شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد قطعنامه ضدایرانی درباره آنچه «وضعیت حقوق بشر در ایران» خوانده شده را به تصویب رساند.
تصویب این قطعنامه به معنای موافقت این شورا با ایجاد یک «هیأت حقیقتیاب» درباره ادعاها در خصوص «نقض حقوق بشر توسط ایران» در اغتشاشات اخیر است.
این قطعنامه با ۲۵ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۱۵ رأی ممتنع به تصویب رسید. چین، پاکستان، اریتره، ونزوئلا، کوبا و ارمنستان ۶ کشوری بودند که به این قطعنامه رأی منفی دادند.
کشورهای بولیوی، برزیل، کامرون، ساحل عاج، هند، اندونزی، قزاقستان، مالاوی، مالزی، موریتانی، نامبیا، قطر، سنگال، سودان، امارات و ازبکستان به قطعنامه رأی ممتنع دادهاند.
از اتهامات حقوق بشری کشورهای غربی به دلیل روششناسی نادرست، اتخاذ استانداردهای دوگانه، غرضورزی و عدم رعایت اصل بیطرفی، نادیده گرفتن فرهنگ بومی و سبک زندگی سایر اجتماعات و مداخلهجویی در امور داخلی کشورها انتقاد به عمل آمده است.
این اتهامات در حالی مطرح میشوند که کشورهای غربی خود به دلیل به راه انداختن جنگهای غیرقانونی در سایر کشورها، تحریم ملتها با سوءاستفاده از سلطه خود بر نظامهای مالی دنیا، عدم اندیشیدن راهکاریهای برای توزیع عادلانه ثروت، تجاوز به حاکمیت و استقلال کشورها، کودتا در سایر کشورها برای روی کار آوردن حاکمان مستبد و بسیاری موارد دیگر با انتقادهای جدی در زمینه حقوق بشر رو به رو هستند.