چهارم شعبان هر سال یادآور سردار شهیدی است که ۱۴۰۰ سال است ورد زبان پهلوانان نامدار است؛ سردار رشیدی که دو دستش را قطع کردند، اما دست از آرمانش نکشید و امام زمانش را حتی برای لحظه‌ای رها نکرد. حضرت ابوالفضل عباس (ع) مشهور به قمر بنی هاشم پسر حضرت علی (ع) و حضرت‌ام‌البنین (س) در چهارم شعبان سال ۲۶ هجری قمری در مدینه متولد شدند ایشان دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری در ۳۵ سالگی در واقعه کربلا در کنار برادرشان حضرت امام حسین (ع) به شهادت رسیدند و امروز این سردار بزرگ کربلا الگوی ایثار برای بسیاری از جان برکفان انقلاب است.
الگوی بی نظیر فداکاری
باید اذعان داشت که ولادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)، علمدار رشید سپاه سیدالشهدا (ع)، یادآور فداکاری بی‌نظیر و وفاداری بیکرانی است که در تاریخ اسلام می‌درخشد. ایشان در روز عاشورا با جان و دل از برادرشان امام حسین (ع) دفاع کردند، و نماد کمال انسانیت و ایثار در راه حق شناخته میشوند.
وفاداری و فداکاری بی بدیلی که تنها در محدوده زمان و مکان کربلا و روز عاشورا نمی‌گنجد، بلکه الگویی جاودانه برای همه انسان‌های آزادی‌خواه و عدالت‌جو در طول تاریخ، از جمله نیرو‌های فداکار انقلاب اسلامی ایران، به شمار می‌رود.
فرزندی از سلاله خورشید
حضرت عباس بن علی (ع)، فرزند علی بن ابی طالب (ع) و فاطمه زهرا (س)، از همان کودکی با فضایل اخلاقی و شجاعت بی‌نظیر خود شناخته می‌شدند.
حضرت ابوالفضل العباس (ع) قوی‌هیکل، شجاع، باهوش و باوفا بودند و به دلیل همین ویژگی‌های برجسته شخصیتی، فرماندهی لشکر امام حسین (ع) را بر عهده داشتند. اما آنچه ایشان را در تاریخ جاودانه کرده، نه قدرت جسمانی و نه مقام فرماندهی، بلکه فداکاری بی‌نظیرشان در روز عاشوراست. در آن روز گرم و طاقت‌فرسا، در حالی که سپاه دشمن حلقه‌ی محاصره را تنگ‌تر می‌کرد و یاران امام حسین (ع) یکی پس از دیگری به شهادت می‌رسیدند، حضرت ابوالفضل (ع) با شجاعت تمام، در کنار برادرشان ایستادند و تا آخرین قطره‌ی خون، از ایشان و قافله کربلا دفاع کردند. داستان فداکاری ایشان در آوردن آب برای کودکان و زنان تشنه کاروان، یکی از پرفروغ‌ترین صحنه‌های تاریخ اسلام است.
صحنه پرفروغ تاریخ اسلام
ماه بنی هاشم با وجودی که از شدت تشنگی رنج می‌بردند، از انجام این وظیفه الهی دریغ نکردند و با شجاعت تمام به سوی فرات شتافتند و در حالی که دشمنان در کمین ایشان نشسته بودند، مشک آب را پر کردند تا به سوی قافله تشنه لب بشتابند، اما تیر‌های دشمن به سوی ایشان روانه شد و او با وجود تحمل زخم‌های فراوان، تا لحظه آخر به وظیفه خود وفادار ماندند. شهادت حضرت عباس با دستان بریده و مشک آب، نماد اوج فداکاری و ایثار در راه اعتقاد و انسانیت است؛ شهادتی که برای همیشه در جای جای تاریخ بشریت نقش بسته است.
الگویی برای نیرو‌های انقلابی
این فداکاری بی‌مانند حضرت ابوالفضل (ع)، الگویی بی نظیر برای نیرو‌های فداکار انقلاب اسلامی است چنانچه انقلابیون، همچون حضرت ابوالفضل (ع)، در راه آرمان‌های خود، از هیچ کوششی فروگذار نکردند و با شجاعت تمام در مقابل ظلم و ستم ایستادند. آنها نیز مانند علمدار کربلا با سختی‌ها و مشکلات فراوانی مواجه بودند، اما با صبر و استقامت و ایمان راسخ، از آرمان‌های خود دفاع کردند. شباهت‌ها میان فداکاری حضرت ابوالفضل (ع) و نیرو‌های فداکار انقلاب، در چند جنبه‌ی کلیدی نمایان است؛ جنبه‌هایی که از وفاداری تا شجاعت و ایثار را شامل میشود.
حضرت ابوالفضل (ع) تا آخرین لحظه به امام حسین (ع) وفادار ماندند و نیرو‌های انقلاب نیز با وفاداری به امام خمینی (ره) و آرمان‌های انقلاب، در مقابل دشمنان ایستادگی کردند. این وفاداری، مهم‌ترین رکن در هر دو مورد است. فراتر از هر منفعت شخصی، آنها به اعتقادات و ارزش‌های خود متعهد بودند.
شجاعت و ایثار حضرت عباس
شجاعت و ایثار جانانه دومین ویژگی خاص حضرت عباس بود که نیرو‌های انقلابی و وفادار به امام هم از آن فروگذار نکردند؛ حضرت ابوالفضل (ع) با دانستن خطر شهادت، به سوی فرات رفتند و نیرو‌های انقلاب نیز با آگاهی از خطرات جنگ و مخالفت‌ها، از ایده‌آل‌های خود دفاع کردند. ترس از مرگ، هرگز مانع از انجام وظیفه مقدس نیرو‌های انقلابی و سپاه و بسیج نشد.
حضرت ابوالفضل (ع) در روز عاشورا از شدت تشنگی رنج می‌بردند و با این حال، به وظیفه‌ی خود ادامه دادند. نیرو‌های انقلاب نیز در شرایط سخت و محدودیت‌های زیاد، با صبر و استقامت، به مبارزه ادامه دادند. آنها مانند حضرت ابوالفضل (ع)، برای رسیدن به هدف مقدس خود، هرگونه مشکل و رنج را تحمل کردند.
دفاع از حق و مبارزه با باطل
حضرت ابوالفضل (ع) برای دفاع از حق و حقیقت و برای نجات اهل بیت (ع) به جنگ با کفار و یزیدیان رفتند، نیرو‌های انقلاب نیز برای برقراری عدالت، آزادی و استقلال ملی ایران اسلامی به مبارزه پرداختند. هدف مقدس و الهی، محرک اصلی هر دو گروه بود.
فداکاری حضرت ابوالفضل العباس (ع) نه تنها الگویی برای نیرو‌های فداکار انقلاب اسلامی ایران است، بلکه برای همه انسان‌هایی که در راه حق و عدالت می‌جنگند، سرمشق است. ایشان نمادی از ایثار، شجاعت، وفاداری و استقامت است، ویژگی‌هایی که در نیرو‌های فداکار انقلاب نیز به وضوح نمایان بود.
چهارم شعبان روز ولادت بزرگمردی از سلاله خورشید است دلاور و سرداری که ماه بنی هاشم نام گرفت و به سبب ایثار و وفاداریش برای همیشه در تاریخ بشر ثبت شد.
چهارم شعبان روز ولادت بزرگمردی از سلاله خورشید است دلاور و سرداری که ماه بنی هاشم نام گرفت و به سبب ایثار و وفاداریش برای همیشه در تاریخ بشر ثبت شد. 
