در روزهایی که نیروهای نیابتی آمریکا، رژیم آل‌سعود و... مشهور به تروریست‌های تکفیری در حلب آخرین نفس‌های‌شان را می‌کشیدند، شورای امنیت سازمان ملل به درخواست فرانسه به بهانه بررسی وضعیت انسانی در حلب جلسه اضطراری تشکیل می‌دهد تا راه چاره‌ای برای نجات تروریست‌ها بیابد[...]
یادداشت: اپیزود
اول: در روزهایی که نیروهای نیابتی آمریکا، رژیم آل‌سعود و... مشهور به
تروریست‌های تکفیری در حلب آخرین نفس‌های‌شان را می‌کشیدند، شورای امنیت
سازمان ملل به درخواست فرانسه به بهانه بررسی وضعیت انسانی در حلب جلسه
اضطراری تشکیل می‌دهد تا راه چاره‌ای برای نجات تروریست‌ها بیابد. در این
جلسه نماینده دائم ایالات‌متحده آمریکا در سازمان‌ملل متحد اشک می‌ریزد و
از فاجعه انسانی در حلب سوریه سخن می‌گوید! سامانتا پاور، نماینده کشوری که
قربانیان لشکرکشی‌های آن به غرب آسیا از شمار خارج است، ناباورانه اعلام
می‌کند که تاریخ درباره آن روزهای حلب قضاوت می‌کند! و نام ایران و سوریه
به منزله مسببان این شرایط در تاریخ ثبت خواهد شد!
اپیزود دوم: شکست در
حلب و پیشروی نیروهای مقاومت برای تروریست‌ها سخت سنگین است و تلاش
می‌کنند به هر نحو ممکن این شکست را تلافی کنند! در همین راستا، در روزهای
آغازین دی ماه به ناگاه، خبر می‌رسد آب‌های آشامیدنی بخش بزرگی از پایتخت
سوریه قطع شده است و مسئولان کشور سوریه در توضیح این اتفاق اعلام
می‌کنند، تروریست‌ها منابع آب سد عین‌الفیجه را که تأمین‌کننده بخشی از آب
شرب دمشق و ریف است، با سوخت مازوت آلوده کرده‌اند و دولت چاره‌ای جز قطع
آب این مناطق ندارد! به این ترتیب، آب در دمشق قطع و بحران دسترسی به آب
آشامیدنی آغاز می‌شود، بحرانی که حالا نزدیک به دو هفته از آن می‌گذرد و
حدود پنج میلیون نفر از مردم عادی ساکن در این شهر از دسترسی به آب قابل
شرب محروم هستند! اما نه خانم سامانتا پاور، نه مسئولان سازمان‌ملل متحد و
نه هیچ مقامی در جهان غرب از حقوق بشر حرفی به میان نیاوردند و نگران هیچ
فاجعه انسانی نشده و برای کودکان تشنه در دمشق اشک نریختند. سکوت مطلق
مقامات و رسانه‌های غربی و وجدان به خواب رفته سازمان‌های مدعی حقوق بشر
قصه پرغصه سال‌های طولانی فتنه در سوریه است که مردم سوریه هرگز مسببان آن و
کسانی را که در این روزهای سخت در کنارشان ایستاده‌اند، فراموش نخواهند
کرد.
