آیتالله سید ابراهیم ذوالقرنین دست مریزاد!
کیهان: روز چهارشنبه آقای روحانی در مراسم پانزدهمین جشنواره شهید رجائی فساد اقتصادی را یکی از مشکلات موجود دانست ولی برخورد قوه قضائیه با مفسدان اقتصادی را چاره کار ندانست! و گفت: «ما امروز یکی از وظایف بزرگمان مبارزه با فساد و رانت در این کشور است. فساد و رانت اما با بگیر و ببند و دادگاه از بین نمیرود بلکه دستگاه قضایی آخرین مرحله است»! درباره این بخش از سخنان جناب رئیسجمهور گفتنی است که:
۱- اگر فساد اقتصادی یک عمل و اقدام مجرمانه باشد- که هست- چرا دستگاه قضایی نباید با آن برخورد کند؟! مگر یکی از وظایف تعریف شده قوه قضائیه مقابله با مجرمان و غارتگران اموال عمومی نیست؟! در همه جای دنیا بلافاصله پس از کشف موارد و نمونههایی از فساد، نظیر سوءاستفاده از بیتالمال، رانتخواری، کلاهبرداری و... دستگاه قضایی وارد عمل شده و با دستگیری مفسدان و مجازات آنان به مقابله با فساد میپردازد. کاش آقای روحانی میفرمودند که اگر بازداشت- یا به قول ایشان بگیر و ببند- مجرمان وظیفه دستگاه قضایی نیست، پس وظیفه این دستگاه چیست؟! و اساساً وجود آن به چه کار میآید؟!
۲- آقای روحانی میفرمایند «برای ممانعت از فساد باید همه چیز شفاف باشد چراکه در ابهام و تاریکی، فساد رخ میدهد. پس آغازش به شفافیت است». این سخن بجا و تأکید قابل قبولی است و همانگونه که ایشان اشاره کردهاند، در صورتی که سازوکار امور اداری شفاف باشد و در ابهام و تاریکی صورت نپذیرد، از فساد جلوگیری میشود ولی جناب روحانی توضیح ندادهاند که اگر روند امور در فلان دستگاه دولتی شفاف نبود و سوءاستفاده مفسدان و غارتگران را به دنبال داشت، چه باید کرد
۳- جناب روحانی در حالی از شفافیت و ضرورت آن سخن میگویند که دولت ایشان به «دولت محرمانهها»! شهرت دارد. بهعنوان مثال؛ ۱۷ ماه از مهلت قانونی دولت برای راهاندازی سامانه ثبت حقوق و مزایای مدیران میگذرد و اخیرا جناب روحانی دستور اجرای آن را صادر کردهاند! حتی بعد از «شفاف»شدن ماجرای حقوقهای نجومی، سخنگوی وقت برخی از دولت نجومیبگیران را «ذخیره نظام و امانتدار بزرگ کشور»! اعلام کرد. بعد از آنکه سوءاستفاده و غارت چند هزار میلیارد تومانی از صندوق ذخیر فرهنگیان « شفاف» شد، آقای رئیسجمهور فرمودند که اختلاس نبوده، بدهی معوق بانکی بوده است! محرمانه نگهداشتن مذاکرات هستهای و مسائل مرتبط با برجام تا هنگامی که فاجعه بزرگی به ملت تحمیل کردند! قرارداد محرمانه با مدیر تلگرام، محرمانهماندن میزان واردات بنزین و قراردادهای نفتی IPC، پرونده توتال، جریمه قرارداد کرسنت، قرارداد ایران و پژو، قرارداد با ایرباس و بوئینگ، محرمانه شدن نرخ رشد اقتصادی، آمار اشتغال و بیکاری، امضای محرمانه سند ۲۰۳۰، امضای محرمانه سند FATF، هنوز کسی نمیداند پیشنهاد ارز ۴۲۰۰ تومانی از سوی چه کسی در دولت ارائه شده و بیش از ۱۸میلیارد دلار از ذخیره ارزی را به باد فنا دادهاند!
آن ها از ما چه می دانند؟!
خراسان: نزدیک یک هفته از آخرین سخنرانی عمومی سید حسن نصرا... دبیرکل حزبا... لبنان و وعده او برای تلافی حمله پهپادی ناموفق اسرائیل به جنوب بیروت میگذرد. سید مقاومت در سخنرانی یک شنبه سوم شهریور که به مناسبت سالگرد پیروزی بر تروریستهای موردحمایت ارتجاع عرب، اسرائیل و آمریکا در شرق لبنان (جرود عرسال) و از طریق ویدئو کنفرانس در شهرک العین برگزار شد، گفت: «به ارتش اسرائیل در مرز میگویم که در کنار دیوار حائل، یکپا و نیم (احتمالاً بتوان به عبارت فارسی «یکلنگهپا» ترجمهاش کرد) بایست و منتظر ما باش؛ یک روز، دو روز ، سه یا چهار روز [منتظر باش] و به اسرائیلیها میگویم که آن چه اتفاق افتاد، بر آن سکوت نخواهیم کرد. نتانیاهو به دنبال انتخابات است و احزاب اسرائیلی عادتشان این بود که انتخابات [در فلسطین اشغالی] با خون مردم منطقه برگزار شود. ولی این دفعه، انتخابات با خون شما برگزار خواهد شد و او (نتانیاهو) از هر جایی برای شما دردسر ایجاد میکند. از عراق، سوریه و لبنان».
آمادهباش صد درصد صهیونیستها از همان ساعات اولیه بعد از سخنرانی دبیرکل حزبا... لبنان آغاز و جادههای مرزی فلسطین اشغالی با لبنان بهکلی خلوت شده و سربازان اسرائیلی دیگر جرئت ظاهر شدن در دید افرادی که از لبنان به آنها مینگرند ندارند. یک روز، دو روز، سه روز، و... روزها از پی هم میگذرد و دلهره پایانناپذیر صهیونیستها روح و روان آنها را پریشان کرده است. تهدید مقامات صهیونیست به این که «اگر پاسخ حزبا... سخت، دردناک و خارج از عُرف باشد، اسرائیل از حمله به لبنان دریغ نخواهد کرد»، نشاندهنده آن است که مقامات رژیم صهیونیستی پیشاپیش اصل پاسخ حزبا... را به رسمیت شناخته و خود را برای دریافت ضربه آماده کردهاند اما نگران آن هستند که مبادا این پاسخ «سخت، دردناک و خارج از عرف» باشد!
واسطه فرستادن صهیونیستها برای جلوگیری از تحقق وعده سید مقاومت از سوی دیگر نشاندهنده آن است که آنها بهشدت نگران غافلگیری هستند. احتمالاً مهمترین پرسشی که این روزها ذهن سران رژیم صهیونیستی و فرماندهان نظامی آنها را به خود مشغول ساخته این است که «آنها از ما چه میدانند؟!» نفوذ اطلاعاتی حزبا... لبنان در فلسطین اشغالی و حتی یگانهای نظامی آن یا نفوذ همپیمانان حزبا... ازجمله جمهوری اسلامی که تا کابینه اسرائیل پیش رفته و چندی پیش به رسوایی بازداشت «گونن سیگو»، وزیر پیشین انرژی و زیرساختهای اسرائیل به اتهام جاسوسی برای ایران منتهی شد باعث تشدید نگرانی صهیونیستها از اهدافی است که میتواند آماج حمله حزبا... قرار گیرد.
نکته پایانی آن که این التهاب در سرزمینهای اشغالی ازآن جاکه به جبهه جغرافیایی خاصی محدود نمیشود، همه خانه عنکبوت صهیونیستها را به لرزه انداخته و تنها به سران سیاسی و نیروهای مسلح صهیونیست محدود نمیشود و بهنوعی همه اشغالگران فلسطین را در بر گرفته و هرآن منتظر فرود آمدن ضربه حریف هستند. ضربهای که نه از مختصات جغرافیایی آن اطلاع دارند، نه از نوع سلاحی که حزبا... به کار خواهد برد و نه از وسعت و عمق آن. در چنین وضعیتی اصل پاسخ حزبا... به اشغالگران فلسطین، باوجود اهمیت زیادی که دارد، بهنوعی فرع ماجراست و آن چه مهمتر است آن است که سران رژیم صهیونیستی بیشتر از پیش برایشان ثابت شده که دوران «بزن در رویی» سپریشده و آنها بیشتر از همیشه احساس بیچارگی و تنهایی میکنند.
برگزیت و آینده دموکراسی
دنیای اقتصاد: تصمیم بوریس جانسون، نخستوزیر بریتانیا برای تعلیق پارلمان موج تازهای از سردرگمی را برای خروج این کشور از اتحادیه اروپا بهوجود آورده است. درحالیکه تا ۳۱ اکتبر بریتانیا باید درباره خروج خود از اتحادیه اروپا تصمیم بگیرد، این کشور اما با هرجومرج جدیدی روبهرو شده است. به نوشته روزنامه نیویورکتایمز، جانسون ابراز تمایل کرده که مایل است اتحادیه اروپا را با یک قرارداد جدید ترک کند اما این را هم تصریح کرده است که اگر توافقی حاصل نشود از در دیگر برای خروج استفاده میکند که احتمالا همان برگزیت سخت یا خروج بدون توافق است. این در شرایطی است که مخالفان جانسون قسم خوردهاند که مانع هرگونه خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا خواهند شد، چرا که این باور وجود دارد که برگزیت سخت مشکلات عدیده اقتصادی برای بریتانیا بهوجود میآورد. به همین منظور استفن کستل، تحلیلگر روزنامه نیویورکتایمز ۶ سناریو برای جانسون در نظر گرفته است: نخستین سناریو این است که قانونگذاران مسوولیت را بر عهده بگیرند. با اینکه عمده افراد حاضر در پارلمان این کشور توافق زیادی در باب برگزیت ندارند اما بیشتر آنها در این موضوع توافق نظر دارند که این خروج نباید بدون توافق باشد. با تعلیق پارلمان از سوی جانسون حالا این کار برای قانونگذاران سختتر شده است. با این حال جو سوینسون، رهبر لیبرال دموکراتها گفته که اجازه نخواهند داد گزینه بدون توافق اجرایی شود. سناریوی دوم اما انتخاب اتمی پارلمان است. در این سناریو اگر قانونگذاران نتوانند اقدامی علیه خروج بدون توافق انجام دهند، از اسلحه پر قدرت خود استفاده خواهند کرد: رای عدم اعتماد به دولت و اخراج جانسون از دفتر کارش. البته بهنظر میرسد که رای لازم را برای این کار نداشته باشند اما حتی اگر جانسون را هم اخراج کنند، تشکیل دولت در کمتر از دو هفته تا ۳۱ اکتبر از نظر زمانی امکانپذیر نباشد. برخی اما سناریوی سوم را هم مطرح کردهاند و آن انتخابات زودهنگام است. در این سناریو اگر در زمان باقیمانده پس از تعلیق پارلمان، قانونگذاران رای به خروج با توافق بدهند، نخستوزیر بریتانیا دست به برگزاری یک انتخابات زودهنگام خواهد زد. اما این گزینه هم بسیار ریسکی خواهد بود. چراکه از نظر زمانی برای برگزاری باز هم با کمبود وقت روبهرو خواهند بود. با منتفی شدن این گزینه، سناریوی چهارم انتخاب دلخواه جانسون است: تهدید به خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا. کمتر کسی برای این گزینه شانس بالایی قائل است. پس از اینکه پارلمان سه بار رای به رد توافق ترزامی با اتحادیه اروپا داد، بوریس جانسون با شعار احتمال خروج بدون توافق روی کار آمد. روزهای هفدهم و هجدهم اکتبر برای بریتانیا مهم است. زمانی که قرار است تا پیش از ۳۱ اکتبر رهبران بلوک با یکدیگر دیدار داشته باشند و احتمال مذاکرات مجدد را بررسی کنند. جانسون اگر مصر به خروج بدون توافق باشد، رهبران اتحادیه اروپا تحت فشار قرار میگیرند و مثل آن است که جانسون اسلحه را روی شقیقه اروپاییها گرفته است. اگر اما اروپاییها به توافق مجدد رضایت ندهند، سناریوی پنجم برگزیت سخت است. شاید این همه اصرار بوریس جانسون به برگزیت سخت، تهدید هم نباشد و وی واقعا به این امر اعتقاد دارد و بهدنبال خروج بدون توافق است. اما گزینه آخری که مطرح شده، تصمیمگیری دادگاه برای بنبست سیاسی در بریتانیا است.
تزویر امان میدهد تا مقاومت را بشکند
جوان: بلافاصله بعد از اینکه روحانی متأثر از وسوسههای فرانسه و با کلمه «اگر» آمادگی خود را برای مذاکره اعلام کرد ترامپ اعلام کرد: «من پولی به ایرانیان نخواهم داد»، «آنان تروریست هستند»، «آنها به من احتیاج دارند و سراغ من خواهند آمد» و جان بولتون اعلام کرد: «اینکه ایران صرفاً برای توقف کارهایی که از اول هم نباید شروع میکرد (گامهای بازگشت هستهای) منافع ملموس مالی دریافت کند، راه به جایی نخواهد برد» و وزیر خارجه امریکا گفت: «ما میخواهیم ایران کشوری متعارف (بخوانید تسلیم) باشد. مردم ایران در تلاش برای تغییر رفتار رهبران خود موفق باشند و وقتی چنین چیزی انجام شود، ما با خشنودی سرمیز مذاکره خواهیم نشست.» این سخنان نشان میدهد که در معادله شلکن، سفتکن، شلکردن ما سفتکردن آنان شده است و هرگونه نرمش ما را به معنای «پایان تابآوری» تلقی میکنند و اینچنین احساس میکنند لحظه ازدیاد فشار برای رسیدن به هدف نهایی فرارسیده است. این محاسبه را مسعود رجوی نیز اول مرداد ۶۷ انجام داد. پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی امام را به منزله «خمینی دیگر نفس جنگیدن ندارد» اعلام کرد و خاطر جمع به سمت تهران حرکت کرد و ۱۲۰۰ نفر از تروریستهای خود را به جوخه مرگ سپرد و متوجه معکوس بودن معادله شد.
زمانی که فرانسویها میخواهند فشار ما از طریق بازگشت هستهای– با هدف بازگشت امریکا به برجام – را در ریل دیگری ببرند و مسیر مرگی را نشان میدهند که داوطلبانه وسوسه تب را پذیرا گردیم. اما شیب حرکت کشور که در بیان اجزای مختلف دولت نیز مشهود است امید را نشان میدهد. یعنی اکنون در حال حرکت به سمت پیدا کردن خود و ارتقای توان «تابآوری» هستیم. بعد از یک جنگ نفسگیر، آتش توپخانه دشمن کمرنگ شده است و نیروهای خودی انسجام خود را پیدا کردهاند، در چنین شرایطی باید گرانفروشی به غرب راهبرد دولت ما گردد. موارد ذیل که اندکی از صدها آورده ما بعد از خروج امریکا از برجام است نشان میدهد که هرچه جلوتر میرویم امریکا از اهدافش دور میشود و طبیعی است که درصدد برآید دور شدن خود را با دادن امتیاز نزدیک کند. پایگاه اطلاعرسانی دولت در کلیپی از دیدار هیئت دولت با رهبری نوشته است که ایشان از تحرک تولید در کشور تشکر کردند، روحانی همانجا از چرخه تبدیل خامفروشی نفت به فرآورده گزارش میدهد، طرح اقتصاد بدون نفت کشور – به شکل باورپذیر- آماده شده است. دولت در روش تهاتری صادرات توفیقات خوبی داشته است. بانک مرکزی درخشیده است. تجمعات کارگری و صنفی نسبت به مدت مشابه سال قبل افت چشمگیری کرده است. قیمتها اکثراً به ثبات رسیده است. بانک جهانی اعلام کرده افق اقتصاد ایران در ۲۰۱۹ رو به بهبود است و در ۲۰۲۰ رشد خواهد کرد.