یکی از رویکردهای مهم در جمهوری اسلامی ایران که میتوان از آن به «دستاورد نظری گفتمان انقلاب اسلامی» یاد کرد و یکی از اصلیترین رموز ماندگاری و قدرت روزافزون انقلاب اسلامی ایران به شمار میآید، مسئله اعتماد نکردن به ایالات متحده آمریکاست[...]
یادداشت: یکی
از رویکردهای مهم در جمهوری اسلامی ایران که میتوان از آن به «دستاورد
نظری گفتمان انقلاب اسلامی» یاد کرد و یکی از اصلیترین رموز ماندگاری و
قدرت روزافزون انقلاب اسلامی ایران به شمار میآید، مسئله اعتماد نکردن به
ایالات متحده آمریکاست! در همه سالهای پس از انقلاب اسلامی با زعامت
حکیمانه امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب اعتماد به آمریکا به منزله یکی
از خطوط قرمز کشور تعیین شد که از دو منظر صحت و درستی آن را میتوان اثبات
کرد؛ اول، مشاهده و نظاره سرنوشت کشورها و دولتهایی که به ایالات متحده
دل بستند و اعتماد کردند، خواه دولتهای پیشین در ایران و خواه دولتهای
دیگر در غرب آسیا، از دولت مصدق که در ماجرای ملی شدن صنعت نفت آن خیانت را
از آمریکاییها دید و حتی دستنشاندههای پهلوی که آمریکاییها حاضر نشدند
اجازه اقامت در آمریکا را به آنها پس از سرنگونی بدهند! تا سرنوشت
دولتهایی که در منطقه ما و حتی فراتر از منطقه غرب آسیا به آمریکا اعتماد
کردند. حسنی مبارک امروز کجاست؟ معمر قذافی که به آمریکا اعتماد کرد و توان
دفاعی خود را از بین برد، کجاست؟ و... . دومین سنگ محک نیز مقاطع و
بزنگاههایی است که برخی دولتهای پس از انقلاب به مذاکره و همکاری با
آمریکا تمایل پیدا کردند و رهبر معظم انقلاب نیز برای افزون شدن تجربه ملی
ایرانیان با محدودیتها و خط قرمزهای مشخصی اجازه این امر را دادند! که
تنها یک مورد آن برجام است که پس از سالها مذاکره و رفتوآمد، پس از
ماهها معطل نگه داشتن ایران و گرفتن امتیازات متعدد از جمهوری اسلامی و با
وجود پایبندی کامل ایران به توافق جامع اقدام مشترک، امروز آمریکاییها نه
تنها تعهدات خود را اجرایی نکردند؛ بلکه از برجام خارج شدند و تحریمهای
ظالمانه خود را تشدید کردند! تا بار دیگر صحت و اهمیت این دستاورد نظری
انقلاب اسلامی برای ما روشن شود.