میدل‌ایست‌آی: امارات و عربستان در باتلاق خودساخته گرفتار شده‌اند

یک منبع اماراتی مطلع تاکید کرد: «ما بسیار نگرانیم. «جان بولتون» با آن سرعتی که امارات انتظار دارد عمل نمی‌کند».
سه کنفرانس در مکه که همه با حضور «محمد بن‌زاید»، ولیعهد ابوظبی، برگزار شد نیز نتوانست به واکنشی منسجم و متحد علیه ایران بینجامد جز اینکه فاش شد که حمله سومی به بندر نفتی ینبع عربستان هم صورت گرفته است.
اما پیغامی که نشان انسجام و اتحاد داشت از جبهه مخالف صادر شد. «سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان»، سه هفته قبل تاکید کرد که اگر آمریکا جنگی در منطقه راه بیندازد «همه منطقه آتش خواهد گرفت» و قیمت نفت به 300 دلار خواهد رسید و ابراز اطمینان کرد که چنین جنگی در نخواهد گرفت چون «برای همه آنها که درگیرند» عواقب عظیمی در پی خواهد داشت.
این پیغامی به همسایگان خلیجی ایران و شخص محمد بن‌زاید بود. چنان جنگی در منطقه بیمه را بالا می‌برد و پهلو گرفتن کشتی‌های تجاری در بنادر امارات به خصوص بندر فجیره را که دومین بندر بزرگ دنیا در حمل سوخت است کم می‌کند.
در سال 2018، حجم مبادلات مالی غیر نفتی امارات با ایران به 16/83 میلیارد دلار رسید که اکثر آن از دبی بود. اکنون با تحریم‌های جدید بسیاری از شرکت‌های ایرانی از امارات خارج و در عمان و ترکیه و قطر مستقر شده‌اند.
انتقاد از سیاست‌های تنش‌زای محمد بن سلمان در بالاترین سطوح حاکمیتی دیده می‌شود. «محمد بن راشد آل‌مکتوم»، نخست‌وزیر امارات و حاکم دبی، با انتشار توئیتی از مخالفتش با «سیاست‌های زشت» سخن گفت و تاکید کرد که تاریخ داوری خواهد کرد که آیا حاکمان عرب دستاوردهای بزرگی داشته‌اند یا صرفا حرف‌های پوچ زده‌اند.
کارکنان سابق وزارت امور خارجه آمریکا اکنون دریافته‌اند که با میدان دادن به محمد بن‌زاید و رساندن این خلبان سابق نیروی هوایی امارات به موقعیت کنونی‌اش،یک «فرانکشتاین کوچک» ساخته‌اند، اما بسیار دیر شده است.
استراتژی ایران پس از پایان مهلت 60 روزه‌اش به کشورهای امضاکننده توافق هسته‌ای به احتمال قوی خارج شدن از بندهای خاصی از این توافق خواهد بود. این استراتژی برای تعیین پیش‌شرط‌های ایران جواب خواهد داد. چرا باید ایران پیش از برداشته شدن تحریم‌ها دوباره وارد مذاکره شود؟
از سوی دیگر انصارالله می‌گوید: بانک اطلاعاتی 300 هدف را دارند که برای ارسال پهپادهای تهاجمی خود آماده کرده‌اند. معضلی که ابوظبی در آن گیر افتاده قطعا ساخته دست خودش است.
نویسنده در ادامه به پرخطری رفتارهای بن‌زاید و بن‌سلمان می‌پردازد و می‌نویسد: بن‌سلمان کمترین تعادل سیاسی را در مواضع خود دارد و بارها نشان داده که در جنگ بی‌پایانش با ایران و اخوان‌المسلمین توانایی ایجاد نزاع‌های تازه را دارد، اکنون در شرایط سختی به سر می‌برد. نیروهایش درگیر باتلاق یمن شده‌اند. مزدورانش در لیبی به هیچ جایی نرسیده‌اند و باز می‌کوشد همین معادله را در سودان اجرا کند.
شاید ترامپ هم با تاخیر دریابد که بزرگ‌ترین متحدش خطری بزرگ برای منافع نظامی آمریکا در خلیج فارس است.