ماه رمضان به منزله ماه نزول قرآن، فرصتی مناسب برای تلاوت و تدبر در «آیات الهی» است. قرآن در آیه ۲ سوره بقره میفرماید: «ذَلک الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ»؛ تلاوت قرآن در این ماه میتواند به انسان کمک کند تا با معانی عمیقتر دین آشنا شود و این آشنایی باعث تقویت روح و ایمان او میشود. «آیات آفاقی و انفسی» از جمله مفاهیمی هستند که در قرآن کریم به آنها اشاره شده و در تفاسیر گوناگونی بررسی شدهاند. این دو دسته از نشانهها و آیات الهی به ما کمک میکنند تا درک عمیقتری از آفرینش و وجود خود پیدا کنیم و از آنها برای شناخت خداوند و حقیقت هستی بهرهبرداری کنیم. آیات آفاقی به نشانهها و نشانههای الهی در جهان خارج از انسان اشاره دارند. این آیات در طبیعت، آسمانها، زمین، ستارگان و پدیدههای طبیعی تجلی مییابند. قرآن کریم در آیات متعددی به این نشانهها اشاره کرده و انسان را به تفکر در آنها دعوت میکند. برای نمونه، در سوره البقره، آیه ۱۶۴ میفرماید: «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ لَآیَاتٍ لِأُولِی الْأَلْبَابِ». در این آیه گفته شده که آفرینش آسمانها و زمین و تغییر شب و روز، نشانههایی از قدرت و حکمت الهی است و انسان باید به این نشانهها توجه کرده و از آنها برای شناخت خداوند استفاده کند. در کتب تفسیری به این نکته اشاره میشود که آیات آفاقی به انسان کمک میکند تا به عظمت خداوند پی ببرد و از این طریق به شناخت عمیقتری از او دست یابد. همچنین بر اهمیت توجه به نشانههای الهی در طبیعت و درسهایی که از آنها میتوان گرفت، تأکید میکند.
«آیات انفسی» به نشانهها و شواهد الهی در درون انسان اشاره دارند. این آیات به انسان کمک میکنند تا به درک عمیقتری از خود، نفسانیات و نیازهای روحی و جسمی خود دست یابد. قرآن در آیه ۵۳ سوره فصلت میفرماید: «سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَ فِی أَنفُسِهِمْ حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ». در این آیه، خداوند وعده میدهد که نشانههای خود را در آفاق و نیز در نفس انسانها به آنها نشان میدهد تا آنان به حقایق پی ببرند. در حقیقت شناخت نفس و درک نیازهای درونی انسان، بخشی از مسیر شناخت خداوند است. انسان باید به درون خود بنگرد و با توجه به احساسات، افکار و تجربیات خود، به شناخت عمیقتری از حقیقت هستی و ارتباط خود با خدا برسد. این نوع آگاهی به انسان کمک میکند تا به سمت خودسازی و اصلاح نفس حرکت کند. آیات انفسی همچنین به ابعاد مختلف وجود انسان، از جمله روح، عقل و احساسات اشاره دارند. قرآن در آیه 30 سوره الرحمن میفرماید: «فَأَیُّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُكَذِّبَانِ». این آیه به انسان یادآوری میکند که باید در برابر نعمتها و آیات الهی شکرگزار باشد. شکرگزاری و توجه به نعمتهای الهی میتواند ابزاری برای تقویت ایمان و نزدیکی به خداوند باشد. آیات آفاقی و انفسی به ما یادآوری میکنند که شناخت خداوند و حقیقت هستی، نیازمند توجه به هر دو بعد آفرینش است. انسان باید به نشانههای الهی در طبیعت و همچنین به ابعاد درونی وجود خود توجه کند.