با به قدرت رسیدن شیخ مشعل الصباح در کویت، اکنون نگاهها به سمت هویت ولیعهد آینده این کشور است؛ مرگ نواف الصباح (۸۶ ساله) غافلگیرکننده نبود؛ چرا که اساساً وضعیت ناپایدار و رو به وخامت او، باعث شد از سال ۲۰۲۱ عملاً زمام امور را به دست مشعل، برادر ناتنیاش بسپارد. اما خود مشعل نیز ۸۳ ساله است؛ که گمانهزنیهای بسیاری درباره جانشین او نیز بر خواهد انگیخت.
برپایه قوانین کویت، امیر جدید ۱۲ ماه فرصت معرفی ولیعهد را دارد؛ اما تاکنون هنوز نامزد احتمالی این منصب علنی نشده است. کویت اکنون درگیر پروتکلهای پس از درگذشت امیر فقید (تشییع، تدفین، دیدار و تسلیت سران کشورها و..) است.
تمیم بن حمد، امیر قطر نخستین مقام خارجی بود که برای عرض تسلیت به کویت رفت؛ پس از او، ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، حمد بن عیسی، پادشاه بحرین، حسین امیرعبداللهیان، وزیرخارجه ایران، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان، و محمد السودانی، نخست وزیر عراق نیز به کویت رفتند.
محمد بن سلمان نیز، به نمایندگی از عربستان سعودی وارد کویت شد؛ رویدادی که نشان میدهد پدرش، ملک سلمان، که به زودی ۸۸ ساله و مسنترین پادشاه کشورهای خلیج فارس میشود، آن قدر وضعیت سلامت مناسبی برای سفر به کویت نداشته است.
کویت، نزدیک به ۱۰% نفت جهان را دارد؛ و جمعیت آن بیش از ۴ میلیون نفر (۷۰% غیربومی) است؛ نام این کشور با پول مرادف شده است. اما با این همه، کویت از شکاف در حاکمیت و سوء مدیریت رنج میبرد؛ به گونهای که چهارمین دولت این کشور طی یک سال نیز، چند روز پیش استعفا داد.
در سایه این رابطه پرتنش بین دولت و پارلمان، اصلاحات مالی و اقتصادی مدنظر همچنان زمین مانده است؛ نمونه برجسته آن، نیاز فزاینده به اجاره نیروگاههای برق دریایی (روی کشتی) است؛ چرا که زیرساختهای ساحلی موجود، به سختی برای تأمین برق تابستان، که تقاضا به اوج میرسد، کافی است.
با این همه، رهبری جدید کویت (میزبان بیش از ۱۳ هزار سرباز آمریکایی) چشم به حمایت نظامی آمریکا دوخته است.