صلح امام حسن (ع) با معاویه در ۲۵ ربیعالاول سال ۴۱ ق از حوادث مهم تاریخ است. وضعیت پیچیده آن زمان، از جمله وجود دستهها پرشمار در «کوفه»، وجود مذبذبین فرصتطلب، سربازان نافرمان و دسیسههاى معاویه چارهاى جز صلح نگذاشت. از جمله رهاوردهای صلح امام حسن (ع) عبارت بود از: حفظ جان و مال و آبروى شیعیان، آشکار کردن چهره پلید معاویه و حفظ جامعه اسلامی از نظام موروثى، در امان داشتن کشور اسلامى از طمع و تعرض دشمنان خارجى. البته فعل امام معصوم هر چه باشد مؤمنان باید مطیع باشند؛ چنانکه پیامبر (ص) مىفرمایند: «حسن و حسین امامند چه بنشینند و چه قیام کنند.»