«مصطفی تاجزاده» از محکومین فتنه ۸۸ در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «چرا ما به آقای روحانی رأی دادیم؟ گفتیم ایشان تحریمها را از میان برمیدارد؛ چون کشور در سال ۹۲ با مشکلات جدی روبهرو بود و در سال ۹۶ به ایشان رأی دادیم تا همان روال را ادامه بدهد ولی وی چندان موفق نشد. امروز وضعیت به آن صورت نیست و باید برنامههایی ارائه بدهیم و بگوییم میخواهیم قدرت را با اختیارات یکسان کنیم. میخواهیم اگر نظامیان وارد سیاست شدهاند بگوییم بهتر است آنها به پادگانها برگردند. ما میخواهیم نهادهای موازی را ادغام کنیم، ما میخواهیم تحریمها را برداریم... چه ما رئیسجمهور بشویم و چه نشویم تا تحریم هست در کنارش احتمالاً گرانی هست و تا رکود است، بیکاری هست. تحریم باید برداشته شود و باید برای لغو تحریمها راهی پیدا کرد. اگر اجازه بدهند ما این کار را میکنیم و اگر مانع شدند دیر یا زود همان کاری را انجام خواهند داد که ما میگفتیم. آنها باید اصلاحات را بپذیرند ولو چهرههای شاخص اصلاحطلبان را نپذیرفته باشند». این ادعاهای تاجزاده در حالی است که دولت اصلاحطلبان از سال ۹۲ تاکنون با همین ادعا روی کار آمد اما نهتنها تحریمها را برنداشت، بلکه با تحریمهایی همچون آیسا (در دولت اوباما) و کاتسا ۲۰۱۷ (در دولت ترامپ)، بر دامنه آن افزود. قطعنامه ۱۹۲۹ (یکی از سنگینترین قطعنامههای ضد ایرانی) در خرداد سال ۸۹ (در اولین سالگرد فتنه ۸۸) تصویب شد. بهعبارتدیگر، قطعنامه ۱۹۲۹ محصول فتنه ۸۸ است. پس از تصویب قطعنامه ۱۹۲۹، «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه وقت آمریکا در دولت اوباما در پاسخ به سؤال خبرنگار واشنگتنپست که پرسیده بود قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه ایران چه اثر قابلتوجهی دارد؟ گفته بود: «این قطعنامه در حمایت از جنبش سبز صادر شده است».