اقتصاد دولتی سه مشکل دارد: الف) دولت از جیب مردم خرج می کند ب)دولت دلسوز نیست ج)دولت نظارت ندارد. درایران بخش اعظم بودجه عمومی مربوط به شرکت های دولتی است و این زیبنده اقتصاد مقاومتی نیست، زیرا مردم سهمی در این مقاومت ندارند و انتظار دارند خود دولت مقاومت کند، در حالی که نظر مقام معظم رهبری این نیست و باید همه در برابر فشار های دشمنان نظام مقاومت کنند.
اقتصاد و حاشیه های آن به قدری اهمیت دارد که بالاترین مقام رسمی کشور هر سال در طلیعه سال نو در باره آن سخن می گوید و چند سال پی درپی است که به عنوان شعار سال مسائل اقتصادی را در صدر مسائل کشور مطرح می کنند. اصطلاح (اقتصاد مقاومتی) شاه بیت این این شعارهاست. اگر این نوع اقتصاد در دستور کار قرار گیرد، نتیجه، استقلال اقتصادی و رفاه و آسایش افراد جامعه خواهد بود. برای حل مشکل اقتصاد در کشور و تحقق واقعی اقتصاد مقاومتی در کشور سه پیش نیازاساسی وجود داردکه بدون آنها رسیدن به مقصود مشکل است.که این سه پیش نیاز عبارتند از:
1- اصلاح رفتار دولت: زینت اقتصاد هر کشور به تولید ملی و رشد اقتصادی است و هر چه این عدد بزرگتر باشد، سهم مردم در سرانه تولید بالاتر و به دنبال آن رفاه و آسایش بیشتر و بیکاری کم تر خواهد بود. با کمی دقت می توان گفت کشور ایران با توجه به جمعیت جوان و نیروی کار فراوان و تحصیل کرده با حفظ اصول اسلام و انقلاب به جذب سرمایه خارجی بپردازد و مشکل بیکاری را تا حد زیادی برطرف کند.
مسئله دیگر در اقتصاد ایران وابستگی به نفت است. بارها مقام معظم رهبری به قطع این وابستگی تاکید کرده اند. نفت برای ایران داستان عجیبی دارد. اگر قیمت آن بالا رود و درامد کشور زیاد شود ؛ دولت این دلارها را در بانک مرکزی می گزارد و بانک مرکزی باید بخشی از آن را با چاپ اسکناس تبدیل به ریال کند. افزایش اسکناس باعث رشد حجم نقدینگی و نتیجه اش تورم می شود. اگر قیمت نفت کاهش یابد و با پیش بینی دولت سازگار نباشد، منجر به کسری بودجه و به دنبال آن استقراض از بانک مرکزی و چاپ اسکناس می شود که آن هم به افزایش تورم می انجامد. دولت باید با شیب ملایمی این وابستگی را کاهش دهد. البته دولت در راستای سرکوب تورم با تشکیل صندوق ذخیره ارزی بخشی از آثار سوء این وابستگی را برطرف کرده، اما از سوی دیگر افزایش واردات، موجب رکود تولید داخلی شده و اقتصاد را متضرر کرده است. در سال 92 حدود 40 هزار میلیارد دلار یعنی نصف بودجه عمومی کشور واردات داشته ایم.
مسئله دیگر خصوصی سازی و برداشتن بار اقتصاد از دوش دولت و سهیم کردن مردم در آن است. اقتصاد دولتی سه مشکل دارد: الف) دولت از جیب مردم خرج می کند ب)دولت دلسوز نیست ج)دولت نظارت ندارد. درایران بخش اعظم بودجه عمومی مربوط به شرکت های دولتی است و این زیبنده اقتصاد مقاومتی نیست، زیرا مردم سهمی در این مقاومت ندارند و انتظار دارند خود دولت مقاومت کند، در حالی که نظر مقام معظم رهبری این نیست و باید همه در برابر فشار های دشمنان نظام مقاومت کنند.
2- اصلاح رفتار مصرفی مردم: در اکثر آمارها امده است که مصرف در ایران با مصرف دیگر مردم جهان متفاوت است و زشتی اسراف بر چهره آن نشسته است. بدتر از این، اسراف در مصرف کالاهای مضر و کم مصرف کردن کالاهای مفید است که هزینه های جانبی را برکشور تحمیل میکند. برای نمونه به این آمارتوجه کنید: مصرف شکر در ایرن برای هر نفر 30 کیلوگرم در جهان 5 کیلوگرم. نوشابه 42 لیتر در ایران و 10 لیتر در جهان، نمک 6کیلو گرم در ایران و 3 کیلو گرم در جهان و ... بدیهی است مادام که این رفتار اصلاح نشود، آمادگی برای حرکت در مسیر اقتصاد مقاومتی دور از دسترس خواهد بود.البته ناگفته نماند که علت این رفتار مصرفی مردم و اشکالات وارد بر آن به تغییراتی که متاسفانه در فرهنگ جامعه ایرانی ایجاد شده است نیز بر می گردد. تغییرفرهنگ جهان اسلام از آغاز مورد نظر غربی ها بوده و در سال های اخیر با پیشرفت تکنولوژی رسانه ای شدت گرفت. آمریکایی ها در دور جدید سلطه فرهنگی، تغییر فرهنگ خاور میانه را دنبال می کنند و میلیاردها دلار برای آن هزینه می کنند.
3- اصلاح باورهای دولت و مردم: در متون دینی ما گزاره هایی است که فراتر از علت های مادی در اقتصاد، به عوامل معنوی اشاره دارند. مفاهیم زیبایی چون تقوا، برکت،روزی بدون حساب معمولا مورد غفلت واقع می شوند. دولت باید در جهت ترویج فرهنگ اسلامی ایرانی و الگوی پیشرفت از طریق رسانه ها ، آموزش و پرورش ، آموزش خانواده هاو اشاعه فرهنگ دینی گام هایی بردارد آنگاه وعده خداوند که برکاتش را نازل می کند محقق خواهد شد. این تصریح قرآن است که اگر جامعه ای با تقوا باشد خداوند برکاتش را نازل خواهد کرد .
-/ی
