جمهوری اسلامی از متن دین برخاست و به دست بزرگترین رهبر دینی معاصر هدایت شد و از تمام ظرفیت استوار دین بهره جست؛ از این رو سرنوشت و سرگذشت آن با هر نظام سیاسی دیگر که صرفاً بر بنیانهای سیاسی و اقتضائات زمانی بنا شده است متفاوت شد[...]
یادداشت: جمهوری
اسلامی از متن دین برخاست و به دست بزرگترین رهبر دینی معاصر هدایت شد و
از تمام ظرفیت استوار دین بهره جست؛ از این رو سرنوشت و سرگذشت آن با هر
نظام سیاسی دیگر که صرفاً بر بنیانهای سیاسی و اقتضائات زمانی بنا شده
است متفاوت شد. این نظام دینی اگرچه با حجم گستردهای از توطئهها و
دشمنیهای خارجی و داخلی مواجه شد، خط و جهت خود را از دست نداد.
انقلابهای دیگر نظیر انقلابهای فرانسه و شوروی که جنبه جهانی داشتند و
انقلابهای الجزایر، هند و چین که جنبه داخلی داشتند در فاصله کوتاهی پس از
پیروزی دچار انحراف اساسی شدند و به خطی که رهبران آن ترسیم کرده بودند،
وفادار نماندند؛ اما حضرت امام(ره)، امروز در چهل سالگی پس از پیروزی و با
وجود آنکه نزدیک به 30 سال از رحلت ایشان میگذرد، هنوز در بین مردم و
مسئولان نظام «عزیز» است و خطوط راهبردی تعیین شده از جانب ایشان محفوظ
مانده است.
امروز رهبر معظم انقلاب بیش از همه بر لزوم حفظ خطوط ترسیم
شده از سوی امام خمینی(ره) تأکید دارد و این در جهان بیسابقه است.
بنیانگذار انقلاب اسلامی در ایران به عنوان رهبری الهی شناخته میشود و از
این رو گذر زمان نمیتواند غباری بر راه او بنشاند. حضرت امام
خامنهای(مدظلهالعالی) در این باره میفرمایند: «شخصیت امام با هیچکدام
از رهبرهای دنیا قابل مقایسه نیست؛ او را فقط با پیامبران و اولیاء و
معصومان میتوان مقایسه کرد، او شاگرد و دنبالهرو آنان بود و به همین
خاطر نمیتوان با رهبرهای سیاسی دنیا مقایسهاش کرد.» رهبری امام(ره) در
رهبری پس از وی با قوت امتداد پیدا کرد و از نظر رهبر پس از امام هیچ چیز
مهمتر از ادامه راه امام نیست. ایشان رمز این ایستادگی بر راه امام را
اینگونه تبیین فرمودهاند: «خدا را شکر میکنیم که با همه وجودمان سخن او
را باور کردیم و پشت سر او حرکت کردیم و متوقف نشدیم و در نیمه راه، او را
رها نکردیم.»
بر اساس این انقلاب اسلامی در داخل «سرزمین مادری» خود
مستحکم شد و طوفانها نتوانست هویت و قدرت آن را کاهش دهد. اگر این انقلاب
در داخل و از سوی مردم و مسئولان آن با سؤال و امتناع مواجه میشد، دیگران
در حقانیت و ماندگاری آن تردید میکردند و به آن نمیپیوستند.