گزارش روز/ تفاوت آشکار

پایگاه بصیرت / سید فخرالدین موسوی

یادداشت: خرید بیش از ۱۰۰ میلیارد دلاری ارتش سعودی از آمریکا خبری بود که میان سخنان ضد ایرانی و تصاویر عجیب و غریب و اهدای مدال تعجب‌برانگیز و حواشی مختلف دیگر سفر ترامپ به عربستان سعودی گم شد و چندان درباره آن سخن به میان نیامد؛ ولی به هیچ وجه از اهمیت این خبر در زمینه معادلات منطقه، تأثیر آن بر روابط میان آمریکا و عربستان و... کاسته نمی‌شود؛ اما بیایید از زاویه دیگری به این موضوع نگاه کنیم، سفر مقامات آمریکایی به عربستان و انعقاد قراردادهای هنگفت در حوزه خرید سلاح و جنگ‌افزار درست همزمان با برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات در کشور بزرگ ایران بود، جدای از آنکه هدف آمریکایی‌ها و سعودی‌ها از تنظیم این سفر با زمانی که مردم ایران در صفوف پرشور و طولانی انتخابات بودند، چه بوده است؛ این همزمانی یک معنای بزرگ‌تر و مشخص‌تر را به همراه دارد و آن عبارت است از نمایش تفاوت مدل حکومت؛ در یک سو کشوری مردم‌سالار قرار دارد که همه امورش به دست مردمانش رقم می‌خورد و مسئولان با رأی و نظر مردم انتخاب می‌شوند؛ همچنین در سایه همت جوانان و حمایت آحاد جامعه در مسائل دفاعی و تولید تسلیحات نظامی کاملاً خودکفاست؛ در سوی دیگر کشوری دیکتاتور با حکومتی موروثی و پادشاهی قرار دارد که مردم هیچ نقشی در آن ندارند؛ کشوری که برای تأمین امنیت خود نیز به دیگران وابسته است و باید منابع کلانی را برای به دست آوردن تسلیحات نظامی هزینه کند! تفاوتی که این پرسش را به وجود می‌آورد که اگر مردم عربستان هم در سرنوشت کشورشان سهیم بودند، راضی به خرید این تسلیحات با فروش روزافزون منابع نفتی کشورشان بودند! و البته از آن بالاتر روشن می‌کند که چرا آمریکایی‌ها از حکومت دیکتاتور، بسته و ضد مردم آل‌سعود حمایت می‌کنند؛ اما جمهوری اسلامی را که رکورد دار سهیم کردن مردم در سرنوشت کشور نه تنها در منطقه، بلکه با فاصله زیاد از بسیاری از کشورهای مدعی دموکراسی است، به بهانه واهی متهم کرده و هر روز با حربه‌ای از رویکرد نظامی و فرهنگی تا تحریم و... با آن مقابله می‌کنند.