مسعود اکبری

رهبر معظم انقلاب در پیامی به ‌مناسبت آغاز سال ۱۴۰۳، سال جدید را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نام‌گذاری کردند.
حضرت آقا در نام‌گذاری سال‌های اخیر بر دو موضوع اقتصاد و تولید تاکید ویژه داشته‌اند. بر همین اساس از سال 1396 تا سال 1403، نامگذاری سال‌ها با موضوع تولید همراه بوده است.
از سوی دیگر، با مروری بر شعارهایی که رهبر معظم انقلاب در سال‌های اخیر انتخاب کرده‌اند، می‌بینیم که موضوع «مشارکت مردم» بسیار پررنگ بوده است. مواردی از جمله همدلی و همزبانی، عزم ملی، دولت و ملت، تولید ملی، اتحاد ملی، همبستگی ملی، اقتدار ملی و...کلیدواژه‌هایی است که بر این موضوع تاکید داشته‌اند. 
نکته مهم اینجاست که توجه ویژه به موضوع «مشارکت مردم در اقتصاد» و به طور خاص مشارکت مردم در جهش تولید، از سال‌ها پیش مورد تاکید رهبر معظم انقلاب بوده است. 
به عنوان نمونه، در 29 بهمن 1392 با ابلاغ سیاست‌های کلی «اقتصاد مقاومتی» از سوی رهبر معظم انقلاب، بر موضوع «مشارکت مردم» تاکید ویژه‌ای صورت گرفت. ایشان در بخشی از سیاست‌های کلی «اقتصاد مقاومتی» تاکید فرمودند:
«لازم است قوای کشور بی‌درنگ و با زمان‌بندی مشخص و با تهیه قوانین و مقررات لازم و تدوین نقشه راه برای عرصه‌های مختلف، زمینه و فرصت مناسب برای نقش‌آفرینی مردم و همه فعالان اقتصادی را در این جهاد مقدس فراهم آورند تا به فضل الهی حماسه اقتصادی ملت بزرگ ایران نیز همچون حماسه سیاسی در برابر چشم جهانیان رخ نماید.»
رهبر معظم انقلاب همچنین در بخشی از بیانیه گام دوم انقلاب که در 22 بهمن 1397 منتشر شد،خطاب به جوانان تاکید فرمودند:«ایران با دارا بودن یک درصد جمعیّت جهان، دارای ۷ درصد ذخایر معدنی جهان است: منابع عظیم زیرزمینی، موقعیت استثنائی جغرافیایی میان شرق و غرب و شمال و جنوب، بازار بزرگ ملّی، بازار بزرگ منطقه‌ای با داشتن ۱۵ همسایه با ۶۰۰ میلیون جمعیّت، سواحل دریایی طولانی، حاصلخیزی زمین با محصولات متنوّع کشاورزی و باغی، اقتصاد بزرگ و متنوّع، بخش‌هایی از ظرفیّت‌های کشور است؛ بسیاری از ظرفیّت‌ها دست‌نخورده مانده است. گفته شده‌ است که ایران از نظر ظرفیّت‌های استفاده‌نشده‌ طبیعی و انسانی در رتبه‌ اوّل جهان است. بی‌شک شما جوانان مؤمن و پُرتلاش خواهید توانست این عیب بزرگ را برطرف کنید. دهه‌ دوّم چشم‌انداز، باید زمان تمرکز بر بهره‌برداری از دستاوردهای گذشته و نیز ظرفیّت‌های استفاده‌نشده باشد و پیشرفت کشور از جمله در بخش تولید و اقتصاد ملّی ارتقاء یابد.»
در بخش دیگری از بیانیه گام دوم انقلاب آمده است:«راه‌حلّ مشکلات، سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است که باید برنامه‌های اجرائی برای همه‌ بخش‌های آن تهیّه و با قدرت و نشاط کاری و احساس مسئولیّت، در دولت‌ها پیگیری و اقدام شود. درون‌زایی اقتصاد کشور، مولّد شدن و دانش‌بنیان شدن آن، مردمی‌کردن اقتصاد و تصدّی‌گری نکردن دولت، برون‌گرایی با استفاده از ظرفیّت‌هایی که قبلاً به آن اشاره شد، بخش‌های مهمّ این راه‌حل‌ها است. بی‌گمان یک مجموعه‌ جوان و دانا و مؤمن و مسلّط بر دانسته‌های اقتصادی در درون دولت خواهند توانست به این مقاصد برسند. دوران پیشِ‌رو باید میدان فعّالیّت چنین مجموعه‌ای باشد.»
با مداقه در فرمایشات رهبر معظم انقلاب، به این مسئله پی می‌بریم که تاکید جدی ایشان بر این راهبرد است که کلید حل مشکلات کشور در گرو مشارکت مردم است. به عنوان نمونه حضرت آقا در 1 فروردین 1402 در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی فرمودند:«هر جا مردم وارد شده‌اند ما پیشرفت کرده‌ایم. در دفاع مقدّس مردم وارد شدند، ما پیروز شدیم؛ در مسائل سیاسی کشور مردم هر جا وارد شدند ما پیروز شدیم؛ در مسائل اقتصادی هم همین جور است؛ [اگر] مردم وارد بشوند، آحاد مردم وارد بشوند، ما پیروز خواهیم شد، موفّق خواهیم شد.»
و اما در کنار موضوع «مشارکت مردم»، کلیدواژه «امید» نیز به دفعات از سوی رهبر معظم انقلاب بیان شده است. بر همین اساس تاکید بر امید و مشارکت مردم به عنوان موتور پیشران حرکت عمومی در همین چارچوب فهم می‌شود.
در همین رابطه، رهبر معظم انقلاب در 1 فروردین 1403 در سخنرانی نوروزی در جمع اقشار مختلف مردم فرمودند:«من به جوان‌های عزیز توصیه می‌کنم، من می‌گویم جوان‌ها جلوتر از نقشه دشمن حرکت کنند. دشمن می‌خواهد مأیوس کند شما را. شما بیش از آنچه که او تلاش می‌کند برای ناامید کردن؛ تلاش کنید برای ایجاد امید، برای شکوفایی امید در دل‌های جوان‌ها.»
یکی از کارویژه‌های اصلی دشمن، ایجاد «اختلال محاسباتی در افکار عمومی مردم ایران» و همچنین ایجاد «اختلال در نظام محاسباتی مسئولین» است. اگر دستگاه عملیات روانی دشمن را به یک «موتور» تشبیه کنیم، سوخت این موتور «یأس‌آفرینی، ناامیدسازی و القای بن‌بست» است.
در «جنگ رسانه‌ای» که بخشی از «جنگ ترکیبی» علیه ملت ایران است، حساب دشمن مشخص است. اما یکی از واقعیت‌های بدیهی و انکارناشدنی در این جنگ، نقش عوامل داخلی و به عبارتی دنباله‌های دشمن در داخل است. 
رهبر معظم انقلاب- ۲۸ آبان ۱۴۰۱– در دیدار مردم اصفهان فرمودند: «پیشرفت احتیاج دارد به امید. دشمن روی امید ملت ایران متمرکز است. این امکانات گسترده‌ای که دشمن به کار گرفته، این رسانه‌ها، این ماهواره‌ها، این فضای مجازیِ عجیب و غریب، این تلویزیون‌های مزدورِ مأجور، همه‌ اینها برای این است که این امید را در مردم بکُشند.»
ایشان در ادامه فرمودند:«اینها حتی به مسئولین هم طمع دارند که امید را از آنها بگیرند. خب، حالا یک امتدادی هم متأسفانه در داخل دارند؛ من ناچارم این را بگویم. آدم دلش نمی‌خواهد چنین واقعیتی وجود داشته باشد، اما هست؛ اینها در داخل امتداد دارند. امتداد آنها هم همین القای یأس، القای ناامیدی که «فایده‌ای ندارد»، «به جایی نمی‌رسیم»،‌ «چه ‌کار می‌خواهیم بکنیم» است؛ از این حرف‌ها می‌شنوید. در داخل هم فلان روزنامه، فلان فعالِ فضای مجازی، متأسفانه از این چیزها دارند؛ اینها هم امتداد آنها هستند.»
به نظر شما اینکه برخی اخبار به صورت مشترک توسط بی‌بی‌سی فارسی و اینترنشنال و صدای آمریکا و رادیو فردا و برخی رسانه‌های مدعی اصلاحات در داخل ایران سانسور می‌شود، اتفاقی و سهوی است!؟ همچنین به نظر شما آیا همصدایی رسانه‌های زنجیره‌ای در داخل با رسانه‌های بیگانه در ضریب دادن به اخبار سیاه و مأیوس‌کننده و القای بن‌بست در پیشبرد امور کشور، اتفاقی و تصادفی است!؟
واقعیت این است که همصدایی و خطوط مشترک و به عبارتی فصل مشترک برخی در داخل- در پوشش روزنامه، سایت خبری، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و...- با دشمن در جنگ ترکیبی و از جمله در یأس آفرینی، آن ‌قدر متعدد و پرشمار است که به هیچ عنوان نمی‌توان این همصدایی را اتفاقی و تصادفی نامید.
نکته قابل توجه اینجاست که برخی رسانه‌های داخلی بدسابقه که بارها در نقش همکار داخلی رسانه‌های معاند در کارزارهای رسانه‌ای علیه امید مردم ایران حضور فعال داشته‌اند، از یک‌سو یارانه و بودجه از دولت دریافت کرده و از سوی دیگر از برخی نهادها نیز در قالب خبر و آگهی، هزینه دریافت می‌کنند. بر همین اساس و با توجه به کارنامه سیاه این قبیل رسانه‌ها، خلاف انصاف و مروت و قانون است که پول بیت‌المال صرف حمایت از آنان شود.
به جرأت می‌توان گفت که یکی از پیش نیازهای «مشارکت مردم در اقتصاد»، برخورد قاطع با «قاتلان امید» است. این طیف که همصدا با دشمن مشغول یأس‌آفرینی و پاشیدن بذر ناامیدی است، همان جریانی است که فسادهایی از جمله واگذاری مسئله‌دار «کارخانه رشت الکتریک» و «هفت تپه» و «صندوق ذخیره فرهنگیان» و «کرسنت» و «توتال» و «استات اویل» و «حقوق‌های نجومی» و «حیف و میل کردن ۶۰ میلیارد دلار ارز دولتی و ۶۰ تن طلا» را در کارنامه خود ثبت کرده است. 
«قاتل امید» همان طیفی است که در دهه 90 به مدت ۸ سال دولت را تمام و کمال در اختیار داشت و با معطل کردن ظرفیت‌های کشور و آویزان شدن از غرب، بدترین دوره رکود اقتصادی و تورم ۶۰ درصدی را به‌جای گذاشت.
«قاتلان امید» همان جریانی است که در فتنه 88 از آمریکا خواست «تحریم‌های فلج‌کننده» را علیه مردم ایران اعمال کند. مصادیق خیانت‌های نابخشودنی این طیف آن‌قدر طولانی و گسترده است که در حوصله این نوشتار نمی‌گنجد. 
همان‌طور که پیش از این نیز ذکر شد، یکی از پیش نیازهای «مشارکت مردم در اقتصاد»، برخورد قاطع با «قاتلان امید» است.
ایرانِ اسلامی با وجود خباثت‌های دشمن و دنباله‌های داخلی آن و همچنین با وجود قصور و تقصیرها در داخل، به موفقیت‌های چشمگیر و افتخارآمیزی دست یافته است. استقلال کامل سیاسی، ایجاد امنیت با پیشرفت‌های عظیم در حوزه دفاعی و نظامی، شتاب پیشرفت علمی در شرایط تحریم، توسعه چشمگیر زیرساخت‌ها، تاب‌آوری اقتصاد در مقابل تحریم‌های بی‌سابقه، اعتماد میان مردم و حاکمیت، احیای روح عزت ملی در مردم، پیشرفت و حرکت رو به جلو در عدالت آموزشی، پیشرفت در ایجاد ساختارهای حمل‌ونقل، پیشرفت‌های کشور در تربیت نیروی انسانی، پیشرفت در کشاندن فعّالیّت‌های عمرانی به نقاط دوردست و محروم کشور، پیشرفت در سیاست بین‌المللی، و... اینها تنها بخش کوچکی از مصادیق تحولات در 45 سال اخیر است. 
این واقعیّت‌ها از آینده‌ روشنی خبر می‌دهد. ان‌شاءالله با همت مسئولین و مشارکت مردم، شاهد تحولات مثبت و مستمر در حوزه اقتصاد نیز خواهیم بود. خداوند متعال در آیه ۱۳۹ سوره مبارکه آل عمران می‌فرماید: «و َلَا تَهِنُوا و َلَا تَحْزَنُوا و َأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» (و سست نشوید و غمگین نگردید و شما برترید اگر ایمان داشته باشید). آینده متعلق به ماست؛ آینده‌ای با افق‌های روشن.

علی (ع) «قدر» عالم هستی

کورش شجاعی

خداوند حکیم آن یگانه بی همتای عالم هستی و آن آفریدگار و کردگار جهان،هزاران هزار آفریده دارد اما در نظام خلقت و آفرینش تنها یک شب را به حرمت و مبارکی و منزلت«شب قدر» آفرید.  گران مقدار شبی که «قرآن» را درآن شب بر قلب برترین آفریده عالم،حضرت محمد مصطفی(ص) نازل فرمود و لحظات نورانی آن را تا طلوع فجر سراسر رحمت و مغفرت و «سلام» اراده فرمود،ناشناخته شب و لحظات نابی که حضرت رحمان رحیم آن را بر هزار ماه برتری داد تا بندگان درگاهش در این هنگامه با خلوص نیت و در پناه قرآن کریم و با دست به دامان پیامبر و عترت طاهرینش شدن، دست نیاز به سوی «بی نیاز» دراز کنند و از حضرت صمد وآن غنی مطلق بخواهند آن چه را «خواستنی و قیمتی» است،بخواهند آن چه را که شایسته انسان به عنوان اشرف مخلوقات است،خدا را از خدا طلب کنند،ایمان راستین، عاقبت به خیری و فلاح و رستگاری را از کریم مطلق هستی بخواهند، فرج حجت حق حضرت صاحب الزمان(عج) را از درگاه ایزد منان مسئلت کنند و همه خوبی ها را از ذات اقدسش بخواهند، کرامت را، عدل را، محبت را، بیداری و صحت و سلامت و امنیت و «رضوان»را ،«رضایت الهی» را از درگاه ربوبی پروردگار هستی از سویدای دل تمنا کنند چرا که شب قدر، شب بیداری و استغفار و خواستن و قدم در راه «شدن»گذاشتن است. وه که چه پر عظمت شبی است«لیلة القدر»، این بی نظیر هنگامه و فرصتی که خداوند عزیز کریم ارزانی هدایت و سعادت و فلاح و رستگاری بندگانش داشته است و چه سعادتمندند آنان که توفیق بیداری واقعی و احیا و تمنا از درگاه حضرت غنی مطلق را دارند،خداوندا همه ما را از «غواصان»قدر قرار بده و بندگی خالصانه درگاهت را رزق و روزی مان تقدیر فرما به حرمت قرآن و پیامبر اعظم و عترت پاکش و به حرمت علی(ع)امیر مومنان، آن قدر «شب قدر»! همان علی(ع)که حبیب خدا محمد مصطفی،درباره او می فرمودکه علی(ع) را جز خداوند و من کسی نشناخت و مرا جز خداوند و علی(ع)کسی نشناخت،همان علی(ع) که حضرت ختمی مرتبت این اعظم رسل می فرمود اگر نمی ترسیدم که مردم درباره علی(ع)آن گویند که مسیحیان درباره عیسی بن مریم می گویند آن گاه تمامی فضائل علی(ع) را شماره می کردم. همان علی(ع) که پیامبر اکرم(ص) می فرمود:من و علی پدر این امت هستیم،همان علی(ع) عبد صالح خداوند و مرید محض پیامبر اکرم و اولین ایمان آورنده به آیین پاک محمدی(ص)، همان تنها مولود کعبه که در دامن اشرف انبیا نفس به نفس حضرتش بزرگ شد،همان علی(ع) که خداوند حکیم بدین نام و «امیرالمومنین» اش نامبردار و توصیفش فرمود. همان ازهد،اتقی،اعدل واعلمی که «قرآن ناطق»بود و تجسم عدالت،همان علی(ع)پسر عم پیامبراکرم(ص)، شوی زهرای اطهر،کفو صدیقه طاهره و منصوره دوعالم،پدر حسنین و زینبین،همان فاتح بدر و خیبر و خندق و ... همان شیر حق که سروش غیبی او را «لا فتی الا علی (ع)» خواند و به فرموده حبیب خدا حضرت محمد مصطفی،ضربتش در یوم خندق از عبادت جن و انس برتر است. همان علی که «جان و نفس» پیامبر خاتم بود و خداوند در آیات «تطهیر» و «ولایت» و«مباهله» و ... در وصف او و خاندانش چه که نفرموده است و علی(ع) هم جان پیامبر است و هم جان و دردانه عالم هستی، هم یدا... و هم اسدا.... و هم ساقی کوثر و هم شافی روز جزا و هم قسیم نار و جنت و ... است، همان علی که همچون شب قدر ،قدر عالم هستی است و زینت آفرینش اما هزاران هزار دریغ و افسوس که قدر علی (ع) را نشناختند و چه ظلم ها و جفا ها که به حضرتش نکردند به گاه سقیفه و در جمل و صفین و نهروان و ... و سرانجام در ماه ضیافت الهی و در هنگامه شب های قدر،آن شمشیری که سال ها در کوره جهل و نادانی و انحراف و بدعت و فاصله گرفتن از قرآن و سنت اصیل پیامبر(ص) گداخته و ساخته وپرداخته شده بود بر فرق امیر مومنان فرود آمد و گرچه در آن هنگامه حضرتش ندای فزت و رب الکعبه سر داد اما جهان تا قیامت داغدار«محراب»علی بن ابی طالب امیرمومنان و امام عدالت و پرهیزکاری و تقوا وقدر عالم هستی شد و قدرش به مانند شب قدر همچنان نا شناخته ماند و عالم همچنان در حسرت امام عدالت و امام همه خوبی ها می سوزد.