تکرار تجربه بیان سخنان تند و تیز از سوی منتقدان و مظلوم‌نمایی از سوی مسئولان نشان می‌دهد که این روند نه‌تنها نمی‌تواند هیچ کمکی به اصلاح امور و پیشرفت کشور و تحقق اهداف انقلاب کند، بلکه [...]
یادداشت: «روحانی مظلوم‌ترین
رئیس‌جمهور تاریخ ایران است»، این جمله‌ای است که روز گذشته معاون اول رئیس
دولت یازدهم آن را در واکنش به آنچه روزنامه‌های اصلاح‌طلب در روز اول
هفته به نام حمله بی‌سابقه به رئیس‌جمهور تیتر یک کردند، بر زبان آورده
است. این روزنامه‌ها با تیتر یک کردن سه جمله «ساده‌لوحی می‌گوید با برجام
عزّت پیدا کردیم»، «روحانی به جرم خیانت به کشور باید محاکمه شود» و «کسی
پس از این سخنان رهبری دم از مذاکره با آمریکا بزند، ضد ولایت فقیه است» از
تخریب گسترده دولت یازدهم خبر دادند و سخنانی از این دست را با موضوع
انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم گره زدند تا زودتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد،
شاهد آغاز دو قطبی‌های انتخاباتی در فضای رسانه‌ای کشور باشیم؛ اما در این
میان نکته حائز توجه و تذکر، این است که همه منتقدان شناخته شده دولت محترم
و همه افراد و اشخاصی که با نیت کمک به کشور و بهبود وضعیت اقتصادی،
فرهنگی، اجتماعی و... سخنانی را بر زبان جاری می‌سازند، باید توجه داشته
باشند که فضای جامعه از محور گفت‌وگو و انتقادهای مفید و سازنده به فضای
احساسی و هتّاکانه تبدیل نشود!
تکرار تجربه بیان سخنان تند و تیز از
سوی منتقدان و مظلوم‌نمایی از سوی مسئولان نشان می‌دهد که این روند نه‌تنها
نمی‌تواند هیچ کمکی به اصلاح امور و پیشرفت کشور و تحقق اهداف انقلاب کند،
بلکه فضای کلی جامعه را به سمت تنش و منازعات بی‌فایده خواهد برد که در
میان آن مسائل اصلی گم شده و به دست فراموشی سپرده می‌شوند؛ افزون بر آن در
این فضا، دشمن این فرصت را پیدا می‌کند که با سودجویی پروژه اختلاف‌افکنی
در کشور را پیش ببرد؛ از این رو با صراحت باید مانع از ایجاد فضای رادیکال
شد که در آن نه منتقدان به مقصود خود می‌رسند و نه دولت فرصت خدمت و پیشبرد
برنامه‌های خود را خواهد داشت.
