به گزارش بصیرت؛ یکی از موضوعاتی که سال هاست کارشناسان اقتصادی بر آن تاکید میکنند و دولتهای مختلف را به این امر دعوت میکنند تا یارانههای هدفمند را به امر رشد تولید تخصیص دهند تا در این فرآیند شاهد حل معضل بیکاری و رشد و رفاه اقتصدی باشیم مساله تخصیص یارانههایی است که به خانوارهایی داده میشود که این پول نقشی در کاهش مشکلات اقتصادی آنها ندارد. کارشناس و تحلیلگر اقتصادی و اقتصاد مقاومتی نظرات خود را در این خصوص با بصیرت در میان گذاشته است.
علی اکبر لبافی کارشناس و تحلیلگر اقتصادی و اقتصاد مقاومتی در گفتگو با بصیرت در خصوص روشهای صحیح رشد تولید با مشارکت مردم با انتقاد نسبت به مدل یارانهپردازی کشور که مانع رشد بنگاههای تولیدی کوچک و پربازده شده گفت: تولید کشور زمانی رشد معقولی خواهد داشت و آمار بیکاری به شدت کاهش مییابد و شاهد رفاه اقتصادی و درآمدزایی خانوارها خواهیم بود که نگاه اقتصادی درستی بر مدیریت اقتصاد حاکم باشد که بخشی از این نگاه ناظر بر موضوع بسیار مهم شیوه پرداخت یارانه نقدی است.
وی در این باره یادآور شد: با جرات میتوان گفت شیوه پرداخت یارانه در طی سالهای گذشته مردود بوده است. در طی سالهای گذشته بی جهت و بدون دلیل به همه مردم اعم از دارندگان و طبقه متوسط تا اقشار و دهکهای بسیار ضعیف و آسیب پذیر یارانه داده شده است. کمترین دلیلی برای پرداخت یارانه به بیش از ۷۰ میلیون نفر وجود ندارد.
علی اکبر لبافی معتقد است: اولین گام اشتباه در این موضوع از دولت نهم و دهم برداشته شد که به همه اقشار مردم یارانه دادند به نوعی آن دولت زندگی مردم را به یارانهای وصل کرد که به هیچ وجه گره گشای مشکلات اقتصادی مردم نیست.
وی در این باره بیان داشت: مبالغ یارانهای که هر ماه و هر سال به مردم داده میشود اعداد بسیار بزرگی میشود که وقتی جمع شود قطعا میتواند گره گشای تولید کشور باشد. اگربه جای اینکه این منابع به صورت ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان به مردم داده شود صرف سرمایه گذاری در کسب و کارهای خرد شود قطعا شاهد انقلاب عظیمی در رشد و جهش تولید آن هم با مشارکت مردم خواهیم بود.
وی در این باره یادآور شد: بر فرض مثال اگر بگوییم ۴۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه به مردم داده میشود این مبلغ را میتوان به حدود ۴۰۰ هزار کسب و کار یک میلیاردی که میتواند سه تا چهار نفر را شاغل کند اختصاص داد، پولی که اگر صرف توسعه کسب و کار شود نه تنها هدر داده نمیشود بلکه برگشت دارد و این پول به عنوان نقدینگی بسیار خوبی در اختیار بخشهای مولد قرار میگیرد.
علی اکبر لبافی در خصوص چرایی عدم تحقق این روش و ناکامی موضوع هزینه کرد یارانهها در توسعه تولید گفت: متاسفانه در طول سالهای گذشته روندهایی ایجاد شده که مسولین جرات نمیکنند از حذف یارانه نقدی و اعطای آن به تولید سخنی بگویند. مساله حائز اهمیت این است که در موضوع یارانه شبیه به مساله تغییر قیمت و واقعی کردن نرخ انرژی در بن بستی قرار گرفته ایم که کسی جرات نمیکند از آن سخنی بگوید.
معاون اسبق وزارت تعاون گفت: یارانهای که به اقشاری داده میشود که این رقمها تغییری در زندگی آنها ایجاد نمیشود به نوعی هدر دادن منابع کشور است که میتوادند صرف توسعه زیر ساختهای تولیدی شود. متاسفانه درآمدهای مالیاتی و انرژی کشور را در قالب اعطای یارانه دور ریخته میشود در حالی که باید صرف توسعه تولید شود تا روی زندگی و رفاه مردم اثربگذارد.
علی اکبر لبافی کارشناس و تحلیلگر اقتصاد مقاومتی یادآور شد: دولت باید مردم را به دو گروه تقسیم کند، گروه غیر نیازمند به دریافت یارانه و گروه نیازمند دریافت یارانه. دولت باید گروه نیازمند به دریافت یارانه را تحت پوشش دستگاهها و نهادهای حمایتی قرار دهد تا با کمکهای بسیار خوب به آنها زمینههای لازم برای یک زندگی آبرومندانه را ایجاد کنند، اما سایر پولهایی که به غیر نیازمندان داده میشد باید به کسب و کارهای خردی داده شود که کارکرد آن یعنی رشد تولید در نهایت متوجه مردم شود و رفاه درآمد زایی و رشد تولید به صورت مستقیم زندگی مردم را تحت تاثیر قرار دهد.