متأسفانه باید گفت گویا جریان سیاسی که اکنون بیشتر مناصب اجرایی را دست دارد و بخش عمدهای از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز نزدیک و وابسته به این جریان سیاسی هستند[...]
یادداشت: متأسفانه
باید گفت گویا جریان سیاسی که اکنون بیشتر مناصب اجرایی را دست دارد و بخش
عمدهای از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز نزدیک و وابسته به این جریان
سیاسی هستند، حتی در این روزها که دولت آمریکا و همپیمانان منطقهایاش
همه تلاششان را برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران به کار بستهاند و سعی
میکنند شرایط را برای مردم ما سخت و دشوار کنند، همچنان به دنبال کوبیدن
بر طبل مسائل سیاسی هستند و حاشیهسازی و طرح موضوعات فرعی به جای مشکلات
اصلی را ترجیح میدهند. در آخرین نمونه از این تلاشها «مرتضی مبلغ»، فعال
سیاسی اصلاحطلب در روزنامه «آرمان» نوشته است: «معاون اول رئیسجمهور از
لزوم گفتوگوی ملی سخن گفته است. اکثریت جامعه طرفدار این ایده هستند و
برای کشور موضوع گفتوگوی ملی یک ضرورت است.» باید گفت اولاً، معنای
گفتوگوی ملی چیست و اساساً این گفتوگوها قرار است بین چه کسانی، با چه
اهدافی و برای حل چه مشکلاتی انجام شود و ثانیاً کدام یک از افکارسنجیها و
نظرسنجیها نشان از شکاف جدی در متن مردم دارد که نیاز به گفتوگو در این
زمینه باشد؟! این شخصیتها بیشتر از آنکه نگران جامعه یا اختلافاتی که به
زعم آنها وجود دارد، باشند، تلاش میکنند با طرح این مسائل از یک سو از
پاسخگویی در برابر مشکلات و ناتوانیشان برای حل مشکلات سر باز زنند و از
سوی دیگر با زنده نگه داشتن و تلقین دوقطبیهای ساختگیشان به جامعه نیم
نگاهی نیز به انتخابات سال 1398 داشته باشند.