از نظر آمریکایی‌ها بنا بر دو گزاره رخ‌داده، یعنی آتش زیر خاکستر بودن اعتراض‌ها در عراق و درگیری احزاب روی مسئله نخست‌وزیری، می‌توان شرایط موجود را بهترین فرصت ممکن برای ضربه زدن به گروه‌های عراقی و حشدالشعبی در نظر گرفت.
داعش در عراق تحرکات جدیدی را آغاز کرده است که حاکی از تلاش‌ها برای سازمان‌دهی دوباره این گروه در عراق است. بعد از پایان خلافت خودخوانده داعش هسته‌های خاموش آن در مناطق بیابانی عراق و سوریه فعال بودند و استقرار آن‌ها در بادیه‌های غربی عراق و ترددشان به مناطق شرقی سوریه کاملاً محسوس بود. این مناطق محل حضور نیرو‌های آمریکایی است و در برخی موارد مشاهده شده است، تجهیزات و سازمان‌دهی آن‌ها از سوی خود واشنگتن صورت می‌گیرد.
بعد از سقوط خلافت خودخوانده داعش، راهبرد آمریکایی‌ها احیای این گروه به طرق مختلف بود. در یک مرحله، بحث انتقال بازماندگان داعش به افغانستان مطرح شد که این امر بنا بر عدم توافق سران گروه‌های حاضر در افغانستان با رهبران داعش کنسل شد. در مرحله فعلی، راهبرد جدید، تکیه بر همین عناصر در موقعیت سرزمینی موجود است. کاتالیزور فعالیت‌های داعش نیز اعتراضات هفت‌ماهه‌ای است که در عراق اتفاق افتاده؛ زیرا این امر به خلأ امنیتی در عراق منجر شده است؛ در نتیجه در یک راهبرد امنیتی‌ـ ژئوپولیتیک محور، آمریکایی‌ها با استفاده از فضای امنیتی عراق و وجود تظاهرات در این کشور، اقدام به احیای داعش در موقعیت مکانی کنونی کرده‌اند؛ زیرا از نظر آمریکایی‌ها بنا بر دو گزاره رخ‌داده، یعنی آتش زیر خاکستر بودن اعتراض‌ها در عراق و درگیری احزاب روی مسئله نخست‌وزیری، می‌توان شرایط موجود را بهترین فرصت ممکن برای ضربه زدن به گروه‌های عراقی و حشدالشعبی در نظر گرفت.
در این میان، بازیگران حامی داعش سه گام سخت و نرم را برای مقابله با حشدالشعبی آماده کرده‌اند:
۱ ـ گام اول ضربات مستقیم به این گروه است. داعش شرایط موجود را برای ایجاد حملات علیه حشدالشعبی مساعد دیده است؛ زیرا از منظر آن‌ها با توجه به فقدان رهبری منسجم همچون ابومهدی المهندس، فشار‌های مردمی علیه این گروه با جوسازی رسانه‌ای مبنی بر نقش آن‌ها در برخورد با مردم و جدایی برخی تیپ‌ها از حشد طی چند وقت اخیر، می‌توان ضربات متعددی به این گروه وارد کرد. این سیاست در سخنان «تیموتى پاوندز»، سرکنسول سابق آمریکا در کنسولگرى عراق (در شهر کرکوک) و دستیار وزیر امور خارجه آمریکا مشاهده می‌شود که میگوید: «باید با روش‌های مختلف به دنبال اختلاف‌افکنی بین گروه‌های حشدالشعبی و تلاش برای تضعیف آن بود.» این میان، گروه تروریستی داعش با حمایت آمریکا از شرایط قرنطینه در عراق به دلیل شیوع ویروس کرونا سوء‌استفاده کرده و در برخی مناطق حملاتی را علیه مواضع حشدالشعبی انجام می‌دهد.
۲ ـ در گام دوم، حملات به حشدالشعبی باید در مکان‌های جغرافیایی مختلفی اتفاق بیفتد. ابعاد این حملات منطقه‌ای نیز بنا بر دو دلیل ابتدایی باید از مناطق سنی‌نشین عراق شروع شود؛ اول، حضور هسته‌های خاموش داعش در این مناطق و دوم، عدم حضور گسترده نیرو‌های حشدالشعبی و نبود پایگاه و تجهیزات نظامی این گروه در این مناطق. همان‌گونه که در حملات اخیر مشاهده شد، داعش عملیات‌هایی را در استان صلاح‌الدین و شهر بعقوبه استان دیالی انجام داد.
۳ ـ گام سوم نیز جوسازی رسانه‌ای علیه این گروه است. پایه این اقدام چنین صورت خواهد گرفت که به علت اقدامات متقابل حشدالشعبی در برابر داعش، رسانه‌های همسو و همراه با آمریکا و برخی کشور‌های عربی، حشدالشعبی را به توسعه‌طلبی و امنیتی کردن شرایط عراق متهم می‌کنند؛ زیرا در برخی استان‌ها، نیرو‌های حشدالشعبی بنا بر درخواست طوایف یا شورای استانی این مناطق حضور دارند. از سوی دیگر با امنیتی کردن شرایط به دنبال القای این گزینه خواهند رفت که حشدالشعبی با این اقدامات به دنبال ادامه‌دار کردن بی‌ثباتی سیاسی در عراق در پرتوی موضوعات امنیتی است. این امر در گذشته از سوی این رسانه‌ها علیه حشدالشعبی صورت گرفته است.
برآیند این سه گام، از منظر آمریکایی‌ها به این منجر خواهد شد که حشدالشعبی به عنوان نیروی مقابله‌ای با اشغالگران، توان خود را صرف هزینه با داعش و مسائل امنیتی کند و از خواست مردم این کشور مبنی بر خروج نیرو‌های آمریکایی طبق مصوبه پارلمان، غافل بماند؛ البته آمریکایی‌ها برآورد کرده‌اند چنانچه نیرو‌های امنیتی عراق، به‌ویژه گروه‌های شیعی به مسائل فرعی، همچون برخورد با داعش مشغول شوند، در صورت هرگونه اقدام از سوی امریکا در عراق، از شدت ضربات تخریبی آن‌ها علیه نیرو‌های آمریکایی کاسته خواهد شد.
