قدام ترامپ در امضای قانون منع ورود اتباع هفت کشور به ایالات متحده، آخرین گواه و شاهد خوی استکباری و فاشیستی ساختار آمریکاست؛ ولی مهم‌تر از این اقدام واکنش برخی افراد و جریان‌های خاص به امضای این قانون بود[...]
یادداشت: اقدام
ترامپ در امضای قانون منع ورود اتباع هفت کشور به ایالات متحده، آخرین
گواه و شاهد خوی استکباری و فاشیستی ساختار آمریکاست؛ ولی مهم‌تر از این
اقدام واکنش برخی افراد و جریان‌های خاص به امضای این قانون بود. آنها در
فضای مجازی تلاش کردند این قانون را نه تصمیم نظام سیاسی آمریکا، بلکه
تصمیم دونالد ترامپ معرفی کنند! در حالی که واقعیت کاملاً خلاف این مسئله
است و قانون غربال مهاجران ابتدا به ساکن در دولت باراک اوباما به تصویب
رسیده است! تا آنجا که ترامپ در پاسخ به این پرسش که چرا نام کشورهایی،
چون عربستان سعودی در این سیاهه نیست، می‌گوید که فهرست کشورهای مورد هدف
این قانون را دولت پیشین انتخاب کرده است!
اما نکته عجیب‌تر شکسته شدن
سکوت یک کارگردان سینما در مواجهه با ممنوع‌الورودی وی به آمریکا برای
حضور در مراسم اسکار است؛ سکوتی که پایانش بیش از آنکه در مذمت ایالات
متحده و سابقه سیاه این نماد استکبار باشد، حمله به نیروهایی در داخل کشور
بود که از آنها به تندرو یاد کرد! اصغر فرهادی در متنی با تأکید بر اینکه
با وجود این قانون قصد داشته به آمریکا سفر کند، اما تصمیمش تغییر کرده
است، نوشت: «تندروها علی‌رغم جنگ‌ها و دعواهای سیاسی‌شان در همه جای دنیا،
بسیار شبیه به هم به جهان می‌نگرند. آنها برای درک جهان چاره‌ای ندارند...
این فقط محدود به آمریکا نیست. در کشور من نیز تندروها این‌گونه‌اند.»
تلاش
حیرت‌انگیز کارگردان فیلم فروشنده، که سابقه دریافت جایزه از جشنواره‌های
مختلف آمریکایی و اروپایی را نیز دارد، برای متهم‌سازی نیروهای داخلی و
محدود کردن سیاست‌های آمریکا به رئیس‌جمهوری که از دل سازوکار لیبرال-
دموکراسی غربی به عنوان نماینده مردم آمریکا انتخاب شده است و رفتارش نیز
به گواه تاریخ و تجربه ملت ایران ادامه مسیر رؤسای جمهور پیشین این کشور
است، این سؤال را ایجاد می‌کند که چرا برخی، هم در تولیدات سینمایی خود، هم
در کلام خود و هم در مبادلات سیاسی‌شان در قامت یک فروشنده وطن و عزت مردم
ظاهر می‌شوند!
