با شیوع سویه دلتای ویروس کرونا در کشورمان که خاستگاه آن هند است و از مرزهای شرقی و جنوب شرقی کشورمان وارد ایران شده، روز به روز بر شمار بیماران مبتلا به کووید ۱۹ افزوده میشود تا جایی که با کنار هم گذاشتن نقشه رنگ بندی کرونایی در یکی دو هفته اخیر میشود به وضوح روند اوج گیری ابتلا به بیماری از جنوب شرقی کشورمان به مناطق مرکزیتر را دید.
این همان رویدادی است که از مدتی پیش درباره وقوعش هشدار داده میشد. موج پنجم شیوع کرونا در ایران که البته سویه جهش یافته دیگری از ویروس هم در شکل گیری آن بی تاثیر نیست. موجی که موجب شده شمار شهرهای قرمز در چهارم تیرماه از ۳۲ به ۶۳ شهر افزایش پیدا کند و حالا به فاصله کمتر از یک هفته به ۹۲ شهر قرمز برسد. شهرهایی که برخی شان در قلب کشور یعنی استان تهران قرار دارند.
البته اوضاع در استان سیستان و بلوچستان به غایت وخیمتر از دیگر نقاط کشورمان است و کمبودهای شدید در زیرساختهای درمانی در این خطه و محرومیت وسیع و فراگیر حاکم بر آن، در کنار بروز و نمود بسیار شدیدتر بیماری در قیاس با موجهای قبلی، موجب شده که نگرانیها درباره این استان به شدت اوج بگیرد و طرحهایی مانند دایرکردن مراکز موقتی برای بستری و درمان بیماران در برخی شهرها و حتی با کمکهای مردمی و خیرین در دستور کار قرار گیرد.
وضعیتی وخیم که البته واکنش مسئولان به آن چندان مناسب ارزیابی نمیشود و انتقاداتی را موجب شده است. انتقاداتی که به طور کلیتر هم به عملکرد بسیاری از مجموعهها وارد است که اگر نبود، شاهد قرارگیری تهران در وضعیت قرمز، به رغم همه هشدارها نمیبودیم. بلایی بزرگ که وقتی نگران کنندهتر میشود که بدانیم وضعیت تهران بسیار مسری است و خیلی زود شرایط وخیم پایتخت با انبوه رفت و آمدها به آن به شهرها و استانهای دیگر سرایت خواهد کرد.
این در حالی است که موثرترین اقدام پیشگیرانه مسئولان برای جلوگیری از پیک پنجم کرونا، منع پرواز از مبدا ۱۲ کشور و افزایش سخت گیری در ورود مسافران از مبدا ۲۴ کشور دیگر است. ممانعتهایی که به نظر دیگر کاربردی ندارند و چه بسا به زودی معکوسشان اجرایی شود، به این صورت که برخی از آن کشورها منع ورود مسافر از ایران را اجرایی کنند!
موج پنجم از جایی شروع شده که موج چهارم تمام شده بود؛ این نگران کنندهترین نکته درباره این موج جدید شیوع ویروس در کشورمان است.
نکته قابل تامل برای اغلب مردم، اما تاثیرات تغییر رنگ بندی نقشه کرونا بر زندگی شان است، به این صورت که قرار گرفتن شهرها در محدوده رنگ قرمز یعنی تعطیلی بسیاری از کسب و کارها و دورکاری عمده کارمندان که معنایش برای بسیاری از مردم، خانه نشینی و وارد آمدن آسیبهای مالی به کسب و کارهایشان است. آسیبهای معیشتی که در یک سال و نیم اخیر به کرات به مردم وارد آمده و تحملش روز به روز دشوارتر از قبل میشود.
وضعیتی که میشود آن را نتیجه شیوع سویههای جدید ویروس در کشور خواند، اما کیست که نداند کندی شدید واکسیناسیون و همچنین برگزاری انتخابات و حتی جلوگیری نکردن از موج سفرهای تابستانی در شیوع آن سهم به سزایی داشته است؟ آسیبهایی که برخی شان قابل پیشگیری بودند، اما رها شدند تا حالا شمار شهرهای قرمز به ۹۲ شهر، نارنجی به ۱۸۳ شهر و زرد به ۱۷۳ شهر برسد و انتظار کاهش شهرهای زرد و افزایش شهرهای قرمز در روزهای آتی را بکشیم.