اهمیت تصمیم درست، به‌موقع و قاطع

یادداشت: جایگاه تصمیم‌گیری در هر سازمانی را باید در رأس آن مجموعه جستجو کرد، به‌گونه‌ای که نقش کلیدی مدیران را می‌توان اتخاذ تصمیم درست، به‌موقع و قاطع از بین تصمیمات و گزینه‌های مختلفی دانست که در اختیار آن‌ها قرار دارد. زمانی که تصمیمات اتخاذشده این ویژگی‌ها را نداشته باشد، نه‌تنها اجرای تصمیم را مختل می‌کند، بلکه اعتماد مجریان را نیز از بین می‌برد.

نکات تحلیلی: 1- تصمیم دولت در برگزاری کنکور که مدام با تأخیر مواجه می‌شد و حتی چند روز مانده به برگزاری کنکور نیز مشخص نشده بود که کنکور برگزار می‌شود یا خیر؟! این موضوع، روح و روان کنکوری‌ها را به‌شدت تحت تأثیر قرار داد. 2- تصمیم دولت به واگذاری سهام پالایشی‌ها در صندوق ETF دوم چند روز قبل از عرضه، توسط دو تن از وزرای مرتبط تکذیب و بعد از حدود 48 ساعت دوباره تأیید شد که این نوع تصمیم‌گیری اعتماد عمومی به بازار سرمایه را از بین برد و هنوز هم تبعات آن در بازار سرمایه قابل مشاهده است. 3- تصمیم دولت به فروش 220 میلیون بشکه نفت به شکل سلف موازی و بعد تصمیم به فروش 2 میلیون بشکه نفت به شکل سلف نفتی دوساله کمتر از چند ساعت قبل از واگذاری لغو گردید و هیچ پاسخ قانع‌کننده‌ای نسبت به دلیل اتخاذ تصمیم و یا لغو آن ارائه نشد. 4- تصمیم‌گیری در خصوص نحوه بازگشایی و فعالیت مدارس، 48 ساعت مانده به شروع سال تحصیلی، تغییر می‌کند و اعلام می‌شود که همه مدارس و کلاس‌ها باید به شکل حضوری برگزار شود! این وضعیت تردیدهای زیادی را نسبت به حضور دانش‌آموزان در مدارس ایجاد کرده است! 5- تصمیم دولت در مورد قرنطینه شهرها، نحوه رعایت پروتکل‌های بهداشتی در برگزاری مراسم‌های عزاداری، بسته شدن مراکز دینی و ... نمونه‌هایی از دیگر تصمیمات دولت هستند که از ویژگی‌های سه‌گانه «درست، به‌هنگام و قاطعیت» برخوردار نبوده‌اند.

نکات راهبردی: زمانی که تصمیمی ویژگی‌های فوق را نداشته باشد، چند اتفاق قابل‌تصور است: 1- اعتبار تصمیم‌گیران نزد مجریان کاهش یافته و تصور امکان لغو تصمیم در آنان شکل می‌گیرد و احتمال شکل‌گیری حرکت‌های اعتراضی برای تغییر تصمیم افزایش می‌یابد 2- پشتوانه کارشناسی طرح‌ها زیر سؤال می‌رود و مخاطبین یا مجریان سؤال می‌کنند که چرا برای تصمیم‌گیری در این سطح کلان، کار کارشناسی کافی انجام نمی‌شود؟! 3- فرصتی برای دشمن فراهم می‌کند که نفوذ نرم خود را تعمیق بخشیده و جای عناصر دلسوز را در افکار عمومی بگیرد؛ بنابراین انتظار این است که همه دستگاه‌های اجرایی، به‌ویژه مهم‌ترین دستگاه اجرایی کشور به‌گونه‌ای تصمیم بگیرند که پایه‌های اعتماد مردم به نظام بیش‌ازپیش تقویت شود. (نویسنده: علی کارگر)