- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
گروه احزاب: انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه شريف روز گذشته مراسم ويژه روز دانشجو را با حضور محمدرضا عارف، استاد اين دانشگاه و رييس شوراي عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان برگزار كرد. در اين مراسم كه بدون حضور هيچ‌يك از مسوولان دانشگاه برگزار شد محمد رضا عارف تلاش كرد تا ضمن آسيب‌شناسي مختصر و كوتاه از جنبش دانشجويي از سال ١٣٢٢ تاكنون به مهم‌ترين وظايف دانشجويان و تحليل فضاي سياسي موجود بپردازد. او راس ساعت ١٥ در ميان تشويق مكرر دانشجويان وارد سالن جابربن‌حيان دانشگاه شريف شد. سالني كه علاوه بر ٢٨٠ صندلي موجودش شاهد حضور گسترده دانشجويان تا پشت درهاي ورودي بود. عارف اما هماني است كه هميشه بود. بدون شعارهاي تند و تيز و مواضع ساختارشكنانه پس از سخنراني به سوالات دانشجويان پاسخ داد.
سوالاتي كه تكرار چندباره‌شان نشان مي‌داد دانشجويان از پاسخ‌هاي معاون اول دولت اصلاحات قانع نشده‌اند. در مقابل اين قانع نشدن عارف گفت كه مي‌تواند شعارهاي تند بدهد و «به‌به و چه‌چه» بشنود اما اين كار را كم‌لطفي و حتي خيانت به دانشجو مي‌داند. در ابتداي اين مراسم دبير انجمن اسلامي شريف بيانيه اين انجمن را قرائت كرد. او با تكيه بر برخي مطالبات صنفي نسبت به اقدامات مسوولان دانشگاه و سياستگذاران فضاي عمومي دانشگاهي كشور انتقادات پردامنه‌اي را مطرح كرد. پس از آن عارف سخنراني خود را آغاز كرد. او با تقسيم‌بندي حيات جنبش دانشجويي به سه مقطع، ابتدا از سال ٢٢ تا ٣٢ را مورد تحليل قرار داد.
به گفته عارف نخستين تشكل دانشجويي انجمن اسلامي بوده و در اين دهه آنها ضمن تقدم استكبار ستيزي به حمايت از دولت دكتر مصدق پرداختند تا آنجا كه بالاخره با گذشت چندماه از كودتاي ٢٨ مرداد و سرنگوني دولت دكتر مصدق در آستانه سفر نيكسون، معاون وقت رييس‌جمهور امريكا، ورود نظاميان به دانشگاه منجر به شهادت سه دانشجو شد. عارف با بيان اينكه اين نقطه عطف فعاليت‌هاي جنبش دانشجويي بود اعلام كرد از اين مقطع به بعد مبارزه با رژيم فاسد پهلوي سرلوحه فعاليت‌هاي جنبش دانشجويي شد و دانشجويان اعم از توده‌اي، ملي و مسلمان پيگير آن بودند. پس از واقعه سال ٤٢ و تثبيت رهبري حضرت امام، شكل و شمايل غالب جنبش دانشجويي نيز اسلامي شد و اين مقطع تا انقلاب اسلامي پيش رفت. عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي، در ادامه به حيات جنبش دانشجويي از مقطع انقلاب اسلامي تا حوالي سال ٩١ پرداخت و آن را مورد بازخواني قرار داد.
عارف نگاه امنيتي به دانشگاه را يكي از آفت‌هايي دانست كه محصول حضور مديراني فاقد تجربه فعاليت دانشجويي است. او گفت مدير بي‌عرضه‌اي كه سابقه فعاليت دانشجويي نداشته نمي‌تواند جنس مطالبات دانشجويان را بشناسد و براي پوشاندن بي‌عرضگي‌اش فضاي دانشگاه را امنيتي مي‌كند. عارف بالاخره با ورود به فضاي سال‌هاي اخير جنبش دانشجويي به بخشي از انتقادات بيانيه انجمن اسلامي اين دانشگاه نيز پاسخ داد و گفت: اگر آن حماسه سال ٩٢ اتفاق نيفتاده بود امروز شما انجمن اسلامي نداشتيد كه بخواهيد بيانيه صادر كنيد و انتقاد كنيد. اين عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام سپس با طرح گلايه‌اي گفت: دستنوشته سال‌هاي قبلم را كه مرور مي‌كردم ديدم تقريبا هر سال از دانشجويان خواسته‌ام تاريخ حيات جنبش دانشجويي را آسيب‌شناسي كنند اما هرگز اين اتفاق نيفتاد و من امروز چند آسيب، چالش و نقطه ضعف را مي‌گويم.
بايد سعه‌صدر در دانشجويان بالا برود و انشعاب‌هاي مكرر در اين جنبش به وجود نبايد، اما بايد توجه داشت تعديل ديدگاه با اين موضوع متفاوت است. بايد نگاه انحصارطلبانه از جنبش دانشجويي حذف شود و فكر نكنيم هر كسي كه با ما نيست عليه ماست. بزرگ‌ترين آفت جنبش دانشجويي پس از انقلاب اين بوده كه نهاد‌ها و احزاب سياسي خارج از دانشگاه مي‌خواسته‌اند وارد دانشگاه‌ها شوند كه اين امري بسيار خطرناك است و بايد ريشه‌هاي آن بررسي شود. ريشه نهادينه شدن نگاه امنيتي در دانشگاه‌ها در بي‌تجربه بودن مسوولان گذشته دانشگاه است. دانشجويان بايد باانگيزه و بانشاط باشند و اين فضاي سكون و بي‌تحرك را كه در دانشگاه نهادينه شده از بين برود.
چالش سخت عارف با دانشجويان شريف
پس از اين بخش نوبت به پرسش‌هاي مكتوب و شفاهي دانشجويان از معاون اول دولت اصلاحات رسيد. بيشترين حجم سوالات از عارف در مورد رفع حصر از كانديداهاي انتخابات سال ٨٨ بود. سوالي كه به شيوه‌هاي مختلف در طول جلسه بارها پرسيده شد و پاسخ‌هاي عارف نتوانست دانشجويان را قانع كند. پاسخ‌هايي كه البته نكاتي قابل توجه در خود داشت. عارف در پاسخ به نخستين پرسش درباره رفع حصر گفت: انشاءالله فردا (دوشنبه) آقاي دكتر روحاني اينجا تشريف مي‌آورند و مهمان شما هستند. اميدوارم خبرهاي خوبي در اين باره داشته باشند. هنگامي كه بار ديگر اين سوال مطرح شد عارف گفت: من رييس شوراي عالي امنيت ملي نيستم. اين سوال را بايد ايشان پاسخ دهد. من هم رايزني‌هايم را كرده‌ام و در سطوح مختلف موضوع را مطرح مي‌كنم اما جايگاهي ندارم كه بخواهم در مورد آن گزارش دهم. به عنوان يك شهروند وظيفه خود مي‌دانم موضوع را پيگيري كنم.
درون نظام زورآزمايي نمي‌كنيم
او البته يكي دوبار ديگر با همين سوال مواجه شد. از جمله دانشجويي او را به اتخاذ مواضع منفعلانه متهم كرد و نشانه‌اش را چشم‌پوشي در برابر وقايع سال ٨٨ دانست. اين‌بار عارف گفت: من منفعل نيستم. من نمي‌خواهم داخل نظام زورآزمايي كنم زيرا زورآزمايي ما در مقابل دشمنان و براندازان نظام است. من نمي‌دانم كساني كه در اين مورد – رفع حصر- تصميم مي‌گيرند امروز چه راي و نظري دارند. من رييس‌جمهور نيستم و شما بايد اين مساله را از طريق رييس‌جمهور پيگيري كنيد. من چكاره‌ام كه شما از من پاسخ مي‌خواهيد. من تعبير استخوان لاي زخم را درباره حصر به كار برده‌ام. موضع‌گيري از اين تندتر مي‌خواهيد؟ معتقدم اين مساله بايد حل شود. من چشم خود را بر مسائل ٨٨ نبسته‌ام من اگر فرصت داشته باشم اتفاقات سال ٨٨ و ٨٤ را چاپ مي‌كنم اما الان صلاح نمي‌دانم به اين مسائل بپردازم. دوستان از ديدگاه‌هاي من در اين باره اطلاع دارند.
البته اين حق شما است كه بدانيد چرا من كه سال ٨٨ خودم كانديداي رييس‌جمهوري بودم رييس ستاد انتخابات آقاي خاتمي شدم و بعد از كناره‌گيري آقاي خاتمي هم سكوت كردم. هيچ كجاي دنيا اين روال عادي نيست كه يك كانديدا سخنگوي كانديداي ديگري شود و بعد از آن هم كلا سكوت كند. اين مسائل بايد باز شود كه الان جايش نيست. در يك فضاي كارشناسي و بدون هدف مچ‌گيري بايد اتفاقات گذشته آسيب‌شناسي شود. من هيچگاه سكوت نكردم و چشم‌هايم را نبستم. فقط صحبت‌هاي خود را رسانه‌اي نمي‌كنم. من هم مي‌توانم در اينجا شعار تند بدهم و شما به به و چه چه كنيد، اما اين اقدام اگر خيانت به شما نباشد كم‌لطفي به شماست. امروز يك رقابت جدي با برادران اصولگراي‌مان داريم. ما نمي‌خواهيم اختلاف ١٥درصدي با اصولگرايان را مبناي تجادل قرار دهيم بلكه بر روي آن ٨٥درصد مشتركات‌مان حركت و در طول مسير اختلافات‌مان را حل مي‌كنيم.
پس از اين اظهارات يكي از دانشجويان خطاب به عارف گفت: آن اصلاح‌طلبي‌اي كه شما نمادش هستيد با جبهه پايداري تنها ١٥ درصد اختلاف دارد؟ عارف در پاسخ به اين سوال گفت: جبهه پايداري بخش كوچكي از اصولگرايان است كه خود آنها هم قبولش ندارند. من كل جريان اصولگرايي اصيل را مي‌گويم. دانشجوي ديگري در برابر انتقادات عارف به جنبش دانشجويي از او خواست تا بگويد خودش براي اين جنبش چه كرده است. عارف در پاسخ به چالش گفت: ما مي‌خواهيم موثر باشيم و به حل مشكلات كمك كنيم.
گاهي ما يك مساله فرعي را جدي مي‌گيريم و از مساله اصلي غافل مي‌شويم و من همواره تاكيد كردم كه بايد براساس مشتركات حركت كنيم. اگر مطالبات دانشجويي در سال‌هاي قبل آرامتر مطرح مي‌شد تاكنون آنها حل شده بودند، شعار تند دادن كه كاري ندارد. من در مورد مسائل دانشگاه شريف هر جا نكته‌اي به نظرم برسد به مسوولان دانشگاه تذكر مي‌دهم. در مورد ديگر دانشگاه‌ها و دانشجويان نيز هر كاري از دستم بر بيايد انجام مي‌دهم تا مشكلات و گرفتاري‌هاي دانشجويان اعم از محروميت از تحصيل يا حبس حل و فصل شود.
بازگشت به ٩٢
بخشي از سوالات نيز مربوط به سال ٩٢ بود. دانشجويي پرسيد اگر به سال ٩٢ برگرديد باز هم انصراف مي‌دهيد؟ عارف در پاسخ گفت: راهبرد ما مسووليت‌پذيري و اداي تكليف بوده است و حضورمان را براي تكليف مدنظر قرار داده‌ايم. تكليفي اگر بر گردن ما افتاد خوشحال مي‌شويم كه در خدمت مردم باشيم و اگر تكليف بر گردن ما نباشد نيز خوشحال مي‌شويم و در عين حال اعتقاد به خردجمعي داريم. گاهي تصميمي را اجرايي كردم كه با آن مخالف بوده‌ام اما هميشه اعتقاد به خردجمعي داشتم و آن را مورد اهتمام قرار داده‌ام. در انتخابات گذشته نيز وقتي جمعي به اين نتيجه مي‌رسيدند كه در شرايطي يكي بماند ما نيز تصميم‌گيري كرديم و اگر به همان دوران برگردم باز هم همان كار را خواهم كرد.
٨٤ و ريشه‌هاي يك اختلاف
عارف بعد از آنكه به اصرار دانشجويان دوباره مجبور شد درباره گذشته پاسخ دهد، گفت: من در سال ٨٤ معاون رييس‌جمهور بودم و همه انتظار داشتند كه كانديداي اصلاح‌طلبان باشم اما شما اجازه بدهيد كه من وارد گذشته نشوم زيرا اگر وارد اين بحث شوم موجب ايجاد چنددستگي ميان اصلاح‌طلبان مي‌شود. اتفاقات سال ٨٤ خوب نبود و ما اكنون از آن تجربه استفاده كرده‌ايم و امروز شوراي عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان را تشكيل داده‌ايم. همين كار يعني مشخص است كه ما از گذشته چه درس‌هايي گرفته‌ايم. اگر امروز بخواهيم درباره سال ٨٤ صحبت كنيم بين اعضاي شوراي سياستگذاري ممكن است اختلافاتي ايجاد شود كه اين به صلاح ما نيست.
من جاي مهندس نبودم و نيستم
در ادامه دانشجويي از عارف پرسيد كه اگر شما در سال ٨٨ در آن انتخابات بوديد آيا اتفاقات سال ٨٨ مي‌افتاد يا نه؟ عارف در برابر اين سوال گفت: من الان نمي‌توانم جوابي بدهم و تحليلي ندارم به هر حال روند به سمتي رفت كه مهندس موسوي و آقاي كروبي در رقابت باقي ماندند. ما از تجربه‌هاي گذشته استفاده كرديم و در سال ٩٢ با هم رقابت نكرديم. وي همچنين در پاسخ به پرسشي درباره چرايي انفعال دولت در برابر گروه‌هاي فشار تاكيد كرد: دولت منفعل نبوده و رييس‌جمهور و وزير كشور پيگير مساله گروه‌هاي فشار هستند كه گزارش حادثه اخير هم آماده شده و از طريق قوه قضاييه در حال پيگيري است اما آيا بايد دولت براي نشان دادن پيگيري خود كسي را اعدام كند؟
ديگر چه كاري بايد توسط دولت انجام مي‌شده كه نشده است؟ عارف در پاسخ به پرسشي مبني بر اينكه اگر شما در سال ٩٢ رييس‌جمهور مي‌شديد چه كاري انجام مي‌داديد كه امروز دولت روحاني از آن غفلت كرده است؟ گفت: من در ايام انتخابات برنامه‌اي به نام ايران فردا داشتم كه روي وبسايت شخصي‌ام موجود است و مي‌توانيد آن را مطالعه كنيد. اما اگر انتظار داريد بگويم چه اقدامي مورد غفلت دولت است من نخواهم گفت چرا كه دولت امروز مشكلات فراواني دارد و الان زمان مطرح كردن آن نيست.
سرليستي يك اصولگرا براي ما از عجايب خلقت است
با پايان سخنراني عارف وي در جمع خبرنگاران حاضر شد و به سوالات آنان پاسخ داد. او درباره مواضع برخي اعضاي كارگزاران درباره انتخابات اظهار كرد: مواضع اين افراد شخصي بوده ولي حزب كارگزاران با اصلاحات در انتخابات پيش رو همكاري مي‌كنند. اميدوارم طرفداران دولت نيز در ميان اصلاح‌طلبان باقي بمانند. عارف با اشاره به اينكه هنوز ما وارد تعيين مصاديق انتخاباتي نشده‌ايم، خاطرنشان كرد: هر حوزه خودش تصميم‌گيري خواهد كرد و اگر اختلافي پيش آمد شوراي استان دخالت خواهد كرد. در واقع حوزه‌ها بر اساس معيارهايي كه ما انتخاب كرده‌ايم نامزدها را معرفي مي‌كند و اگر شوراي استان‌ها نتوانست اختلافات را حل كند در‌نهايت ما داوري خواهيم كرد. عارف در پاسخ به اين پرسش كه آيا شما از يزد يا تهران نامزد انتخابات خواهيد شد، گفت: من از تهران در انتخابات شركت خواهم كرد.
وي همچنين درباره ائتلاف اصولگرايان گفت: من نخستين بار ائتلاف نسبي با اصولگرايان را مطرح كردم و اين ايده را داشتم كه حداقل ٣٠ نفر بين دو ليست مشترك باشند كه از اين ايده استقبال نشد. آنچه امروز در نظر ما است اين است كه ليست اصلاحات شامل اصلاح‌طلبان باشد و جزو عجايب خلقت است كه يك اصولگرا سرليست اصلاح‌طلبان شود. مگر مي‌شود يك اصولگرا سرليست جبهه اصلاحات شود. بحث مورد تاكيد اصلاح‌طلبان اين است كه ليست اصلاح‌طلبان را فقط بايد اصلاح‌طلبان تشكيل دهند و بحثي همچون ائتلاف دو جريان را انشاءالله در مجلس دهم و دوستاني كه به نهاد قانونگذاري راه مي‌يابند دنبال كنند.
پيام شريف به نيابت از جنبش دانشجويي
بزرگداشت روز دانشجو در دانشگاه ديروز عصر با عكس سلفي و شوخي دانشجويان برترين دانشگاه ايران با عارف تمام شد. روزي كه عارف به نمايندگي از سياستمداران اصلاح‌طلب بار ديگر متوجه شد مطالبات سياسي جنبش دانشجويي فراموش نشده و بايد در دستور كار بماند.
http://etemadnewspaper.ir/?News_Id=31994
ش.د9404673
