چیزی تا انتخابات مجلس دوازدهم باقی نمانده است، انتخاباتی که محلی برای حضور مقتدرانه ملت ایران و تو دهنی محکمی به دشمن همیشه آماده برای دشمنی خواهد بود. ۱۱ اسفند ماه روزی برای خلق حماسهای ماندگار از ملت ایران خواهد بود چرا که مردم مطالبه و درخواست دارند و حضور و مشارکت در انتخابات از مهمترین مولفههایی است که از منظر کارشناسان سبب مطالبهگری و حاکمیت قانون میشود.
حضور ۷۱ درصدی از نظر تا واقعیت!
یک نظرسنجی عنوان کرده است با احتساب آنهایی که برای مشارکت در انتخابات مردد هستند ۷۱ درصد مردم شرکت در انتخابات را در ۱۱ اسفند انتخاب کردهاند.
آنچه در این میان مهم و قابل عرض است اینکه شرایط اقتصادی و معیشتی خیلی جالب نیست و مردم بسیاری به دلیل درآمدهای پایین و حقوقهای کارگری و کارمندی زیر فشار تورم زندگی را به سختی میگذرانند و تحت فشار هستند و از طرفی سیاه نمایی و هجمههای دشمن در ناامید پراکنی هم تمامی ندارد پس طبیعی است که نارضایتی از شرایط و اینکه تصور شود رای آنها تاثیری نخواهد داشت بیشتر از تصمیم برای رای دادن در ۱۱ اسفند مورد توجه باشد. اما از آنجایی که به فرموده رهبری شرکت در انتخابات خود میتواند تحول آفرینی کرده و روشی برای مطالبه خواستههای مردم است قطعا مردم براساس آنچه آخرین نظرسنجیها میگوید با درصد بالایی در انتخابات حضور خواهند یافت.
آنهایی که قطعا شرکت میکنند
تازهترین نظرسنجی صداوسیما که ۷ اسفند در سراسر کشور انجام شده حکایت از روند روبه رشد مشارکت در انتخابات دارد، در این نظرسنجی ۴۱.۵ درصد از شرکتکنندگان گفتهاند که قطعا در انتخابات شرکت خواهند کرد. ۲۹.۵ درصد مردد هستند و هنوز تصمیم نگرفته اند و ۲۹ درصد هم اعلام کرده اند که قطعا در انتخابات شرکت نمیکنند.
در میان مرددین، ۱۶.۳ اعلام کرده اند که احتمالا رای میدهند، ۹.۱ هنوز تصمیم نگرفته اند و ۴.۱ هم گفته اند که احتمالا شرکت نمیکنند.
بدین ترتیب با احتساب مرددین، ۷۱ درصد احتمال مشارکت بالقوه در انتخابات وجود دارد که البته طبیعی است که این برآورد حداکثری به صورت کامل محقق نشود.
با این حال افزایش شور انتخاباتی در شهرستانها از عوامل موثر رشد نظرسنجیها در روزهای اخیر تحلیل شده است.
دغدغهمندان حاضرین مطالبهگر هستند
آنهایی که دغدغه مرغ و گوشت و گرانی و تورم دارند، آنهایی که دغدغه حقوقهای کارگری و درآمدهای زیر خط فقر را دارند و آنهایی که نگران مسکن و اجارهبها و اشتغال و... هستند همه برای مطالبه درخواستشان حضور خواهند داشت و با انتخاب اصلحترین افراد خواستههای به حقشان را مطالبه خواهند کرد.
شاید بهتر باشد اینگونه مطرح کنیم که حاکمیت قانون و مشارکت حداکثری که مورد تاکید رهبر معظم انقلاب است به عنوان دو مولفه مهم و اثر گذار در انتخابات، زمینه را برای اقتدار نظام در عرصههای بینالمللی و رفع مشکلات جامعه هموارتر میکند.
روزشماری برای برگزاری انتخابات آغاز شده و همه چیز برای خلق حماسه و حضوری حداکثری در این دور از انتخابات مهیا است.
از چرایی رای مردم تا حضور حماسهساز
اما چرا مشارکت و حضور حداکثری در انتخابات مهم است سوالی است که چرای رای دادن و اهمیت آن را نشان میدهد! چرا باید رأی داد؟ چرا قهر با انتخابات کنش سیاسی غلط و مخربی است؟ چرا از سویی مسئولان طراز اول نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران به ویژه رهبر معظم انقلاب اسلامی تا حد زیادی بر مشارکت گسترده در انتخابات تأکید میکنند و از سوی دیگر دشمنان و رقبای ایران حداکثر توان تبلیغاتی خود را برای دلسرد کردن مردم از مشارکت سیاسی به خرج میدهند؟ چرا دشمن تمام توانش را به کار میبرد تا حتی مشارکت و حضور گسترده مردم را اندک و بدون حاصل نشان دهد؟
از انتخابات آزاد در جمهوری اسلامی تا اجباری در مهد دموکراسی
شاید بد نباشد در ابتدا عنوان کنیم که مشارکت سیاسی دستاوردی مهم در سپهر سیاسی ایران اسلامی بوده و هست؛ دستاوردی که تنها در سایه نظامی مردم سالار نصیب یک نظام سیاسی میشود آن هم نظامی که با مشارکت حداکثری و ۹۸ درصدی در انتخاب موجودیت و اصل آن یعنی " جمهوری اسلامی" همراه بوده است؛ و شاید بد نباشد که در ادامه به انتخابات اجباری در مهد دموکراسی غربی کشورهای غرب اشاره کنیم آنجا که مشارکت و تصمیم فردی معنا ندارد و هر چند عنوان دموکراسی و آزادی بیان را یدک میکشند، اما شرکت در سرنوشت اجباری بوده نه تصمیمی که فردی بتواند به شخصه در انتخاب آن نقش داشته باشد. اما ایران اسلامی با افتخار پرچم مردم سالاری در سایه حکومت اسلامی را برافراشته است و از همه مهمتر مردمی است که پای کار نظام و انقلاب ایستاده و مشارکت در انتخابات را از طرفی برای دریافت مطالباتشان و از سویی اقتدار میهن اسلامی بر میگزینند.
نقش اهمیت مشارکت با سرنوشت
رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی تلویزیونی در آستانهی برگزاری انتخابات ۱۴۰۰ بر اهمیت مشارکت مردم در انتخابات تأکید کرده و با اشاره به گلایهی بحقّ اقشار محروم جامعه، بیان داشتند: «بعضی از قشرهای محروم جامعه هستند که اینها خب توقّعات بهجایی دارند و گلایه دارند از اینکه این توقّعات برآورده نشده؛ مسئلهی معیشت، مسئلهی مسکن، مسئلهی اشتغال، که خب واقعاً بایستی مسئولین کشور به این مسائل برسند و باید میرسیدند به این مسائل؛ اینها گلایهمندند، لذا دستودلشان به انتخابات نمیرود؛ میگویند خب حالا مثلاً شرکت کردیم چه فایده! به نظر من گلایهی اینها بجا است، امّا تصمیمگیریشان بجا نیست؛ بله، گلایهشان گلایهی درستی است، بایستی به این گلایهها رسیدگی میشد و دولت آینده حتماً بایستی در صدر برنامههای خودش، رسیدگی به این قشرها را قرار بدهد؛ امّا بحث سر این است که این نرفتن پای صندق رأی و قهر کردن با صندوق رأی، مشکل را حل نمیکند.»
حالا سوال میشود چرا باید رای داد؟ آیا رای من میتواند تغییری در کشور ایجاد کند؟ از منظر نخبگان سیاسی قطعا هر رای جایگاه ویژهای در یک کشور دارد.
باید گفت شرکت مردم در انتخابات و افزایش آن نشاندهندهی اعتماد عمومی و همچنین سرمایهی اجتماعی است. یک جامعه بر اساس قانون و بر اساس اعتماد اداره میشود. اگر این اعتماد سست شود، قانون سستشده و آن جامعه بهمرور متلاشی خواهد شد. بعضیها گمانشان این است که عدم شرکت در انتخابات صرفاً یک پیام به حاکمیت یا به گروهی از سیاستمداران در کشور است، امّا واقعیت این است که حیات کشور به حضور مردم گرهخورده، چراکه جامعه مبتنی بر سرمایهی اجتماعی و مردمسالاری دینی شکل گرفته است. برای همین کاهش مشارکت میتواند نشاندهندهی کاهش اعتماد اجتماعی باشد و اثرات بسیار منفی دارد.
افزایش مقبولیت نظام
نکته دیگر اینکه افزایش مشارکت در انتخابات نشاندهندهی افزایش مقبولیت نظام سیاسی هر کشوری است. چنانچه در نظامهایی که اعتنایی به رأی و نظر مردم ندارند اساساً مشارکت مردم را برنمیتابند و اجازه نمیدهند که مردم در سرنوشت خودشان نقش داشته باشند.
این در حالی است که نظام اسلامی شدیداً مسئلهی حضور مردم را تشویق میکند و این تشویق یک تشویق تزئینی نیست. واقعیت این است که رأی مردم منشأ اثر و تحول است.
از دیگر سوی باید در نظر داشت که افزایش مشارکت میتواند بسیار ارزشمند باشد چراکه افزایش مشارکت مردم موجب کاهش فشارهای بینالمللی میشود.