اعتراف به شکست در محافل و رسانه‌های صهیونیستی

در پایان جنگ 11 روزه در اراضی اشغالی فلسطین، هر یک از دو طرف خود را پیروز جنگ معرفی کردند؛ اما واقعیت به گونه دیگری رقم خورد.

در حالی که مردم غزه پس ازاعلام آتش بس در بامداد جمعه 31 اردیبهشت 1400 به خیابان ها ریخته و با غریو «الله اکبر» به جشن و شادمانی پرداختند، شمار زیادی از اسرائیلی‌ ها در برابر مقر اقامت بنیامین نتانیاهو تجمع کرده و به شکست ارتش اسرائیل در مقابل غزه اعتراض کردند.

معترضان نتانیاهو را به ارجحیت دادن منافع سیاسی‌ خود بر منافع اسرائیل متهم کردند و بیلبوردهایی در سرتاسر اسرائیل علیه این شکست برافراشته شد.

در این حال، شماری از فعالان اسرائیلی با به ‌راه انداختن کمپینی، اعتراض خود را به قبول خواسته‌ های مقاومت توسط مسئولین اسرائیلی اعلام و آن را شکستی بزرگ برای اسرائیل توصیف کردند.

به ‌اعتقاد سامان ‌دهندگان این کمپین، مقامات اسرائیلی در استفاده از فرصت به ‌وجودآمده برای شکست حماس و به ارمغان آوردن امنیت برای شهروندان صهیونیست شکست خورده ‌اند.

مروری بر اظهارات و اعترافات محافل و رسانه های مختلف اسرائیلی نشانگر آن است که کلیدواژه «شکست اسرائیل» و در برابر آن، «موفقیت حماس» برجستگی خاصی دارد. به طور کلی، عموم رسانه ها و کارشناسان اسرائیل بر این باورند که جنگ اخیر غزه هیچ نتیجه ملموسی برای اسرائیل در بر نداشت.

یکی از دلایل این امر آن است که با وجود حملات متعدد، مستمر و شدید به نوار غزه و اشراف اطلاعاتی و هوایی کاملی که بر این منطقه بسیار کوچک داشته و دارد، نتوانست حتی یک هدف ارزشمند نظامی، سیاسی و حتی رسانه ‌ای را مورد اصابت قرار دهد و مهمتر آن که زرادخانه موشکی مقاومت تا آخرین روز جنگ همچنان فعال بود.

 دلیل دیگری که به آن اشاره شده ناکارامدی آشکار سامانه ضد موشکی موسوم به «گنبد آهنین» است. این روزها، رسانه‌ های اسرائیلی مملو از یادداشت‌ ها و تحلیل ‌هایی است که عملکرد پدافند هوایی و نیروی هوایی ارتش اسرائیل را به دلیل ناکارآمدی در هدف گرفتن منابع و سایت‌ های شلیک موشک گروه‌ های مقاومت به شدت به باد انتقاد گرفته‌ اند.

 روزنامه «هاآرتص» طی یک گزارش تحلیلی در این زمینه اعتراف کرد حماس به طور کلی و به ویژه در پرونده قدس، به پیروزی رسیده و چهار دستاورد عمده کسب کرده است:

 1) جلوگیری از ورود صهیونیست ها به مسجد الاقصی؛

 2) توقف اقدامات اسرائیل در محله شیخ جراح؛

 3) تاکید مجدد بر اسلامی و عربی بودن بیت المقدس؛

4) اتحاد و یکپارچگی در صفوف کلیه فلسطینی ها از باریکه غزه تا کرانه باختری و اعراب مناطق 1948، در مقابل تشدید اختلافات در داخل اسرائیل. 

در همین راستا، رهبر حزب افراطی «صهیونیسم دینی» که حزب لیکود او را از شرکای طبیعی خود در هر دولت آتی می دانست، نه تنها نتانیاهو را مسئول شکست در مقابله با مقاومت فلسطین در نوار غزه می ‌داند، بلکه معتقد است وی درباره قدس و مسجدالاقصی تعهداتی به حماس داده که با اصول و ایدئولوژی احزاب راستگرا مغایرت دارد.

«بتسلئیل سموتریتش» رهبر این حزب به نتانیاهو هشدار داده است که اگر اطمینان حاصل کند کوچکترین عقب نشینی درباره موضع رژیم صهیونیستی درخصوص قدس و مسجدالاقصی صورت گرفته، هیچ وقت در دولتی که نتانیاهو رئیسش باشد، حضور نخواهد داشت.

روزنامه «یدیعوت آحارانوت» هم در باره دستاوردهای مقاومت در پایان جنگ ۱۱روزه نوشت این جنگ باعث شد مساله فلسطین دوباره نزد افکار عمومی بین ‌المللی اولویت پیدا کند.  به‌علاوه، در این معرکه، حماس در داخل خود را به عنوان رهبر اصلی محور مقاومت به ثبت رسانده و در سطح منطقه مجدداً به یکی از بازیگران مهم تبدیل شد.

 از طرفی، برخی رسانه های صهیونیستی گفته اند هرچند جنگ ۱۱ روزه به نحوی موجب نجات و تحکیم موقعیت داخلی نتانیاهو شد، اما این جنگ آسیب‌ هایی به اسراییل وارد آورده که تحلیلگران و فعالان سیاسی آن را جبران‌ ناپذیر می ‌دانند. 

«ایتامار رابینوویچ» سفیر سابق اسراییل در واشنگتن با اشاره به چهار انتخابات بی‌ نتیجه ‌ای که از سال ۲۰۱۹ برگزار شده، می ‌گوید: برای یک سیاستمدار که متهم به فساد مالی است، نباختن در ۴ انتخابات پیاپی یک دستاورد است، در واقع نتانیاهو پایگاهی مردمی نظیر هواداران ترامپ دارد که محافظه‌ کار و ملی‌ گرا هستند و توانسته به آن ها طوری القا کند که هنگام بحران از خود بپرسند: «آیا کسی جز بی ‌بی (لقب نتانیاهو) قادر به رفع بحران است؟»

رابینوویچ بر این باورست که سیاست نتانیاهو در بهره ‌گیری بیش از حد از خشونت علیه اعراب و مسلمانان برای ایجاد تنش و درگیری در نهایت باعث شد بازخورد این سیاست، خطری بزرگ برای آینده اسراییل رقم بزند، چراکه حماس و برخی دیگر از جریان‌ ها در فلسطین برای مقابله با این سیاست تصمیم گرفتند خود را تا بن دندان مسلح کنند و به این باور رسیدندکه دیپلماسی در برابر تل ‌آویو جوابگو نیست.

سرتیپ «ایتان بارون» از تحلیلگران نظامی اسرائیل هم در تحلیلی که در صفحه مجازی شبکه 12 تلویزیون اسرائیلی منتشر شد اعتراف کرد جامعه اسرائیل بعد از این جنگ به ‌شدت سرخورده شده است، ادامه حملات موشکی گروه ‌های فلسطینی و ناتوانی ارتش اسرائیلی برای مقابله با آن در کنار عدم تحقق پیروزی و تحقق دستا‌وردی برای اسرائیل در این جنگ چیزی جز شکست اسرائیل در ضربه وارد کردن به گروه‌های مقاومت غزه تفسیر دیگری ندارد.

این نظامی اسرائیلی در ادامه یادداشت خود آورده است، اسرائیلی‌ ها طی 10 روز از عملیات غزه با سه غافلگیری مواجه شدند که موجب احساس شدید شکست در جامعه اسرائیل شده است:

1) ناکارآمدی بازدارندگی نظامی ـ دفاعی اسرائیل در برابر حملات موشکی مقاومت؛

2) ناکارآمدی ماشین جنگی اسرائیل در خاموش کردن آتش گروه‌های فلسطینی در غزه؛

3) ناتوانی ساختار سیاسی و نظامی اسرائیل در اقناع افکارعمومی و توجیه پیروزی در این جنگ؛

واقعیت دیگری که برخی تحلیلگران اسرائیلی بر آن تاکید دارند شکست در جنگ ادراکی و شناختی در عرصه افکار عمومی است. از این نگاه، هرچند اسراییل و نتانیاهو فجایع حقوق بشری را که در پی جنگ‌ های متمادی علیه فلسطینیان پدید آورده‌ اند به راحتی از یاد می برند، اما استمرار این جنایات باعث شده تا به مرور زمان جریان طرفدار فلسطین در جهان به ویژه در کشورهای غربی  و خصوصا ایالات متحده قدرت بگیرد و برای اولین ‌بار طی دهه ‌های گذشته موج بزرگی در حمایت از فلسطین در میان سیاستمداران حزب دموکرات و شهروندان امریکایی شکل گرفت.

به همین دلیل «یاییر لاپید» رقیب نتانیاهو معتقد است او حتی در دیپلماسی عمومی هم شکست خورد و آن گونه که روزنامه آمریکایی نیویورک ‌تایمز در توصیفی پیرامون وضعیت فعلی نتانیاهو نوشته او باز هم زنده ماند، اما جادوگر این ‌بار نتوانست از تار و پود بافته ‌های خود رهایی یابد.

اکنون نگرانی برخی محافل داخلی اسرائیل به ویژه اردوگاه راست افراطی این است که دولت «جو بایدن» با توجه به تبعات جنگ اخیر، سیاست فعالتری نسبت به نزاع اسرائیل و فلسطین (از جمله طرح دو دولت) در پیش بگیرد.

در مجموع، با توجه به اعترافات بی شمار شخصیت ها، کارشناسان و رسانه های اسرائیلی، معلوم می شود رژیم غاصب به رغم برتری تسلیحاتی و بمباران های سنگینی که علیه نوار غزه انجام داد، موفق به خروج پیروزمندانه از جنگ 11 روزه نشد و بلکه شکست دیگری را در کارنامه ننگین خود ثبت کرد.