حفظ مجلس انقلابی با نظارت درونی

با حضور 62 درصدی ملت عظیم الشأن ایران اسلامی در جمعه هفتم اسفند 94، "حماسه انتخابات "شکل گرفت و "چرخه ی بی وقفه ی –فعالیت – نهاد قانون گذاری را تداوم بخشید و حلقه ی دیگری بر این زنجیره حیاتی "افزوده شد. "مردم عزیز ایران در این انتخابات بیعت دیرین خود را با نظام جمهوری اسلامی یک بار دیگر تجدید کردند و با زبان رسا به بدخواهان پاسخ گفتند ... ذمه ی مسئولان اکنون سنگین تر از گذشته است "
سرانجام دقیقاً همچون 9 دوره قبل در زمان مقرر، مجلس دهم شکل گرفت . مجلسی که "از بزرگ ترین ارکان کشور است و در والاترین جایگاه ها - در رأس امور – قرار دارد " و البته باید در عمل نشان دهد که توانمندی قرار گرفتن در چنین جایگاه برجسته ای را دارد و باید در عمل اثبات کند که فاصله معنی دار بین بایدها و هست ها و مطلوب و موجودها را می تواند کاهش دهد.
پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت آغاز به کار دهمین دوره مجلس شورای اسلامی (8/3/95) و بیانات ایشان در دیدار با نمایندگان (16/3/95 )، افق مورد نظر و خواسته مطلوب رهبر فرزانه انقلاب و سکاندار نظام مقدس جمهوری اسلامی را به خوبی نشان می دهد: "مجلس از نظر ایشان –امام (ره ) –مهمتر از دولت و قوه ی مجریه بود...(شما نمایندگان )سوگند خورده اید که مبانی اسلام و دستاورد های انقلاب را حفظ کنید ،خب ،این چیز مهمی است . این کی ممکن خواهد شد ؟ آن وقتی که مجلس واقعاً در رأس امور باشد، این کار هم دست شماست. مجلس در رأس امور تعارف نیست که بخواهیم تعارف کنیم"(16/3/95 )
***
منظور از در رأس امور بودن مجلس چیست ؟در نگاه رهبر انقلاب یعنی :"تصمیم بگیرد و آن تصمیم اجرائی بشود. شما حرکت دولت را ریل گذاری می کنید ،بعد با اختیاراتی که قانون اساسی به شما داده که از جمله اش تحقیق و تفحص است که در قانون اساسی تصریح شده، می توانید تضمین کنید که این حرکت انجام بگیرد... بایستی حقتان را استیفا کنید، تحقیق کنید ،تفحص کنید، مواخذه کنید که چرا نشد. چرا کم شد. چرا جور دیگری شد .این یک فرصت بسیار مهمی است. این را قدر بدانید ...هیچ منافاتی هم با همکاری با دولت ندارد... این همکاری به معنای گذشت از حقوق مجلس نیست"(همان) در رأس امور بودن مجلس بدین معنا برگرفته از مرّ قانون اساسی، سیره عملی امام امت (ره ) و رهبر معظم انقلاب و رویه جاری در نه دوره قبلی بوده است و در این مجلس بایستی با حذف ملاحظه کاری های بیجا و مصلحت اندیشی های نادرست ،علقه های جناحی ،باندی ،منطقه ای و قبیله ای ،وکیل الدوله بودن، حب و بغض های شخصی ،کارشناسی های ضعیف و بعضاً نادرست و ... کنار گذاشته شود تا جایگاه والای در رأس امور بودن مجلس تحقق عینی یابد. اکنون خواسته رهبر معظم انقلاب بر تحقق این امر در مجلس دهم است . مجلسی که دوره ای یکساله با دولت فعلی و دوره ای سه ساله با دولت دوازدهم دارد.
***
چگونه می توان این مهم –در رأس امور بودن مجلس – را تحقق بخشید ؟ اولین شرط آن که به "معنای واقعی کلمه می تواند این را در در مجلس تأمین کند و تضمین نماید، نظارت مجلس بر خویشتن است، و شرط دیگر، وضع قوانین صحیح، کارا و متناسب با شرع و مقتضیات زمان است. شرط سوم رعایت شأن انقلابی بودن مجلس شورای اسلامی، با عمل به لوازم آن است. شرط چهارم مراقبت و مواظبت از ایجاد تشنج در داخل مجلس و جلوگیری جناحی شدن آن است. قطعاً مجلس در صورتی موفق خواهد بود که اولاً از "سرگرم شدن به زائده های جناحی و غالب ساختن انگیزه های شخصی بر مصالح عمومی بر حذر باشند " و ثانیاً نیاز های اساسی کشور و اولویت های این مرحله از انقلاب را در نظر داشته باشند و برای تحقق آن بکوشند.:"تحقق بخشیدن به اقتصاد مقاومتی با همه ی الزامات قطعی آن و نیز تلاش مجدانه برای گسترش و ژرف سازی فرهنگ اسلامی ،دو اولویت فوری کنونی است.(8/3/95 ).
***
شرط اول در رأس امور ماندن مجلس: نظارت درونی
"نظارت بر خویشتن " امری ضروری در پیمودن مسیر و زمینه رسیدن به مدارج بالاتر ،عدم انحراف از صراط مستقیم الهی ،سکون و درجا زدن است . این نظارت دو گونه است ،گاه فردی است که شامل مشارطه (هدف گذاری ) ؛مراقبه (نظارت مستمر بر رفتار ) ؛محاسبه (ارزیابی عملکرد و بازخورد آن ) و معاتبه (برخورد با خطا ،کوتاهی و گناه )می باشد و گاه سازمانی ،نهادی و جمعی می باشد که همین مفاهیم با ارزش و بنیادی بایستی در دل نهاد و حرکت جمعی ،گروهی و سازمانی تحقق پیدا کند و ضامن سلامت ،پویائی و افزایش بهره وری آن باشد.:" اقتدار مجلس ،هیبت مجلس ... این را باید حفظ کنید .این دست خود شماست و شما می توانید این کار را بکنید... یکی از چیزهائی که به معنای واقعی کلمه می تواند این را در مجلس تأمین و تضمین کند، نظارت بر خویشتن است. بالاخره مجلس تشکیل می شود از تعدادی انسان ؛ما انسان‌ها همه‌مان در معرض خطا هستیم ؛یعنی شوخی ندارد ؛بزرگ و کوچک هم ندارد؛پیر و جوان هم ندارد ؛همه‌مان در معرض خطا و در معرض لغزش هستیم .
چه کسی باید جلوی این لغزش رابگیرد ؟ خود مجلس. انواع و اقسام لغزش ها هم متصور است .مجلس اگر نظارت کرد ؛جلوی لغزش نماینده را گرفت و نماینده توانست این پاکیزگی و طهارت خودش را در طول این چند سال حفظ کند ؛آن وقت زبانش باز خواهد بود ؛آن وقت می‌تواند اگر چنانچه نقطه اشکالی در هر جا دید آن را بیان کند ،این را باید مجلس رعایت کند. من خواهش می کنم مسئله خود نظارتی ؛ خویشتن نظارتی مجلس را دست کم نگیرید. این را حفظ کنید(16/3/95)