه، تلاش متأسّفانه موفّقي انجام دادند که مسلمانها را، دلهاي گروههاي مُسلم را از يکديگر جدا کنند. امروز به وحدت احتياج داريم.
وحدت ضرورت جهان اسلام
اگر ملّتهاي کشورهاي اسلامي در همهي اين منطقهي وسيع - که يک کسر بسيار بزرگي از جمعيت دنيا را تشکيل ميدهند - نه در جزئيات، [بلکه] در جهتگيريهاي کلّي با يکديگر همراه باشند، دنياي اسلام به اوج ترقّي و تعالي خواهد رسيد؛ [اينکه] در مسائل کلّي کنار هم ديده بشوند؛ همين ديده شدن در کنار هم تأثير دارد. اينکه رؤساي کشورهاي اسلامي يا روشنفکران کشورهاي اسلامي عليه يکديگر حرف بزنند - ولو فقط حرف باشد - دشمن را جَري ميکند؛ به دشمن اميد ميدهد؛ همچنانکه واقعيت امروز، همين است. همينقدر که ما ولو در اظهاراتمان کنار يکديگر قرار بگيريم، عظمت ميبخشد به دنياي اسلام؛ عظمت ميبخشد به شخصيت امّت اسلامي. هرجا نمونههايي از اين اجتماع را ما مشاهده کرديم، ولو تنها، جسمها در کنار هم قرار گرفتند، ديديم انعکاس آن در دنيا مايهي شرف و آبروي اسلام و مسلمين شد؛ مايهي آبروي پيغمبر شد. نماز عيد را که ميخوانيم، کنار هم قرار ميگيريم، ميگوييم:اَلَّذي جَعَلتَهُ لِلمُسلِمينَ عيداً وَ لِمُحَمَّدٍ صلّياللهعليهوآله ذُخراً وَ شَرَفاً وَ کَرامَتاً وَ مَزيداً؛(۲) صِرف کنار هم قرار گرفتن جسمها در نماز، براي پيغمبر مايهي شرف است؛ براي امّت اسلامي مايهي اعزاز و احترام است. اجتماع حج همينجور است. امسال شما ملاحظه کرديد در اربعين حسيني ميليونها انسان در کنار هم قرار گرفتند؛ خود اين حرکت عظيم يک جمعي از مسلمانها - البتّه مخصوص شيعه نبود، سنّيها هم بودند - که در دنيا انعکاس پيدا کرد، تعظيم کردند؛ تجليل کردند؛ آن را بزرگترين گردهمايي عالم به حساب آوردند؛ چه کساني؟ آنهايي که دارند مسائل اسلامي را رصد ميکنند.
اربعين باشکوه
من همينجا مناسب ميدانم و لازم ميدانم بهمناسبت ياد از آن اجتماع عظيم، از دولت عراق، ملّت عراق، عشاير عراق که در اين آزمون بسيار مهم فداکاري کردند، خدمت کردند، کَرم و بزرگواري نشان دادند، تشکّر کنم. حادثهي عجيبي بود حادثهي امسالِ اربعين کربلا. اين راه را دشمنان اسلام و دشمنان اهلبيت به خيال خود مسدود کرده بودند. ببينيد چه حرکت عظيمي اتّفاق افتاد! وقتي حتّي جسمها در کنار هم قرار ميگيرد، اينجور انعکاس پيدا ميکند. اگر ما با هم باشيم، کشورهاي اسلامي، ملّتهاي مسلمان - سنّي و شيعه و فِرَق مختلف تسنّن و تشيع - با يکديگر دلهايشان صاف باشد، نسبت به يکديگر سوءظن نداشته باشند، سوءنيت نداشته باشند، به يکديگر اهانت نکنند، ببينيد در دنيا چه اتّفاقي خواهد افتاد؛ چه عزّتي براي اسلام درست خواهد شد! وحدت؛ وحدت.
تلاش تشيع انگليسي و تسنن آمريکايي براي ايجاد اختلاف در جهان اسلام
امروز، هم در بين اهل سنّت، هم در بين شيعه، دستهايي در کار است براي اينکه اينها را از هم جدا کند؛ همهي اين دستها هم اگر جستجو کرديد، ميرسد به مراکز جاسوسي و اطّلاعاتي دشمنان اسلام؛ نه دشمنان ايران، نه دشمنان شيعه فقط؛ دشمنان اسلام. آن تشيعي که ارتباط به امآيشش انگليس داشته باشد، آن تسنّني که مزدور سيآياي آمريکا باشد، نه آن شيعه است، نه آن سنّي است؛ هر دو ضدّ اسلامند. ما ۳۵ سال است در جمهوري اسلامي اين فرياد را داريم ميزنيم؛ فقط هم نميگوييم، عمل ميکنيم. کمکي که جمهوري اسلامي به برادران خود در دنياي اسلام تا امروز کرده است، اغلب کمکي بوده است که به برادران اهل سنّت کرده است. ما در کنار فلسطينيها ايستاديم، در کنار مردم مؤمن کشورهاي منطقه ايستاديم، چون ميدانستيم مسئلهي وحدت، امروز در رأس مسائل اسلامي است. من توصيه ميکنم، اصرار ميکنم به علماي اعلام، به روشنفکران دنياي اسلام، به سياستمداران دنياي اسلام، اينقدر دم از تفرقه نزنند. يک عدّهاي در دنيا دارند پول خرج ميکنند براي اسلامهراسي، براي اينکه چهرهي اسلام را در دنيا خراب کنند، [آنوقت] ما هم در درون خودمان سعي کنيم چهرهي يکديگر را خراب کنيم، تخريب کنيم، مردم را از يکديگر بترسانيم! اين خلاف حکمت است، خلاف سياست است.
معارضه برخي کشورهاي اسلامي با جمهوري اسلامي، سياستي ناصواب
من شنيدم بعضي از دولتهاي منطقه، سياست خارجي خودشان را بر مبناي معارضهي با ايران قرار دادهاند! چرا؟ اين خلاف عقل است، خلاف حکمت است، اين کار کار ابلهانهاي است. چرا انسان يکچنين اشتباه بزرگي را مرتکب بشود؟ ما بعکس؛ ما سياست خارجي خودمان را مبتني کرديم بر دوستي و برادري و ارتباط با همهي کشورهاي مسلمان و کشورهاي منطقه از همسايه و غير همسايه؛ اين سياست ما است؛ ما همينجور هم عمل کرديم، همينجور هم در آينده عمل خواهيم کرد.
مصلحت نظام اسلامي مبتني بر وحدت جهان اسلام
امروز بحمدالله ملّت ايران اين بصيرت، اين آگاهي، اين معرفت والا را يافته است که بداند مصلحت آيندهي کشورش بستگي دارد به اتّحاد اسلامي، با ملّتهاي مسلمان و با کشورهاي ديگر. البتّه تلاش ميکنند کساني، کوشش ميکنند، سعي ميکنند، اختلال ايجاد کنند، بدبيني ايجاد کنند، وسوسه بکنند لکن ملّت بحمدالله اين را ملّت ما امروز فهميده است. اين فرياد امام بزرگوار ما - از قبل از پيروزي انقلاب، بعد هم از آغاز تشکيل نظام اسلامي به مسئلهي وحدت - کار خود را کرد، مردم ما آگاه شدند؛ اين وظيفهي همه است. امروز بايد همهي مسلمانان در اقصينقاط عالم، به امّت اسلامي بينديشند، به وحدت اسلامي بينديشند؛ اگر ما به امّت اسلامي فکر کرديم، منافع کشورهايمان هم تأمين خواهد شد. مصلحت دشمن اين است که ما را از هم جدا کند، به يک کشور حمله کند، از کشور ديگري يارگيري کند؛ مصلحت دشمن در اين است، ما نبايد بگذاريم. دشمن کيست؟ دشمن، سرمايهداري آمريکا و استکبار جهاني است که امروز در رأس آن، آمريکا و صهيونيستهايند - عناصر صهيونيست - که دولت صهيونيست در فلسطين اشغالي هم يک بخشي از آن مجموعهي خطرناک و آن سرطان مهلکي است که صهيونيستها در دنيا بهوجود آوردند. در مقابل اينها بايستي ايستاد، درمقابل اينها بايستي به اسلام مراجعه کرد، به متون قرآن مراجعه کرد.
اسلام مخالف پلوراليسم است
انسان ميبيند و نوشتههايي را مشاهده ميکند گاهي چيزهايي بعضي ميگويند و مينويسند که با توجّه به آيات قرآن نوشته نشده است. قرآن ميفرمايد که «قولوا ءامَنّا بِاللهِ وَ مآ اُنزِلَ اِلَينا وَ ما اُنزِلَ اِلي اِبرهيمَ وَ اِسمعيلَ وَ ... و ما اوتِي موسي و [عيسي و ما اوتِي] النَّبيون»،(۳) بعد از آنکه همهي آن شرايع قبلي را ذکر ميکند که وظيفهي مسلمان اين است که به آنها اعتقاد داشته باشد، بعد ميفرمايد: فَاِن ءامَنوا بِمِثلِ مآ ءامَنتُم به فَقَدِ اهتَدَوا.(۴) اسلام پلوراليسم را قبول ندارد؛ آنهايي که ترويج ميکنند که «اسلام چون از حضرت موسي و حضرت عيسي تجليل کرده است، قائل به پلوراليسم است» به قرآن مراجعه کنند، متون اسلامي را ملاحظه کنند؛ از روي بياطّلاعي و از روي غفلت، يک مطلبي را ذکر ميکنند؛ اسلام اين است: فَاِن ءامَنوا بِمِثلِ مآ ءامَنتُم به فَقَدِ اهتَدَوا وَ اِن تَوَلَّوا فَاِنَّما هُم في شِقاقٍ فَسَيکفيکَهُمُ الله؛(۵) اين معناي قرآن [است]. آنوقت در بين مسلمانان «حَريصٌ عَلَيکم»؛(۶) دربارهي پيغمبر ميفرمايد که «حَريصٌ عَلَيکم بِالمُؤمِنينَ رَءوفٌ رَحيم».(۷) نسبت به مؤمن داراي رأفت [امّا] اَشِدّاءُ عَلَي الکُفّارِ رُحَمآءُ بَينَهُم؛(۸) در مقابل کسانيکه با شما دشمني ميکنند و دشمن شما هستند «اَشِدّاء» باشيد؛ يعني سخت باشيد؛ مثل خاکريزِ نرم نباشيد که دشمن از هرجا خواست بتواند در شما نفوذ کند؛ مستحکم باشيد، ايستاده باشيد امّا «رُحَمآءُ بَينَهُم»، بين خودتان، دلهايتان با هم صاف باشد، با هم مهربان باشيد؛ اسمها نتواند شما را از هم جدا کند، مرزهاي جغرافيايي نتواند شما را با هم دشمن کند، مرزهاي جغرافيايي نتواند ملّتها را در مقابل هم قرار بدهد؛ اين از آن درسهاي پيغمبر است.
ما امروز - روز ولادت نبي اکرم - خوب است درس بگيريم؛ فقط تجليل کردن و تعريف کردن از پيغمبر، کاري نيست که امروز از ما انتظار ميرود؛ بايد درس بگيريم، بايد بخواهيم که آنچه را پيغمبر براي آن مبعوث شده است، تحقّق ببخشيم که عرض کردم اولويت، امروز در دنياي اسلام اتّحاد است. اميدواريم خداوند متعال موفّق بدارد همهي ما را که به آنچه ميگوييم عمل کنيم؛ پروردگارا! دنياي اسلام و امّت اسلامي را روز به روز قويتر و سربلندتر بفرما.
والسّلام عليکم و رحمة الله و برکاته
۱) قبل از شروع بيانات معظّمٌله، حجّتالاسلام والمسلمين حسن روحاني (رئيس جمهور) مطالبي بيان کرد.
۲) الاقبال، ص ۲۸۹، ذکر قنوت نماز عيد فطر
۳) سورهي بقره، بخشي از آيهي۱۳۶؛ «بگوييد: ما به خدا و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و... داده شده، و به آنچه به همهي پيامبران، ايمان آوردهايم...»
۴) سورهي بقره، بخشي از آيهي ۱۳۷؛ «پس اگر آنان [هم] به آنچه شما بدان ايمان آوردهايد، ايمان آوردند، قطعاً هدايت شدهاند...»
۵) همان؛ «... ولي اگر روي برتافتند، جز اين نيست که سرِ ستيز [و جدايي] دارند؛ و بزودي خداوند [شرّ] آنان را از تو کفايت خواهد کرد...»
۶) سورهي توبه، بخشي از آيهي ۱۲۸؛ «...به [هدايت] شما حريص...»
۷) همان؛ «... و نسبت به مؤمنان، دلسوز مهربان است.»
۸) سورهي فتح، بخشي از آيهي ۲۹؛ «... برکافران، سختگير [و] با همديگر مهربانند...»