شامگاه پنجشنبه 24 بهمن 98 رژیم صهیونیستی بار دیگر به حریم سوریه تجاوز کرده و مقرها و انبارهایی را در نزدیکی فرودگاه بین المللی دمشق، هدف حملات موشکی قرار داد.
خبرگزاری دولتی سوریه گزارش داده است که سامانه ضدموشکی ارتش این کشور تعداد زیادی از موشک های شلیک شده اسرائیل را منهدم کرده است. خبرگزاری «سانا» همچنین اعلام کرده که موشک ها از بلندی های جولان به سمت دمشق شلیک شده است.
برخی منابع غربی مدعی شده اند که در حمله اخیر اسرائیل، حداقل چهار تن از عناصر سپاه پاسداران کشته شده اند، اما به گفته منابع امنیتی سوریه در این حملات تنها یک سوری به شهادت رسیده و چند سرباز زخمی شده اند.
این نخستین باری نیست که اسرائیل اهدافیسپاه پ را در خاک سوریه هدف قرار می دهد. بنیامین نتانیاهو تاکید کرده است که سیاست اصلی این رژیم مبارزه با حضور ایران در سوریه است و به همن دلیل منافع و مقرهای ایران و متحدانش به ویژه حزب الله لبنان را در خاک سوریه مورد حمله قرار می دهد.
یکی از مقامات صهیونیستی پیشتر گفته بود با آمریکایی ها برای زدن ایرانی ها در سوریه و عراق تقسیم کار کرده ایم.
واقعیت این است که رژیم اشغالگر به شدت نگران حضور و نفوذ ایران در سوریه است، زیرا از نگاه تل آویو، این حضور به معنای نزدیکی به مرزهای فلسطین اشغالی و آمادگی برای آزادسازی بلندی های اشغالی جولان است.
البته جمهوری اسلامی بدون خواست و هماهنگی دولت سوریه برنامه ای برای آزادی جولان ندارد، اما صرف وجود سپاه و نیروهای سازمان یافته، آموزش دیده و جنگ دیده محور مقاومت در سوریه (اعم از حزب الله، فاطمیون، حیدریون، زینبیون و...) در کنار گوش اسرائیل، کافی است تا هر شب، کابوس مرگ به سراغ مقامات صهیونیستی بیاید.
اما سوالی که مطرح است این است که چرا سوریه یا جمهوری اسلامی پاسخ محکمی به حملات مکرر اسرائیل نمی دهند؟
سرلشکر حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مراسم اربعین شهادت حاج قاسم سلیمانی به آمریکایی ها و اسرائیلی ها هشدار داد دست از پا خطا کنید هر دوی شما را می زنیم.
آیا تهدید فرمانده کل سپاه صرفا تبلیغاتی و روانی است یا این که بالاخره روزی اسرائیل تاوان حملات خود را خواهد داد؟
نکته قابل توجه این است که سوریه که هم اکنون درگیر مبارزه با گروه های تروریستی در جبهه شمال است، تمایلی به رویارویی با رژیم صهیونیستی ندارد، لذا غالبا در قبال حملات پراکنده اسرائیل خویشتنداری نشان می دهد.
پاسخ ایران نیز اگر قرار باشد از داخل خاک سوریه باشد تابع ملاحظه فوق خواهد بود؛ اما اگر بنا بر انتقام از راه دور باشد، باید منتظر تحقق تهدید سردار سلامی باشیم تا دشمن بیش از این گستاخ نشود؛ انتقامی که به عنوان یکی از مقدمات و گام های دیگر «انتقام سخت» و به مثابه سیلی تازه ای به دشمن خواهد بود
