فرجام خوش FATF و IPC

(روزنامه آفتاب يزد – 1395/06/28 – شماره 4713 – صفحه 15)

برای خیلی‌هاشان تلفظ این واژه دشوار بود و نمی‌توانستند آن را حتی از روی کاغذ، ادا کنند، خیلی‌هاشان هم اگر گفتن این کلمه را به زبان می‌آوردند، اما محال ممکن بود معنی آن را بفهمند، حتی فارسی اش را... چه برسد به متن انگلیسی.

ولی دست بردار نبودند. از آن جایی که این جماعت می‌پندارند هر چه در این دولت شکل گرفته را باید به باد انتقاد گرفت، این یکی را هم تا می‌توانستند محکوم کردند! پشت تریبون‌ها، روی کاغذها، جلوی دوربین‌ها و...

FATF! واژه دردسر ساز این روزهای دولت بود... یکی از آن به عنوان استحاله نظام اسلامی‌نام برد، یکی گفت نمی‌دانم چه کسی جرات کرده این سند را محرمانه امضا کند؟ دیگری آن را وسیله‌ای برای دادن اطلاعات ما به دشمنان خواند. شخصی دیگر هم گفت می‌خواهند نهادهای انقلابی را تحریم کنند. اگر این اتفاق بیفتد ما باید فاتحه خیلی چیزها را بخوانیم و به‌حمدالله جلوی این کار گرفته خواهد شد.

FATF به سرانجام رسید

مبحث FATF یا همان کارگروه اقدام مالی علیه پولشویی، برای مخالفان دولت به این معنا بود که الحاق به آن منافع ملی را به خطر می‌اندازد، اسرار مگو را افشا می‌کند، چه بسا جلوی کمک‌های مالی به برخی سازمان‌های به خیال اروپایی‌ها تروریستی را می‌گیرد و خیلی وقت‌ها هم ممکن است افراد خاص نظامی‌ایرانی را دچار تحریم کند!

اما دولتمردان، به رغم همه این نقدها، پایشان را در یک کفش کرده بودند که لازمه تبادل مالی و تجاری با سایر کشورها بدون پیوستن به FATF امکان‌پذیر نیست.

خلاصه این که جمعه‌های این چند هفته ای که گذشت پرشده بود از انتقاد و اظهارنظر راجع به FATF، و البته روزنامه‌ها و رسانه‌های جریان راست نیز تا می‌توانستند انگشت اتهام را به سمت دولت یازدهم نشانه رفته بودند. در واقع الحاق به FATF بیش از آنکه در حوزه تخصصی و از منظر فرصت‌ها و تهدیدهای اقتصادی مورد آسیب شناسی قرار بگیرد، به موضوعی سیاسی و کل کل جناحی تبدیل شده بود.

ولی از قرار معلوم هیچ یک از این جار و جنجال‌های مخالفان دولت نتیجه ای نداشت، چون حالا خبر می‌رسد FATF در شورای امنیت با قید پنج شرط، به تصویب رسیده است. البته شروطی در چارچوب قانون اساسی!

هرچند علی شمخانی تایید نهایی این موضوع را به امضا و تایید مقام معظم رهبری منوط کرده است.

همه اینها نشان می‌دهد که دلواپسان به رغم همه فشارها و تلاش‌ها، بازهم با شکستی سیاسی مواجه شدند و نتوانستند حرف خودشان را که همانا هجمه به دولت و عدم الحاق به FATF بوده است به کرسی بنشانند. اما این همه ماجرا و این تنها شکست آنها نیست.

رودررویی در برابر قانون

چرا که همزمان با موضوع FATF، قرارداد نفتی IPC نیز حربه خوبی بود برای هجوم مخالفان دولت و جنجال سازی آنها.

جریان محافظه کار که این روزها برای رسیدن به منافع سیاسی اش به هر شکلی تقلا می‌کرد، بدش نمی‌آمد تا IPC را به حال و هوای پرونده کرسنت ببرد. هرچند گفته می‌شد یکی از ویژگی‌های IPC که این قرارداد را از کلیه قراردادهای منعقده از امتیازنامه رویتر گرفته تا امتیازنامه دارسی متمایز می‌کند، این است که هر شرکت نفتی خارجی که بخواهد در بخش بالادستی نفت سرمایه‌گذاری کند می‌بایستی شریک ایرانی داشته باشد، اما در داخل کشور، IPC نیز همچون FATF مورد خشم و غضب دلواپسان بود. آنها قرارداد «آی پی سی» رابه زایشگاه چند کرسنت تشبیه کرده و معتقد بودند همان افرادی که کرسنت را درست کردند، با همان دید، IPC را نیز ساخته اند.

حقیقت اینکه دلایل مخالفت با IPC نیز آنچنان مشخص نبود و بیشتر رنگ و بوی سیاسی برخود گرفت. اما از قرار معلوم این یک بهانه دلواپسان برای اعمال فشار بردولت نیز نقش برآب شد، چرا که اسدالله قره خانی سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس خبراز ابلاغ قراردادهای جدید نفتی از سوی رئیس مجلس شورای اسلامی‌به دولت داده است و گفته: "هیئت تطبیق مصوبات دولت با قوانین، الگوی قراردادهای جدید نفتی را بررسی و عدم مغایرت آن با قوانین بالا دستی را اعلام کرد. "

و این به منزله دومین تیربه خطا رفته دلواپسان در روز گذشته است. اکنون مخالفان دولت که به بهانه حمایت از منافع ملی با هر لباس و سمت و پست نامرتبطی وارد مباحث اقتصادی شده بودند و بر FATF , و همینطور بحث IPC خرده می‌گرفتند، دست از پا درازتر با شکست روبه رو شده اند. چرا که دیروز FATF در شورایعالی امنیت ملی به تصویب رسید و IPC در مجلس شورای اسلامی‌و این یعنی اکنون رودررویی مخالفان دولت با این دو قرارداد، رودررویی آنها با قانون کشور است و نه د ولت یازدهم...

بازهم شکست

بی گمان اگر اندکی به گذشته‌های نه چندان دور برگردیم و خاطراتمان را از اقدامات مشابه دلواپسان علیه دولت و تحت عنوان دفاع از منافع ملی، مرور کنیم در خواهیم یافت که FATF و IPC تنها سنگ اندازی‌های مدعیان دلسوز انقلاب بر سر راه دولت نیست. بلکه همه ما، روزهایی که قرار بود مجلس نهم، برجام را به تصویب برساند به خوبی به یاد می‌آوریم، اینکه چه اتفاقاتی در آن پروسه رخ داد!

خائن خطاب کردن وزیر امور خارجه، تشکیل کمیسیون ویژه برجام به سرکردگی اعضای جبهه پایداری برای ایجاد سد در برابر توافق هسته‌ای، اشک ریختن‌ها و فریاد زدن‌ها ی برخی از نمایندگان، فاجعه نامیدن برجام و.... همه و همه از شاهکارهای همین جماعتی است که آن زمان هم سعی و تلاش‌شان این بود تا چوب لای چرخ دولت بگذارند، اما با تصویب برجام در مجلس؛ عملا در اهداف‌شان ناکام ماندند.

فراموش نمی‌کنیم روزی که برجام به تصویب رسید آنها چگونه در گوشه ای از مجلس نهم، از فرط ناراحتی و اندوه کز کرده بودند و کمر خم.

اکنون نیز درحالیکه همان گروه با همان اندیشه‌ها تلاش داشتند تا با عنوان کردن مباحثی مثل FATF یا IPC این دو قرارداد را قراردادهایی با طعم خیانت به کشور و منافع ملی معرفی کنند، با وضعیتی مشابه وضعیت روز تصویب برجام مواجه شده‌اند. عملا تایید FATF توسط شورایعالی امنیت ملی و همین طور IPC در مجلس شورای اسلامی، آب سردی بر پیکره دلواپسانی بود که به دنبال فراراز شکست‌شان در گذشته، سنگ‌اندازی‌های جدیدی را علیه دولت تدبیر و امید در دستور‌کار قرار داده بودند.

حال باید منتظر بود و دید که یکدندگان سیاسی مخالف حسن روحانی بعد از شکست تازه خود، دیگر چه چیزی را در آینده نزدیک، علم خواهند کرد تا به کمکش فریاد وامصیبتا سر دهند و آن را چون پتکی بر سر دولت بکوبند، بلکه بتوانند شکست‌های چندگانه شان را با هوچی گری‌های جدیدتر سرپوش بگذارند.

فراموش نمی‌کنیم روزی که برجام به تصویب رسید آنها چگونه در گوشه ای از مجلس نهم، از فرط ناراحتی و اندوه کز کرده بودند و کمر خم

اکنون نیز درحالیکه همان گروه با همان اندیشه‌ها تلاش داشتند تا با عنوان‌کردن مباحثی مثل FATF یا IPC این دو قرارداد را قراردادهایی با طعم خیانت به کشور و منافع ملی معرفی کنند، با وضعیتی مشابه وضعیت روز تصویب برجام مواجه شده‌اند

http://aftabeyazd.ir/?newsid=50059

ش.د9501972