آمریکا در تازه ترین دشمنی خود علیه مردم ایران، 18 بانک در لیست تحریم تبلیغاتی خود قرار داد. بسیاری از کارشناسان با طرح این سوال که از مدتها قبل سیستم مالی جمهوری اسلامی ایران، مورد تحریم وزارت خزانه داری آمریکا قرار گرفته است، بنابراین رفتار فعلی دولت ترامپ به چه معناست؟ آیا آمریکا به بن بست راهبردی در مقابل ایران رسیده است که تحریم تکراری علیه ایران وضع می کند؟ تحریمی که سالهاست به صورت عملی اجرا می شد؟
چند وقت پیش ریچارد نفیو (معمار تحریم علیه ایران) سیاست تحریمی دولت ترامپ را به باد تمسخر گرفت. وی در مطلبی چنین می نویسد: "به لحاظ عملی، دارم تلاش می‌کنم ببینم این تحریم‌ها چه فشاری به فشارهای موجود فعلی اضافه می‌کنند." نکته جالب توجه این هست که دوتالد ترامپ با راه اندازی سیاست فشار حداکثری بدنبال محدودسازی، مهار و در نتیجه کشاندن ایران پای میزه مذاکره یک طرفه ای بود که متن آن در کاخ سفید نوشته شده بود، باشد.
خوشبختانه سیاست ترامپ در حال حاضر تبدیل به پاشنه آشیل برای خود وی شده است. آنچه که امروز کارشناسان مطرح می کنند موید این نکته که دولت دونالد ترامپ بی برنامه ترین و ضعیف ترین دولت در اعمال سیاست علیه ایران بوده است. دولت ترامپ در مواجهه با جمهوری اسلامی نه تنها هیچگونه راهبردی نداشت بلکه در مسیری حرکت که بیشترین ضربه به هویت و حیثیت آمریکا وارد کرد.
یکی از مهمترین شکست آمریکا در حوزه تحریمی، ناتوانی آمریکا در اعمال مجدد تحریم تسلیحاتی سازمان ملل بود. تقریبا می توان گفت که دنیا در مقابل در واست آمریکا در اعمال مجدد تحریم مذکور ایستاد. شکستی که در اثر سیاست ایستادگی هوشمند نظام در مقابل زیاده خواهی آمریکا اتفاق افتاد. تحریم تسلیحاتی سازمان ملل در در روز 26 مهر امسال به پایان می رسد.
نکته کلیدی موضوع اینجاست که تحریم چند جانبه ایران که از طریق قدرت نفوذ آمریکا در جامعه بین المللی اتفاق افتاده بود، حال با وجود همه مخالف های ایالات متحده آمریکا، به ایستگاه پایانی خود رسیده است. موضوعی که در دل آن یک واقعیت نهفته است، قدرت نرم آمریکا رو به افول است و این کشور همچون دهه قبل نفوذ لازم را در جامعه بین المللی ندارد.
جامعه بین المللی در مقابل آمریکا ایستاد، چطور ممکن است تحریم یک جانبه آمریکا علیه ایران را به رسمیت بشناسد. بنابراین بسیار واضح است که تحریم های جدید آمریکا را می توان تحت عنوان تحریم تبلیغاتی آمریکا نام برد و که بیشتر در داخل آمریکا و در مناظره های انتخاباتی ترامپ اثر گذار خواهد بود. با بررسی پایان تحریم تسلیحاتی ایران، ساختار تحریمی ایالات متحده از هم خواهد پاشید.
لذا بررسی صنعت دفاعی کشور و ترس غرب از آن، نشان می دهد برداشت دشمنان کشورمان این است که ایران نه تنها با پایان تحریم ها چندان به دنبال خرید تسلیحات نخواهد بود، بلکه بیشتر به صادرکننده ای قوی در این حوزه تبدیل خواهد شد؛ اتفاقی که به شدت آمریکا و شخص ترامپ را نگران کرده است. نکته پایانی موضوع این است که برخی در داخل کشورمان ناکارآمدی خود را به تحریم منوط می کنند.
این در حالی است که سخت ترین تحریم های علیه ایران در سالهای 89- 90 هجری شمسی اتفاق افتاد و نظام اسلامی با درایت و تدبیر لازم از این مرحله عبور کرد. لذا مشکل کشور در حال عدم ناکارآمدی برخی از مسئولین است نه تحریم هایی که شکست دشمن در آن واضح گشته است. امید است که دولت محترم با تلاش بیشتر مشکلات کشور را رفع کند و هر چه بیشتر زمینه ناامیدی دشمنان کشور از جمله آمریکا را فرهم سازد.
نکته جالب توجه این هست که دوتالد ترامپ با راه اندازی سیاست فشار حداکثری بدنبال محدودسازی، مهار و در نتیجه کشاندن ایران پای میزه مذاکره یک طرفه ای بود که متن آن در کاخ سفید نوشته شده بود، باشد. 
