انتخابات پارلمانی عراق در شرایطی برگزار شد که با وجود تلاشهای آمریکا برای تأثیرگذاری بر روند انتخابات از طریق پمپاژ اطلاعات غلط، نتایج نشان داد که عراق همچنان پایبند به جبهه مقاومت و تعادل سیاسی داخلی است. این انتخابات که با مشارکت ۵۶.۱۱ درصدی و حضور بیش از ۱۲ میلیون رأیدهنده همراه بود، نسبت به دوره قبل افزایش چشمگیری را در سطح مشارکت ثبت کرد و در فضایی آرام و با رعایت استانداردهای بینالمللی انجام شد. نتیجه این رقابتها، شکلگیری یک پارلمان چندقطبی بود که در آن هیچ جناحی به اکثریت مطلق ۱۶۵ کرسی دست نیافت، اما نقش بلوکهای شیعی بهعنوان بازیگران اصلی تقویت شد.بر اساس گزارشهای منابع مختلف از جمله رویترز و الجزیره، ائتلاف «بازسازی و توسعه» به رهبری محمد شیاع السودانی، نخستوزیر فعلی، با کسب حدود ۴۶ کرسی و بیش از ۱.۳ میلیون رأی، به بزرگترین لیست تکلیستی تبدیل شد. پس از آن، ائتلافهای «تقدم» محمد الحلبوسی (۳۵–۳۳ کرسی)، «دولت قانون» نوری المالکی (۳۰–۲۸ کرسی)، «صادقون» به رهبری قیس الخزعلی (حدود ۲۷ کرسی) و «سازمان بدر» هادی العامری (۲۰–۱۸ کرسی) قرار گرفتند. در مجموع، بلوکهای شیعی نزدیک به «چارچوب هماهنگی» بیش از ۱۴۰ تا ۱۵۰ کرسی را از آن خود کردند، در حالی که ااهل سنت حدود ۷۰ تا ۸۰ و کردها ۵۵ تا ۶۰ کرسی کسب نمودند. این توزیع نشان میدهد که اگرچه السودانی بهعنوان یک میانهرو، پیروزی تاکتیکی داشته، اما جبهه مقاومت با محوریت ایران، دستاورد استراتژیک قابل توجهی را ثبت کرده است.یکی از تحولات چشمگیر در این دوره، تحریم کامل انتخابات توسط جریان مقتدی صدر بود که در انتخابات ۲۰۲۱ با ۷۳ کرسی به پیروزی رسیده بود. این تحریم، موجب انتقال بخش عمدهای از آرای هواداران صدر به چارچوب هماهنگی و ائتلاف السودانی شد. در این میان، گروههای مقاومت از جمله عصائب اهل الحق، کتائب حزبالله و جریان عمار الحکیم با افزایش قابل توجه کرسیها مواجه شدند، در حالی که جریانهای سنی و کرد غربگرا نظیر حزب دموکرات کردستان بارزانی، کاهش آراء را تجربه کردند. این تغییرات، موازنه قدرت را در عراق به نفع جبهه مقاومت تقویت کرده است.از منظر سیاست خارجی، نتایج انتخابات نشان میدهد که عراق همچنان به رویکرد حمایت از مقاومت پایبند خواهد بود.واکنشهای بینالمللی به نتایج انتخابات نیز گویای این واقعیت است.تا این لحظه البته در حالی که مقامات کشورمان از جمله سید عباس عراقچی و علیاکبر ولایتی، برگزاری موفقیتآمیز انتخابات را تبریک گفتند و بر آینده همکاریهای دوستانه تأکید کردند، آمریکا از ابراز واکنش رسمی خودداری نمود! در عرصه داخلی اما، چالش اصلی پیشروی عراق، تشکیل دولت ائتلافی است که ممکن است ماهها به طول بینجامد. با توجه به پراکندگی کرسیها، السودانی شانس بالایی برای حفظ مقام نخستوزیری دارد، زیرا توانایی ایجاد اجماع بین جریانهای مختلف را داراست. همچنین، کردها و جریانهای سنی اگرچه کرسیهای کمتری دارند، اما به دلیل نقش تعیینکننده در ایجاد ائتلاف، میتوانند تأثیر بسزایی در تعیین ساختار قدرت داشته باشند. در این میان، برخی رهبران سنی با فاصله گرفتن از محور آمریکا، رویکردی عملگرایانه در پیش گرفتهاند که نشان از تحول در معادلات داخلی عراق دارد.
در مجموع، انتخابات امسال عراق را میتوان نماد بلوغ سیاسی این کشور دانست که با وجود چالشهای پیشرو از جمله فساد داخلی، مشکلات اقتصادی و فشارهای خارجی، مسیر ثبات و توازن را در پیش گرفته است و به جریان های مخالف مقاومت نه محکمی گفت.