لبافی: نقش دولت در ایجاد اشتغال، بسترسازی است

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی بصیرت، یکی از مهمترین مطالبات مردم در گروه‌های گوناگون زمینه‌سازی دولت برای ایجاد اشتغال به ویژه برای جوانان جامعه است. ایجاد اشتغال به این جهت امروز یکی از مهمترین مطالبات مردم در همه کشور‌های دنیا و از جمله ایران به شمار می‌رود چرا که داشتن شغل و بهره‌مندی از کسب و کاری مطلوب که درآمدزایی داشته باشد علاوه بر ایجاد رفاه برای فرد و خانواده تحت تکفل وی، زمینه‌ساز رشد تولید، خودکفایی بیشتر، تامین نیاز‌های داخلی و افزایش صادرات و به تبع آن درآمدزایی بیشتر برای کشور است به این خاطر دولت‌ها تلاش می‌کنند تا ضمن پاسخگویی درست به مطالبات مردمی در این زمینه؛ بستر رشد و توسعه اقتصاد را از سمت و سوی ایجاد اشتغال بخصوص در بخش‌های مولد فراهم کنند.

علی‌اکبر لبافی کارشناس بازار کار و معاون اسبق وزارت کار و رفاه اجتماعی و کارشناس اقتصاد مقاومتی در گفتگو با بصیرت مولفه‌های مورد نیاز اشتغالزایی را خاطر نشان کرد و در این‌باره گفت: یکی از موضوعات مهمی که لازمه توسعه اشتغال در کشور است تامین زیر ساخت‌های مورد نیاز است که دولت مسبب آن است.

وی در این‌باره توضیح بیشتری داد و گفت: آنچه در موضوع تامین زیر ساخت‌های مورد نیاز اشتغال در همه کشور‌ها از جمله ایران مهم است بسترسازی برای ایجاد سرمایه‌گذاری در بخش‌های مولد است که دولت باید زمینه‌های لازم برای ایجاد سرمایه‌گذاری بخصوص برای حضور جدی بخش خصوصی را در این مسیر فراهم کند.

لبافی تصریح نمود: یکی از مهمترین عواید سرمایه‌گذاری در بخش‌های مولد ایجاد اشتغال در سراسر کشور بخصوص در مناطق محروم کشور است. البته باید به دنبال بهترین تعریف و اجرای آن در مساله مهم اشتغالزایی باشیم چرا که در کشور از اشتغال تعاریف زیادی وجود دارد که بعضی از آن‌ها عملاً معنی واقعی اشتغالزایی نمی‌دهد.

وی درباره یکی از این تعاریف توضیحی داد و گفت: یکی از تعاریف موجود دادن وام‌های ده میلیون تومانی یا در این مقادیر به برخی برای ایجاد اشتغال است؛ روندی که از گذشته وجود داشته، اما جواب نداده است چرا که درآمدی از این مسیر برای تامین یک خانواده آنگونه که باید و شاید آن هم در فضای متورم اقتصاد ایران ایجاد نمی‌شود که بتوان آن را اشتغالزایی نامید.

وی خاطر نشان کرد: بعضی‌ها تعریف عمومی و منطقه‌ای و بومی از اشتغال دارند به این معنا که وقتی می‌توان انجام کاری را اشتغال نامید که درآمد حاصل از فعالیت اقتصادی باید تامین‌کننده چهار نفر در خانواده باشد، با این تعریف متوجه می‌شویم تعاریف زیاد و برداشت‌های متفاوتی از شغل وجود دارد لذا باید به دنبال تحقق بهترین تعریف از اشتغالزایی باشیم.

وی توضیح داد: دولت باید بستر‌های لازم برای ورود سرمایه‌ها به بخش‌های مولد را ایجاد کند تا اشتغالی صورت بگیرد که درآمد آن بتواند خانواده چهار نفره را تامین کند، پس به طور طبیعی نقش دولت در ایجاد اشتغال بسترسازی و رفع موانع جدی در برابر تولید و ایجاد کسب و کار است که برخی از آن‌ها بسیار دست و پاگیر هستند.

وی معتقد است: تصویب قوانین تسهیل فضای کسب و کار و حذف قوانین و مقررات دست و پاگیری که منطبق با شرایط فعلی کشور نیست در موضوع اشتغالزایی بسیار حائز اهمیت است. از سوی دیگر برای توسعه اشتغالزایی در کشور در حوزه‌های مختلف زیرساختی و مربوط به قوانین و مقررات اعم از گمرکی، بیمه‌ای، مالیاتی، صادرات واردت و قواعدی که در این حوزه‌ها وجود دارد اصولاً باید به این سمت حرکت کنیم که در مسیر ایجاد اشتغال سنگ‌اندازی صورت نگیرد. منطبق کردن انطباق شرایط موجود جامعه با قوانین و مقرراتی که در حال اجراست قطعاً زمینه‌ساز ایجاد اشتغال است که خوشبختانه دولت سیزدهم به این موضوع توجه نشان داده است.

علی‌اکبر لبافی کارشناس اقتصاد مقاومتی گفت: یکی از آسیب‌هایی که باید به دقت روی اجزای تشکیل‌دهنده آن کار شود و برای جلوگیری از افزایش این روند برنامه‌های درستی ارائه شود چرا که در آینده ما را دچار مشکل می‌کند توجه به این موضوع مهم است که امروز اکثر بنگاه‌های اقتصادی نیازمند نیروی کار هستند؛ یعنی با مراجعه به مجموعه‌های صنعتی متوجه می‌شوید کار وجود دارد، اما نیروی کار کم است!

لبافی توضیح داد: خیلی از کارشناسان اقتصادی بار‌ها نسبت به این موضوع هشدار داده‌اند که در آینده ممکن است با کمبود نیروی انسانی مواجه شویم، بنابراین نگاه ما به کار باید به گونه‌ای باشد که افراد به سرعت جذب بازار کار شوند یعنی نوع مشاغلی که ایجاد می‌شود باید تناسب خوبی با فارغ‌التحصیلان و نیاز آن‌ها داشته باشد، در غیر این صورت عدم همخوانی بین شغل و شاغل منجر به فاصله گرفتن نیروی کار از بنگاه‌هایی می‌شود که به شدت نیازمند جذب نیروی کار هستند، اما افراد جامعه بخصوص جوانان به دلیل عدم آموزش مهارت‌های لازم یا پایین بودن دستمزد‌ها آمادگی یا علاقه‌ای به ورود به کار را ندارند.