نبرد علیه تاریکی با سلاح نور

تابلوی نقاشی «انصارالله» را که در قالب سه لتی خلق شده است، می‎توان یک رویداد جدید و چشمگیر در حوزه هنر مقاومت دانست؛ چرا که این اثر، در عین پیچیدگی که تنها از یک ذهن خلاق و باتجربه هنرمندانه و از پس عرق‎ریزان روح و فکر بر می‎آید، به طور خلاصه و ساده، جنگ امروز را به تصویر کشیده است. تابلویی که در سه قسمت، مانند یک سریال، روایتی از نبرد برای آزادی قدس و آنچه طی ۱۳ ماه گذشته و با عمیات طوفان‎الاقصی رخ داده است، نمایش می‎دهد.

لت اول، یک لانگ شات (نمای باز) از رهبر فرزانه انقلاب را می‎بینیم. در لت دوم، یک اکستریم لانگ شات (نمای فوق باز) که در بالای قله‎ای نزدیک به آسمان، حضرت امام خمینی (ره) نور را از منبعی لایزال دریافت می‎کند و به سمت نقطه‎ای رو به پایین، اما نامعلوم ارسال می‎کنند. در لت سوم، هدف حمله این نور را می‎بینیم؛ قدس اشغالی که با نور تابیده از فوق، روشن و گویی رها شده است و موجوداتی سیاه و شیطانی درحال گریختن هستند.

تابلوی «انصارالله» یک اثر هنری آخرالزمانی است که حال، گذشته و آینده را با هم ترسیم کرده است؛ از دوره‎ای خبر می‎دهد که نور بر تاریکی غلبه می‎یابد.

قدیریان درباره شکل‎گیری ایده «انصارالله» می‎گوید: «این گونه نیست که یک دفعه چیزی به ذهنم برسد و مطابق با آن نقاشی بکشم، چون من اصلاً خودم را هنرمند نمی‎دانم. من پژوهشگرم؛ با آیات قرآن زندگی می‎کنم؛ مثلاً یک سال با سوره صف زندگی می‎کنم، دائم صحنه می‎سازم، با حقایق میدانی تطبیق می‎دهم، به نتایجی می‎رسم و درنتیجه یک تابلو می‎کشم. در واقع، مفهوم به من می‎گوید که چه چیزی یا چه شخصیتی را بکشم.»

او همچنین درباره مفهوم نور در این اثر هنری توضح می‌دهد: «در فضای آخرالزمان، نوری است که کمی التهاب و جوشش و غلیان خاصی دارد. نور عرفانی نیست، بلکه نور مبارزه است؛ یعنی یک نور هدفمند قدرتمند عملیاتی است. همان نوری که در جبهه‎ها می‌دیدیم؛ نوری که اراده خدا در آن جاری است و می‎آید و کار انجام می‎دهد. به همین خاطر هم در دوران دفاع مقدس، رزمنده‎ها نمی‎توانستند از فضای جبهه دل بکنند؛ به شهر که بر می‎گشتند، دل‎شان برای جبهه تنگ می‎شد، چون از آن فضای پر نور دور می‎شدند. رنگ زرد متفاوتی را در تابلوی آخرم به کار برده‎ام که به همان نور اشاره دارد. بنابراین، این تابلو نقاشی در واقع یک کار معرفتی است، تعریف یک سلوک و سیر تحول است.»

قدیریان درباره مفهوم آخرالزمانی تنیده در تار و پود این اثر هنری نیز می‎گوید: «اکنون بعد از چهل و اندی سال، شناوری و هم‌پایی، نوبت مأموریت رسیده است. مأموریتی نه صرفاً بر اساس دغدغه قومیت‌ها و ملیت‌ها، بلکه با یاد زیبایی‌های ستاد استقبال بهمن ۱۳۵۷، با هدف زدودن آلودگی‌های اصلی از پیکره بشریت. تا با زدودن زنگار مختلف روحی و فکری و ساختاری و فرهنگی و حاکمیتی و در یک کلام، زدودن غل و زنجیر‌های صهیونیِ قطع‎کننده اتصال انسان با پروردگار همه‎جانبه عالمیان، از پیکره انسانیت همت کنند؛ تا زمین و ساکنانش را برای تشریف‎فرمایی خورشید ولایت عظما آماده کنند و اینگونه با تأسی از استقبال در فجر انقلاب اسلامی، به استقبال فجر حقیقی بروند.».

اما استادان و صاحب‎نظران دیگری هم این تابلو را شرح داده‎اند. «دکتر مجید شاه حسینی» نظریه‎پرداز فرهنگی و رئیس فرهنگستان هنر درباره تابلوی نقاشی «انصارالله» و در شرح وجه قرآنی این تابلو با قرائت آیه ۵۲، سوره آل عمران گفت: «خداوند در این آیه می‌فرمایند هنگامی که عیسی از آنان احساس کفر کرد، گفت: «کیست که یاور من به‌سوی خدا گردد»؟ حواریون (شاگردان مخصوص او) گفتند: «ما یاوران خداییم؛ به خدا ایمان آوردیم؛ و تو [نیز]گواه باش که ما اسلام آورده‌ایم.»

این پژوهشگر ادامه داد: «همچنین خداوند در آیه ۵۴ سوره مائده می‌فرمایند «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هرکس از شما، از آیین خود بازگردد، خداوند گروهی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنان نیز او را دوست دارند؛ در برابر مؤمنان متواضع و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند؛ در راه خدا جهاد می‌کنند، و از سرزنش هیچ ملامتگری هراسی ندارند. این، فضل خداست که آن را به هر کس بخواهد می‌دهد و فضل و احسان خداوند، گسترده و داناست.» و من روح این دو آیه را در تابلوی استاد قدیریان می‌بینم. این اثر محصول شهود هنرمند است که چیزی را به مخاطب نشان می‎دهد که او نمی‌بیند و من به آفریننده اثر تبریک می‌گویم و ان‌شاءالله یک اثر، آغاز یک جریان روحانی دیگر باشد.