قبل از انتخاب آقاى خامنهاى به رهبرى، اینجانب با ایشان صحبت کرده بودم. در جلسه خبرگان رهبرى، ابتدا بحث بر سر این بود که آیا یک نفر باید رهبر شود یا این کار شورایى شود؟ همهى اعضاى خبرگان رهبرى از تیزهوشى آقاى خامنهاى آگاه بودند، همچنین بینش سیاسى ایشان بر همه روشن بود.
زمانى که آقاى خامنهاى براى بازدید رسمى به کرهى شمالى رفته بود در مقابل سیاستمداران و خبرنگاران جوابهاى سؤالات را بسیار ماهرانه پاسخ داد. امام (ره) که از تلویزیون جریان بازدید و سؤال و جوابها را مىدید از آقاى خامنهاى بسیار خرسند گشت و گفت ایشان لیاقت رهبرى را دارد؛ این سخن امام بهترین وسیلهاى گردید تا از آن طریق ایشان براى رهبرى انقلاب مطرح گردد.
شبى که امام رحلت کرد یعنى ده دقیقه پس از آن، به جماران رفتم همین که در را برایم باز کردند دیدم در حیاط همه در حال گریهاند، آقاى خامنهاى کنار درختى با حالت غمبارى نشسته بود، آمدم و پیش ایشان نشستم یکى از آقایان آمد و به ایشان گفت قرار است تا ۲۴ ساعت دیگر خبر فوت امام (ره) را اعلام نکنیم تا کار انتخاب نایب و جانشین ایشان روشن شود و این دو خبر را با هم اعلام کنیم؛ آقاى خامنهاى جواب داد چیزى که شما مىگویید من نیز با آن موافقم، ولى موضوع این است که اگر شما ۲۴ ساعت معطل کردید ممکن است مردم از رادیوهاى خارجى آن را بفهمند. آنگاه آبروى همه خواهد رفت و مردم خواهند گفت خبر رحلت امام را از ما پنهان مىکنند؛ در نتیجه راهنمایى و توصیه هوشمندانه ایشان اخبار ۷ بامداد این خبر مهم را اعلام کرد.
مرحوم آیتالله ابوالقاسم خزعلی