برخی از دوستان عقیده داشتند اگر ما خواهان حل مساله با عراق هستیم، عراق دسترسی به دریا ندارد و دسترسی عراق محدود است. لذا باید از عراق حمایت کنیم و اجازه دهیم جزیره بوبیان کویت را در اختیار داشته باشد.
مقایسه مواضع و عملکرد گذشته و امروز برخی افراد حکایت از وجود برخی چرخش های 180 درجه ای است که یادآوری آن برای نسل جوانی که از دیروزها چندان مطلع نیست، قابل ملاحظه است. در همین راستا به تازگی علیرضا علوی تبار در گفتگویی با ایرناپلاس به اختلافات میان نیروهای چپ در زمان حمله عراق به کویت پرداخته است.
وی در پاسخ به این سوال که «گویا در زمان حمله عراق به کویت هم اختلافی بین نیروهای چپ به‌وجود می‌آید.» می گوید:
«دیدگاه رسمی نبود. ولی به یاد دارم که برخی از دوستان عقیده داشتند اگر ما خواهان حل مساله با عراق هستیم، عراق دسترسی به دریا ندارد و دسترسی عراق محدود است. لذا باید از عراق حمایت کنیم و اجازه دهیم جزیره بوبیان کویت را در اختیار داشته باشد. عقیده داشتند در نهایت صدام ضدآمریکایی است و دخالت آمریکایی‌ها مقدمه‌ای برای نقض حاکمیت ملی است و در دفاع از صدام جهت‌گیری مثبت، ولی غیررسمی داشتند. اما خود من به شدت مخالف بودم و از حذف صدام استقبال می‌کردم.»
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که «این نظر بیشتر نظر چه افرادی بود؟» می افزاید:
«بعضی از دوستان سازمان مجاهدین انقلاب از این دیدگاه دفاع می‌کردند. آقای محتشمی‌پور بیرون دفاع می‌کرد و در مرکز تحقیقات نبود. ولی در گفت‌وگوها دوستان مجاهدین انقلاب نسبت به ما نگاه مثبت‌تری به صدام داشتند. به‌طور مثال آقای بهزاد نبوی عقیده داشت صدام ضدآمریکایی است و ورود آمریکایی‌ها نقض سیستماتیک حاکمیت ملی است و فقط به عراق محدود نمی‌شود و از امتیازدهی به عراق دفاع می‌کرد. از طرفی معتقد بود دعوای تاریخی ایران و عراق که ناشی از فقدان یک بندر قوی در عراق است، از بین می‌رود.»
