نقشه‌ای که به تازگی از طبقه‌بندی خارج شده است، ۱۱۰۰ هدف احتمالی را در جنگ هسته‌ای بین ایالات متحده و روسیه شناسایی کرده است. این نقشه که مربوط به سال ۱۹۵۶ میلادی است و «آرشیو امنیت ملی آمریکا» آن را منتشر کرده است، اهدافی را در اروپای شرقی، روسیه، چین و کره شمالی در بر می‌گیرد. اگرچه این نقشه مربوط به دوره جنگ سرد است، اما به گفته متخصصان، وضعیت کنونی اهداف هسته‌ای ممکن است تفاوت چندانی با آن زمان نداشته باشد.
این نقشه تنها مناطق تحت سیطره شوروی و کشور‌های غیرغربی را به عنوان اهداف مشخص کرده بود و به وضوح نشان می‌دهد، اروپای شرقی، در صورت وقوع جنگ هسته‌ای، به شدت از جنگ هسته‌ای آسیب می‌دید؛ بهویژه به این دلیل که بسیاری از موشک‌های هسته‌ای آمریکا بهشکل ویژه بر روی مناطقی، مانند آلمان شرقی تنظیم شده بودند.
با وجود پایان «جنگ سرد» مؤسسه‌ای غیر دولتی با نام «آینده زندگی» (Future of Life Institute) همچنان تلاش دارد از خطر‌های بزرگ جهانی، از جمله جنگ هسته‌ای جلوگیری کند، لذا این نقشه را با تکیه بر اطلاعات جدید به‌روزرسانی کرده است. این نقشه اکنون با کمک ابزاری به نام «NukeMap» به کاربران این امکان را می‌دهد تا انفجار‌های هسته‌ای فرضی را بر روی هر نقطه‌ای از نقشه شبیه‌سازی کنند و تأثیرات و تلفات احتمالی آن را مشاهده کنند. این ابزار کمک می‌کند تا عمق فاجعه انسانی و ویرانی ناشی از یک جنگ هسته‌ای برای کاربران ملموس‌تر شود.
با وجود اینکه فهرست اهداف هسته‌ای فعلی همچنان به شدت محرمانه است، این مؤسسه تأکید می‌کند تفاوت چندانی بین اهداف امروز و دوران جنگ سرد وجود ندارد. همچنین اشاره شده است، ایالات متحده هنوز حدود ۱۹۰۰ کلاهک هسته‌ای آماده به کار دارد که می‌توانند در کمتر از ۳۰ دقیقه به هر نقطه‌ای از جهان اصابت کنند.
نکته قابل توجه دیگر، اشاره به خطر‌های پیش‌بینی‌ناپذیر وضعیت بی‌ثبات و خطرناک فعلی است. ایالات متحده و روسیه هر دو تعداد زیادی سلاح‌های هسته‌ای در اختیار دارند و روسیه و آمریکا ۹۰ درصد کل زرادخانه‌های هسته‌ای جهان را به خود اختصاص داده‌اند. این کشور‌ها در حال توسعه و ارتقای سلاح‌های هسته‌ای خود هستند تا آنها را دقیق‌تر و مرگبارتر کنند. این تلاش‌ها در حالی است که به گفته تحلیلگران، تنها هفت کشور از نه کشور هسته‌ای جهان به این نتیجه رسیده‌اند که برای بازدارندگی، به کمتر از ۳۰۰ سلاح هسته‌ای نیاز است و تاکنون هیچ یک از این کشور‌ها مورد حمله قرار نگرفته‌اند.
یکی از نکات هشداردهنده این است که بمب‌های هیدروژنی امروزی بسیار قدرتمندتر از بمب‌های اتمی هستند که بر روی «هیروشیما» و «ناکازاکی» انداخته شد. در صورتی که جنگ هسته‌ای آغاز شود، ممکن است به زمستان هسته‌ای منجر شود که توانایی نابود کردن بیشتر جمعیت کره زمین را دارد.