فتح بزرگ شهید آیت‌الله رئیسی؟

 مهدی جهان‌تیغی در کانال شخصی خود در ایتا نوشت: ظرف مدت کوتاهی آنقدر آیت‌الله رئیسی زود به زود به نقاط مختلف ایران برای بازدید و پیگیری کار‌ها رفت که اینک مردم استان‌های مختلف این زبان حال را درباره رئیس‌جمهور شهید دارند: «انگار همین دیروز بود که آمد.» دلیل یکی از دلتنگی‌های مردم همین است که او را بار‌ها نزدیک خود لمس کردند. آن روز‌ها که اوج کرونا به بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها رفت، همه مردم ایران احساس کردند او را از نزدیک دیدند. خب طبیعی است که برای این آشنای همیشه همراه، باید ملت ایران امروز اینقدر احساس دلتنگی و غم داشته باشد. آیت الله رئیسی عزیز بود. مردی که نه اهل کنایه زدن بود، نه دعوا می‌کرد، نه اپوزیسیون می‌شد، نه برای رقیب سیاسی شاخ و شانه می‌کشید، نه مردم را نگران می‌کرد، نه دلمشغولی برای رهبری درست می‌کرد. خب چنین فرد بی‌حاشیه و با تقوای حتماً عزیز می‌شود و شد. آن روز که آیت‌الله رئیسی، تولیت حرم امام رضا (ع) شد، شور معنوی در مردم ایجاد کرد، روزی هم که در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ شرکت کرد و با وجودی که شکست خورد باز هم شور ارزش گرایی و دینداری در بین عموم مردم ایجاد کرد، وقتی به عنوان رئیس قوه‌قضائیه به فعالیت پرداخت بازهم اقدامات او سرمایه دینی تولید کرد و در سال ۱۴۰۰ هم وقتی پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد، شور دینداری و آرمان‌خواهی را افزایش داد. یک باطن خداجو می‌تواند در سه میدان به ظاهر متفاوت از تولیت حرم امام‌رضا (ع) و قضاوت تا میدان سیاست، چنین موجی دین‌خواهی و ارزش گرایی در جامعه ایجاد کند. 
گرچه آیت‌الله رئیسی به لحاظ ظاهری از میان ما رفته است، اما فتح بزرگ او، بازگرداندن احساس خدمتگزاری و نوکربودن دولت جمهوری اسلامی به مردم بود که به برکت شهادتش تثبیت و عمیق‌تر هم شد. خون شهید همیشه نقطه مقابل دشمن عمل می‌کند و می‌تواند طراحی میلیون‌ها دلاری جنگ رسانه‌ای و اقتصادی را برای تغییر احساس و محاسبات مردم ایران بهم بزند. اگر شهادت حاج قاسم باعث احیای بزرگ اقتدار و سرمایه اجتماعی جمهوری اسلامی شد، شهادت آیت‌الله رئیسی گام دوم و دیگری بود و آن بازگرداندن حس اعتماد، خوش‌بینی و خدمتگزاری مردم به نهاد جمهور و دولت در نظام جمهوری اسلامی.
منبع: روزنامه جوان