- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
(روزنامه آفتاب يزد ـ 1395/04/06 ـ شماره 4646 ـ صفحه 3)
سیاهه‌ای 30 نفره اما ...
در این گمانه‌زنی‌ها به نام‌های بسیاری برمی‌خوریم نام‌هایی که با ربط و بی ربط، برای خرداد 1396 به صف شده ترسیم شده اند. قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، عزت الله ضرغامی، رئیس پیشین صداوسیما که این روزها مشغول اداره کانال تلگرامی خمیازه است، غلامعلی حدادعادل، سرلیست اصولگرایان تهران در انتخابات مجلس گذشته که از ورود به مجلس دهم بازماند، اما تا حدی توانسته بود نقش برزمین مانده زعیم جریان اصولگرایی را احیا کند، مجتبی ثمره هاشمی را تا پیش از ظهور اسفندیار مشایی، چهره پشت پرده دولت اول احمدی نژاد می دانستند اما در دولت دوم به نظر می رسید که از این نقش و تاثیرگذاری کاسته شد و مشایی پیش افتاد، احمد توکلی، نماینده و رئیس سابق مرکز پژوهش های مجلس، سخنگوی دولت شهید محمدعلی رجایی و وزیر کار و امور اجتماعی مستعفی کابینه اول میرحسین موسوی است که او نیز از ورود به مجلس دهم باز ماند، برادران دانشجو، محمدمهدی زاهدی، رئیس کمیسیون قبلی و فعلی کمیسیون آموزش مجلس که در دولت نخست احمدی نژاد وزیر علوم بود، محسن رضایی نامزد انتخابات ریاست جمهوری در سه دوره که یک دوره پیش از انتخابات انصراف داد؛ اما دو دوره دیگر شکست خورد، محمدحسن ابوترابی فرد، نماینده پیشین مجلس که نامزد انتخابات مجلس دهم هم بود، اما به همراه دیگر اصولگرایان تهران، از ورود به مجلس باز ماند.
مصطفی پورمحمدی، وزیر کشور احمدی نژاد و وزیر دادگستری دولت روحانی! پرویز فتاح، دوست 30 ساله احمدی نژاد و وزیر نیرو در دولت او، معاون بنیاد تعاون سپاه و رئیس فعلی کمیته امداد امام خمینی، علی نیکزاد، از نزدیکان احمدی نژاد، که سابقه آشنایی اش با او به دوران استانداری اردبیل می رسد، حیدر مصلحی، وزیر سابق اطلاعات دولت احمدی نژاد و رئیس سازمان نشر آثار و ارزش های مشارکت روحانیت در دفاع مقدس همان فردی است که ماجرای 11 روز خانه نشینی احمدی نژاد به رفتن و آمدن او گره خورد، شاید او هم گزینه دیگر اصولگرایان باشد با این توضیح که مصلحی از منتقدان سرسخت دولت فعلی و شخص هاشمی رفسنجانی است! سیدمحمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دهم است که خانه سینما در دوران تصدی او بر وزارت ارشاد، توقیف شد، محمدباقر قالیباف، شهردار سه دوره تهران است که دو دوره سابقه نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری دارد؛ سعید جلیلی، رقیب انتخاباتی حسن روحانی و نقطه مقابل سیاست خارجی و هسته ای او در سال 92، بعید نیست که دوباره رقیب روحانی شود، محمدرضا باهنر که بعد از چند دوره حضور در مجلس رخت نمایندگی را در آستانه مجلس دهم از تن در آورد، از نگاه برخی قابلیت نامزدی اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری آینده را دارد! حسین صفارهرندی، سردبیر پیشین کیهان و وزیر ارشاد دولت نهم بود که بعد از پیداشدن زاویه‌هایی با احمدی نژاد، به همراه تعدادی دیگر از وزرا در دولت دهم کنار گذاشته شد. و اما در میانه سیاهه فهرست کاندیداهای احتمالی اصولگرایان و جایی که نام‌هایی همچون محمود احمدی‌نژاد، محمدباقر قالیباف، عزت‌الله ضرغامی و سعید جلیلی دیده می‌شود نام‌های جدیدتری هم وجود دارد: «علیرضا زاکانی، علی باقری کنی و صادق واعظ‌زاده.» که می توان با این سیاهه بلند بالا به نتایجی نیز دست یافت. در میانه گمانه زنی های موجود چندین لایه پیدا و پنهان وجود دارد که می توان فهرست وار به آن اشاراتی داشت:
محمود احمدی‌نژاد و یارانش!
در میان اسامی تاکنون رسانه ای شده، کم
نیستند چهره هایی که یا با احمدی نژاد بوده اند، یا در دوران ریاست جمهوری وی
صدارت و وزارتی داشته‌اند یا اساسا مثل او می اندیشند و اما از همه اینها که
بگذریم نمی‌توان شخص محمود احمدی‌نژاد را نادیده انگاشت! با شروع سال جدید(1395)
محمود احمدی نژاد طی سفرهایی به آمل، زنجان و جیرفت؛ موجی از تبلیغات رسانه ای به
راه انداخت به گونه ای که همفکران و متحدان وی سر از پای نشناخته در مصاحبه هایی از
هم اکنون وی را یکی از شانس های مسلم برای دور بعد یعنی ریاست جمهوری خرداد 96
معرفی کردند و اما با فروکش کردن این تبلیغات یک سویه مباحثی همچون تایید یا رد
صلاحیت و چرایی التفات دوباره اصولگرایان به سمت یک کاندیدای خاص مطرح شد که البته
باید تاکید بر این حقیقت عجیب و غریب داشت که مباحثی همچون رد صلاحیت و دیگر مسائل
نه از سوی اصلاح طلبان که مشخصا از جانب اصولگرایان مطرح می شد.
با همه این تفاسیر چنین به نظر می رسد که حتی اگر دایره وسیعی از حاکمیت و درصد بالایی از مردم نیز بازگشت احمدی نژاد را برنتابند خود وی همچنان مدعی است که فقط اوست که می تواند به اوضاع به زعم وی نابسامان! سر و سامانی دوباره دهد که البته باید منتظر ماند و دید که اصولگرایان بالاخره چهره ای برای مطرح و معرفی کردن در آستین دارند یا خیر که با اوضاع فعلی و سیاهه های انتشار یافته سخت بر این اعتقادیم که اساسا بعید نیست اصولگرایان در نهایت به دور از همه چرایی ها و ابهام ها مجبور باشند به کاندیداتوری محمود احمدی نژاد تن در دهند، زیرا در میان لیست نزدیک به 30 نفره ای که تاکنون به عنوان رقبای روحانی مطرح شده است نامی که درخور حتی تاملی اندک باشد نیز نیافتیم! نیافتیم زیرا برخی اساسا حضورشان در میدان و کارزار رقابت های انتخاباتی از محالات است من جمله سردار قاسم سلیمانی و برخی دیگر آزمون پس داده هایی هستند که خوشبین ترین افراد و رویاپرداز ترین گروه ها نیز حاضر نخواهند بود به سراغ آن ها بروند حتی سعید جلیلی!
حمایت از روحانی یا شخصی از تیم روحانی؟!
اصولگرایان در میانه ماجرا البته گزینه‌هایی دیگر که نزدیک به منطق و عقلانیت باشند نیز در دست خواهند داشت مثلا می‌توان چنین تصوری را بررسی کرد که اصولگرایان در حرکت هایی نرم و در سایه! به تک چهره های تیم فعلی حسن روحانی نزدیک شوند که به عقیده عده ای برای اصولگرایان به جای نزدیک شدن به شخصی از نزدیکان روحانی بهتر آن است تا از شخص حسن روحانی حمایت نمایند! گزینه ای که بسیار محتمل می نماید و اما نکته ای بسیار مهم در این میان وجود دارد که بسیاری از احتمالات را یا بر هم خواهد زد یا به وجود خواهد آورد.
التیام زخم شکست‌های متوالی
از فردای نخستین سفر شهرستانی محمود احمدی‌نژاد، آنانی که دلخوش بودند به جماعتی محدود! چنین شائبه ای را دامن زدند که حسن روحانی به دلیل یا دلایلی! نخستین رئیس جمهوری خواهد بود که دوران سکونتش در پاستور از چهار سال فراتر نخواهد رفت و این در حالی است که همه آمارها و اعتبارسنجی ها، حقایقی جز این را منعکس می نماید، زیرا محبوبیت حسن روحانی نسبت به دورانی که تازه بر سر کار آمده بود دستخوش خسارت و نزول آنچنانی نشده است، اما اصرار این عده بر ریاست جمهوری تک دوره ای نشان می دهد تشتت و پریشانی ایجاد شده آزار دهنده تر از آن است که بتوان به این آسانی ها از کنار آن گذشت، شکست در انتخابات ریاست جمهوری خرداد92، از دست دادن اکثر کرسی های مجلس، افول زودهنگام بسیاری از چهره‌های اصولگرا در اذهان جوامع سیاسی- اجتماعی و نظایر آن باعث شد تا تمام هم و غم خود را بر این گذارند تا با القای این ذهنیت که حسن روحانی برای انتخاب مجدد شانسی نخواهد داشت! اندکی از آلام گذشته را کاهش دهند و اما این تمام ماجرا نیست.
آیا اصولگرایان راه های بازگشت احمدی نژاد را بررسی می کنند؟!
صرف نظر از تمامی ماجراهایی که بین احمدی نژاد و اصولگرایان رخ داده است! صرف نظر از تمامی تقابل هایی که بین اصولگرایان و احمدی نژادی های شاهد و ناظر بوده ایم از آن جایی که اصولگرایان دیگر توان تحمل شکستی دیگر نخواهند داشت! گزینه ای به نام احمدی نژاد همچنان می تواند به عنوان یکی از شاخص ترین گزینه های جبهه اصولگرایی مطرح باشد. با توجه به ذهنیت های گذشته چندان بعید نیست بخش عمده ای از اصولگرایان و نه تمامی اصولگرایان! به این مهم بیندیشند که برای بازگشت احمدی نژاد به صحنه رقابت های انتخاباتی، تمامی راه های ممکن و غیر ممکن از جمله ایجاد لابی های بسیار سنگین و پیچیده با شورای نگهبان برای تایید صلاحیت وی نیز بررسی شود. اگرچه چندان خوشایندمان نیست، اما با بررسی تمامی گزینه های اعلام شده که دست بر قضا تماما از قبیله اصولگرایی هستند بعید می دانیم چهره ای حتی نزدیک به احمدی نژاد یافت شود!!! حداقل می توان گفت برای شکست روحانی در انتخابات خرداد 1396 این لیست 30 نفره اساسا نمی توانند گره گشا باشند بلکه یا باید به ادامه دوران حسن روحانی تن در دهند که یکی از راه های عقلانی همین است یا باید به رقابت های نصفه و نیمه تن در دهند که آن نیز محتمل است یا باید راه‌های بازگشت احمدی نژاد بررسی شود. راهی که چندان سهل به نظر نمی رسد!
http://aftabeyazd.ir/?newsid=41209
ش.د9501051
