راه های ناتوی فرهنگی/ تلاش دشمن برای نفوذ در مذهب و اعتقادات مردم

انقلاب اسلامی از همان ابتدای پیروزی تا امروز همواره مورد تهاجم دشمن بوده و هست و این تهاجم، گاه در قالب تقابل نظامی و ترور و به عبارتی از راه مستقیم بوده و گاه از راه نفوذ و به قول خودمان رخنه در اذهان و افکار و فرهنگ بوده است؛ امری که مقام معظم رهبری از آن به ناتو و شبیخون فرهنگی یاد می کنند و بارها و بارها نسبت به آن هشدار داده اند. ایشان گفته اند: «دشمن از راه اشاعة فرهنگ غلط – فرهنگ فساد و فحشاء – سعی می کند جوانهای ما را از ما بگیرد. کاری که دشمن از لحاظ فرهنگی می کند یک تهاجم فرهنگی بلکه باید گفت یک شبیخون فرهنگی و یک قتل عام و غارت فرهنگی است».

دشمن با وحشتی که از پیروزی یک انقلاب مردمی داشت از همان ابتدا تلاش داشت تا ریشه های این انقلاب جهانی را به شیوه های مختلفی بخشکاند چنانچه در دهه اول انقلاب این تهاجم به شکل کودتا، ترور و تقابل نظامی بود اما در دهه دوم و در پی نتیجه نگرفتن از تقابل های مستقیم به سوی نفوذ و رخنه در اذهان عمومی و تخریب چهره انقلاب روی آورد تا بتواند از این طریق به مقاصد شوم خود دست پیدا کند.

تحلیلگران بین المللی بر این باورند که برای نابودی یک ملت علاوه بر تحریم اقتصادی با رخنه در فرهنگ و اعتقادات و تزریق باورهای غلط و دروغین می توان آن ملت را به زانو در آورد؛ این همان سیاستی است که استکبار جهانی سالهاست در کنار فشارهای اقتصادی و تحریم در ایران در پیش گرفته تا بلکه بتواند سایه انقلاب و همگرایی های ملی و مردمی را از سر دیگر ملت ها که از ظلم و جور آنها به ستوه آمده اند، کم و به عبارتی مهار کند.

نفوذ فرهنگی از دیروز تا امروز
 اصطلاح ناتو و نفوذ فرهنگی سالهاست از بحث های فراگیر در جامعه ایرانی محسوب می شود. البته توجه به این امر ضروری است که تهاجم فرهنگی تازگی ندارد و بررسی تاریخ جریان سلطه در قرون گذشته نیز نشان می دهد که یکی از ابزارهای اصلی دشمنان برای غلبه بر جوامع اسلامی استحاله فرهنگی بوده  و نمونه بارز آن استحاله فرهنگی مسلمانان در مسئله اندلس است.

ملت ایران در این سالها انواع و اقسام تهاجمات و نفوذ فرهنگی را به خود دیده از بروز و ظهور افکار و اعتقادات نادرست در حوزه مذهب تا گسترش زندگی غربی و مصرفی در بطن زندگی آن هم بدون اینکه پی به آن ببریم! حالا سوال اینجاست که برنامه امروز دشمن در کنار تحریم و جنگ  اقتصادی که برای ضربات مهلک به انقلاب به کار برده در بخش فرهنگی چیست؟

کارشناسان فرهنگی کشورمان مدتهاست در کنار تلاش شبانه روزی سربازان فرهنگی دشمن در حال تحقیق و کار بر روی روش های خنثی سازی این شبیخون و مقابله با آن هستند اما نخست باید خود نفوذ فرهنگی و راه و روش دشمن در این مسیر را بشناسیم.

اگر بخواهیم به سراغ تعریفی از نفوذ فرهنگی برویم نخست باید بدانیم فرهنگ چیست تا راه های نفوذ بر آن را بشناسیم. فرهنگ مجموعه دست آوردهای مادی و معنوی هر جامعه، اعم از دانش، هنر، اخلاقیات، قواعد، آداب، رسوم، عادات و دیگر قابلیت های اکتسابی که از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد.

نفوذ در مذهب و اعتقادات

استعمارگران روش نفوذ را از طریق سیاست های فرهنگی با عناوین تبلیغ مذهبی، رواج تکنولوژی، انجمن های خیریه، ترویج بهداشت و...  در پیش گرفته و تلاش دارند از این طریق به اهداف  شوم خود برسند زیرا فهمیده اند که بهترین راه نفوذ در سایر کشورها نفوذ در فرهنگ مذهبی و تحت الشعاع قرار دادن اعتقادات آنهاست.

لذا برنامه دشمن این است که ارزش های مورد پسند خود را ارزش های مترقی جلوه دهد تا بتواند آن را جایگزین معیارهای بومی و ملی کشورها کند. از همین رو نفوذ فرهنگی را جایگزینی فرهنگ بیگانه با فرهنگ خودی به شکلی هوشیارانه که بتواند یک ملت و جامعه را  نسبت به فرهنگ خود بیگانه و مطیع غرایز بیگانگان کند، می گویند.
دشمن با به کارگیری ابزار فرهنگی به دنبال سلطه فرهنگی و در نهایت سلطه سیاسی در کشورمان است. مقام معظم رهبری عنوان کرده اند:« زنجیره ای به هم پیوسته از رسانه های گوناگون و اینترنت، ماهواره ها، تلویزیون و رادیو و فضای مجازی در جهت مشخص حرکت می کنند تا سررشتة تحولات جوامع را بر عهده بگیرند. اینها صهیونسیت ها و سرمایه دارهایند و عمدتاً هم در آمریکا و اروپایند.»

راه های ناتوی فرهنگی
به گفته تحلیلگران و کارشناسان فرهنگی برنامه دشمن برای شبیخون فرهنگی در ایران از سه مرحه تشکیل می شود که نخست تحمیل، دوم تخریب و سوم تسلیم فرهنگی است. به این ترتیب که فرهنگ مهاجم عناصر مفسد را به فرهنگ مورد نظر تحمیل کرده و توان و قوه تجزیه و تحلیل را از فرهنگ مقابل می گیرد  و در نهایت به نابودی مرزهای فرهنگی می پردازد.
باید توجه داشت که نفود فرهنگی چون آرام و بی صدا بوده و برای اکثریت مردم نامرئی و نامحسوس است، با برنامه و ابزارهای گسترده سیاسی، نظامی، روانی، تبلیغاتی و اقتصادی همراه است برخلاف تهاجم نظامی کارسازتر است و حساسیت ها را به خواب می برد و هر چند در دراز مدت عمل می کند اما ریشه ای و عمیق است و ذهن و قلب انسان ها را نشانه می رود لذا بسیار خطرناکتر است و همانطور که خود دشمن هم بر آن معتقد است ملت ها را ریشه ای نابود می سازد.

اما برنامه دشمن برای این نفوذ در روزگار کنونی چیست؟ باید گفت تخریب بنیانهای فکری، اعتقادی، ارزشی و اخلاقی با ایجاد تردید در آنها- انزوای روحانیت و بی ارزش نمودن مبلغان و مدافعان اصیل دین- قداست زدایی از دین و شعائر دینی- ترویج فساد و رذالت زدایی از آن مانند شیطان پرستی در دنیای معاصر از جمله راه ها و برنامه های دشمن برای نفوذ و شبیخون از طریق فرهنگ است.

از گسل های قومی تا دامن زدن به شایعات و اخباز کذب
اما مهمترین برنامه ای که دشمن برای رخنه فرهنگی به کار بسته ایجاد گسل های بین نسلی، قومی و مذهبی یا به عبارتی فرقه گرائی است و در کنار آن به دنبال ناکارآمد معرفی کردن نظام دینی است. لذا  حمایت از جریان های فرهنگی و سیاسی مخالف با نظام دینی و روشنفکران وابسته  را در دستور کار خود قرار داده و سعی دارد با تحریک افکار عمومی بر علیه نظام اسلامی و مسئولان آن همچنین سیاه نمائی مسائل ایران از طریق تصویر سازی، جعل خبر و  پخش شایعه به اهداف  خود دست یابد.

ترویج لیبرالیسم و فمنیسم هم از طریق جریان های دست نشانده و وابسته از دیگر برنامه های دشمن برای رخنه و ناتوی فرهنگی در ایران اسلامی است.
دشمن برای دست یابی به این اهداف از روش هایی بسیاری هم بهره می گیرد که من جمله می توان به انهدام فرهنگ ملی و پذیرش فرهنگ بیگانه از طریق آموزش به سبک غربی مانند سند 2030، جایگزینی لغات بیگانه به صورت افسار گسیخته در محاورات رسمی و عمومی، تبلیغات تکنولوژی ارتباطات و وسایل ارتباط جمعی بدون اینکه فرهنگ استفاده از آن وجود داشته باشد، شایعات، تحریف واقعیات و ترور شخصیت های تاثیرگذار و مهم اشاره کرد.

بدیهی است که با توجه به همه تلاش های دشمن در جنگ فرهنگی، اندیشمندان و کارشناسان ایران اسلامی  امروز هوشیار و بیدارتر از دیروز وارد عرصه مقابله با این نوع تقابل دشمن شوند.