یادداشت: سپاه پاسداران در حال برگزاری چهاردهمین رزمایش پیامبر اعظم (ص) در خلیجفارس و تنگه هرمز است. هرچند برگزاری چنین رزمایشهایی بر اساس جداول پیشبینیشده صورت میگیرد و بهطور مستمر در حال برگزاری است، اما برخی دلایل و زمینهها این رزمایش را متمایز از پیش کرده است: 1- یک محاسبه مخاطرهآمیز در دشمن ایجاد شده که شهادت سردار سلیمانی، ایران را در موقعیت دشواری از حیث «تصمیمگیری» و «اقدام» در عرصه مدیریت بحران قرار داده است؛ و نیز در سطح داخلی، شیوع ویروس کرونا در کشور و تراکم مشکلات اقتصادی، جمهوری اسلامی را در موقعیت شکنندهای نشانده است. این محاسبه غلط، برخی را در آمریکا به این صرافت انداخته که با لحاظ چنین وضعیتی، هماینک زمان مناسبی برای اقدام نظامی هدفمند، محاسبه شده و محدود علیه ایران است. خاصه آنکه ممکن است ترامپ برای پیروزی در انتخابات آینده به امنیتی کردن فضای ذهنی مردم آمریکا نیازمند باشد. شاید بتوان گفت که نقطه کانونی چهاردهمین رزمایش پیامبر اعظم(ص) منهدم کردن چنین طراحیهایی است که این روزها در ذهن برخی مقامات آمریکایی و سرسپردههای منطقهایاش وجود دارد. 2- ایران از سال 1398 و در سالگرد خروج آمریکاییها از برجام و معطوف به منطقه تحولات خلیجفارس، معادله امنیت در برابر پایان تروریسم و جنگ اقتصادی را اعلام کرده است. بر این اساس، نتیجه طبیعی این راهبرد آن است که جنگ، جنگ است. جنگ اقتصادی هم آثار خود را به شکل ناامنی، آشکار میسازد. در بخش دفاعی ایران، سیاستها و راهبردها موضوعیت دارد و با شهادت حاج قاسم سلیمانی، این مسیر متوقف نمیشود. مضاف بر این، «ضربت متقابل» که رهبر معظم انقلاب فرمودند، بر شدت عمل و انگیزههای تحقق این راهبرد افزوده است.
نکته راهبردی: در طی دوره اخیر، فضای عمل نیروی دریایی سپاه در خلیجفارس با وجود اینکه در سطح راهبردی بر مبنای دفاع از تمامیت ارضی و منافع ملی کشور طراحی شده، اما در سطح تاکتیکی و عملیاتی به فاز تهاجم تغییر یافته است؛ تاکتیکهای هجومی نیروی دریایی سپاه بر اساس الگوهای نامتقارن، معادلات و ترتیبات سیاسی و امنیتی منطقه را به شکل بنیادین تغییر داده است. بر پایه این رویکرد اولاً؛ ایران با ابتکار عمل و هوشمندی، تصور هر نوع تهدید را در محاسبات دشمن منتفی میسازد. ثانیاً؛ ایران ابتدا به ساکن به هیچ نقطهای چشم طمع نمیدوزد، اما درعینحال ممکن است برای حفظ منافع خود اقدامات و عملیات آفندی را ترتیب دهد و هر نقطهای که احتمال تهدید از آن برود، امکان تهاجم به آن وجود دارد. (نویسنده: عزیز غضنفری)