ارتش و نهادهای امنیتی رژیم صهیونیستی اذعان کردهاند که مقابله با حملات یمن و ایجاد بازدارندگی در برابر این کشور بهدلیل پیچیدگی جمعآوری اطلاعات امنیتی در یمن چالشی دشوار و پیچیده است. وبگاه الجزیره طی گزارشی به ۶علت شکست اسرائیل در مقابله با حملات یمن اشاره کرده است که در ادامه میخوانید.
استراتژی حملات سنگین
از هفتم اکتبر سال۲۰۲۳ نقاط ضعف پدافند هوایی رژیم صهیونیستی بهویژه گنبد آهنین به وضوح آشکار شد. یک نمونه بارز از چالشهای موجود، حمله ایران به سرزمینهای اشغالی بود که سیستمهای هوایی اسرائیل را با مشکل مواجه کرد. در ادامه گزارش الجزیره آمده:
یکی از چالشهای اصلی، غرق شدن این سیستم در حجم انبوه موشکهاست.
هر باتری گنبد آهنین حدود ۶۰موشک رهگیر دارد و با وجود فعال بودن حدود ۱۰باتری، توانایی رهگیری آن محدود است.
حملات مداوم و هماهنگ با هزاران موشک میتواند کارایی این سیستم را بهشدت کاهش دهد.
مقامهای نظامی اسرائیلی بهشدت نگران فشار بر سیستمهای هوایی مانند فلاخن داوود و آرو درصورت شلیک همزمان تعداد زیادی موشک هستند.
مقامات نظامی اسرائیل پیشتر به توانایی حزبالله در شلیک حدود ۳هزار موشک در روز اشاره کرده بودند که فراتر از ظرفیت دفاعی اسرائیل است.
در یک نمونه، حمله ایران به اسرائیل نشان داد که توانسته سیستمهای دفاع هوایی را با مشکل مواجه کند.
مشکلات فنی نهفته
مشکلات فنی نهفته در سیستم هوایی رژیم صهیونیستی بهویژه گنبد آهنین، مورد بحث قرار گرفته است.
تئودور پستول، تحلیلگر دانشگاه امآیتی معتقد است که نرخ رهگیری این سیستم برای موشکهای شلیکشده از غزه کمتر از ۱۰ درصد است.
دلیل این ناکامی این است که موشکهای رهگیر معمولا به هدف نمیزنند و در نزدیکی آن منفجر میشوند که منجر به سقوط موشک رهگیر و انفجار آن در زمین میشود.
ارزیابیهای دیگر نیز - ازجمله از سوی برخی از مقامهای نظامی رژیم صهیونیستی - کارایی واقعی گنبد آهنین را بین ۵ و حداکثر ۴۰درصد تخمین میزنند.
هزینه بالای موشکهای رهگیر (بین۵۰ تا ۱۰۰هزار دلار) در برابر موشکهای ارزانقیمت تهاجمی باعث میشود که این سیستم در درگیریهای طولانیمدت پایدار نباشد.
موشکهای فراصوت
موشکهای فراصوت بهعنوان تهدیدی جدی برای سیستم هوایی اسرائیل مطرح شدهاند. یکی از نمونههای جدید این موشکها، «فلسطین۲» است.
این ویژگیها باعث میشود که این موشکها در کمتر از ۱۰دقیقه به هدف برسند و زمان کمی برای رهگیری باقی بگذارند.
موشکهای فراصوت توانایی مانور در طول پرواز را دارند و میتوانند به مسیرهای کمارتفاع تغییر جهت دهند که این امر ردیابی و انهدام آنها را برای سیستمهای دفاعی دشوار میکند.
این موشکها با استفاده از فناوری پنهانکاری، امضای راداری و حرارتی خود را کاهش میدهند.
این تهدیدها تنها بخشی از چالشهایی هستند که اسرائیل با آنها مواجه است؛ زیرا همچنان با موشکهای هدایت دقیق و موشکهای کروز بالدار روبهروست که توانایی سیستمهای دفاع هوایی را کاهش میدهند.
تهدیدهای پهپادی
ظهور پهپادها بهعنوان یک تهدید جدید و پیچیده برای سیستمهای دفاع هوایی، بهویژه در زمینههای نظامی، مخصوصا برای رژیم صهیونیستی، به چالشی جدی تبدیل شده است.
پهپادها، بهدلیل اندازه کوچک، سطح مقطع راداری پایین و توانایی پرواز در ارتفاعات کم، به راحتی میتوانند از سیستمهای راداری سنتی دور بمانند. این ویژگیها باعث میشود که تشخیص و رهگیری آنها برای نیروهای دفاعی دشوار باشد.
ویژگیهای خاص پهپادها مانند توانایی حرکت غیرقابل پیشبینی و پرواز با سرعتهای مختلف، آنها را از هواپیماهای سرنشیندار متمایز میکند؛ درحالیکه هواپیماهای سرنشیندار معمولا با سرعت بالا و مسیرهای قابل پیشبینی پرواز میکنند، پهپادها میتوانند به آرامی پرواز کنند یا در یک نقطه بچرخند که این امر توانایی رادارها را برای ردیابی آنها محدود میکند.
موتورهای کوچکتر و استفاده از فناوریهای الکتریکی در برخی از پهپادها، تولید گرما و صدا را کاهش میدهد و این امر تشخیص آنها را با حسگرهای حرارتی و صوتی دشوارتر میکند.
این ویژگیها بهویژه در عملیات طوفانالاقصی در ۷اکتبر۲۰۲۳ بهخوبی نمایان شد؛ جایی که پهپادها بهعنوان ابزاری مؤثر برای نفوذ و هدف قرار دادن اهداف استراتژیک استفاده شدند.
تنوع حملات
سامانههای پدافند هوایی مانند فلاخن داوود و آرو برای مقابله با تهدیدهای خاص طراحی شدهاند، اما اثربخشی آنها در مواجهه با حملات همزمان از پلتفرمهای مختلف هنوز بهطور کامل آزمایش نشده است.
موشکهای بالستیک، پهپادها و موشکهای کروز هر کدام استراتژیهای خاصی دارند و استفاده همزمان از آنها میتواند پیچیدگی حملات را افزایش دهد.
بهعنوان مثال، پهپادها میتوانند رادارهای پدافند را هدف قرار دهند و راه را برای حملات بعدی هموار کنند.
اتکا به فناوری
از جمله چالشهای ارتش رژیم صهیونیستی در دفع حملات را میتوان اتکای بیش از اندازه آن به فناوری برشمرد که میتواند در مواقعی چالشبرانگیز باشد؛ از جمله:
آسیبپذیری در برابر حملات سایبری: سیستمهای پیشرفته و مرتبط به یکدیگر ممکن است هدف حملات سایبری قرار گیرند. اختلال در این سیستمها میتواند منجر به از دست رفتن کنترل بر عملیات حیاتی شود.
وابستگی به زیرساختها: این سیستمها نیازمند زیرساختهای ارتباطی و انرژی هستند. حملات هدفمند به این زیرساختها میتواند تأثیر جدی بر عملکرد نظامی داشته باشد و قابلیتهای دفاعی را تضعیف کند.
کاهش مهارتهای نظامی سنتی: وابستگی بیش از حد به سیستمهای خودکار و فناوریهای پیشرفته ممکن است منجر به کاهش تمرکز بر مهارتهای نظامی سنتی شود. در شرایطی که فناوری در دسترس نباشد، این کمبود مهارتها میتواند ارتش را با چالشهای جدی مواجه کند.
هزینههای نگهداری و ارتقا: حفظ و ارتقای فناوریهای پیشرفته نیازمند منابع مالی قابلتوجهی است. این فشار مالی میتواند بر بودجه دفاعی کشور تأثیر بگذارد و ممکن است منجر به کاهش دیگر بخشهای نظامی شود.
استفاده از روشهای غیرمتعارف: گروههای مقاومت مانند انصارالله، حزبالله و حماس با استفاده از روشهای غیرمتعارف و کمهزینه نقاط ضعف تکنولوژیکی را شناسایی و از آن بهرهبرداری میکنند.