زمانی که از پرستیژ فرانسوی سخن به میان می‌آمد، استعمار فرانسوی توانسته بود برای خود آوازه‌ای میان کشورهای آفریقایی و خاورمیانه عربی ایجاد کند اما این پرستیژ اکنون جای خود را به اصل خویش یعنی جنون و وحشیگری داده است به طوری که در سیزدهمین هفته اعتراضات جلیقهزردها، پلیس بار دیگر با وحشیگری به معترضان آسیب فیزیکی رساند. شلیک گلوله‌های پلاستیکی و استفاده از سلاح‌های خاص که چشمان معترضان را نشانه رفته است، به خاری در چشم امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور بانکدار فرانسه مبدل شده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد در نماد‌سازی جدید، آنهایی که چشمان‌شان را در اعتراضات از دست داده‌اند با یکدیگر متحد شده‌اند و در تصاویر گرافیکی از آنها به عنوان قهرمانان مبارزه استفاده می‌شود. مکرون هرگز فکرش را هم نمی‌کرد دولتی که وعده اقتصاد دیجیتالی را به مردم فرانسه داده بود، به یکی از خشن‌ترین دولت‌های معاصر فرانسه مبدل شود که مجبور است برای برای بقای خود چشم شهروندانش را کور کند! آنطور که آمارهای رسمی می‌گوید تنها تا هفته یازدهم این اعتراضات، یعنی تا 2 هفته پیش، دستکم ۱۷۰۰ نفر بر اثر اقدامات خشونت‌بار نیروهای پلیس زخمی و 11 نفر هم کشته شده‌اند. البته پلیس مدعی است کشته‌ها مربوط به حوادث جاده‌ای ناشی از بستن راه‌هاست و پلیس کسی را نکشته است اما این ادعای پلیس مهم نیست! چرا که در میان افکار عمومی فرانسه دولت این کشور یک دولت آدمکش و ناتوان شناخته می‌شود. همان‌طور که اشاره شد تک‌چشم‌ها مانند اسب‌های تک‌شاخ به رهبران معترضان جلیقه زرد مبدل شده‌اند. گزارش‌ها نشان می‌دهد در این میان، آمار افرادی که از ناحیه گردن به بالا هدف قرار گرفته‌اند آنقدر زیاد است که این برداشت را به وجود می‌آورد که گویا نیروهای پلیس فرانسه عمدا اسلحه‌های خود را به سمت بالاتنه معترضان هدف گرفته و گلوله‌های پلاستیکی و انفجاری خود را به سمت آنها شلیک کرده‌اند؛ رفتاری که موجب شده تاکنون نزدیک به ۲۰ نفر از معترضان یک چشم خود را از دست دهند.
ژروم رودریگز کیست و چگونه آسیب دید؟ژروم رودریگز یکی از رهبران شناخته شده جلیقهزردها در حالی که از یازدهمین هفته اعترضات در پاریس فیلمبرداری می‌کرد، بر اثر اصابت گلوله فلش‌بال بینایی یک چشم خود را از دست داد. رودریگز خودش این خبر را پس از رساندنش به بیمارستان از طریق شبکه اجتماعی فیسبوک اعلام کرد. هیات نظارت بر رفتار پلیس فرانسه به منظور رسیدگی به شکایت‌ها تشکیل جلسه داده است اما وزارت کشور فرانسه می‌گوید غیر از استفاده از فلش‌بال و گاز اشک‌آور، سلاح دیگری برای برخورد با معترضان ندارد و اگر بخواهد شیوه‌های برخورد را تغییر دهد، تعداد بیشتری از معترضان مجروح یا کشته می‌شوند. تاکنون 11نفر از معترضان کشته شده‌اند و حدود 20 نفر هم بینایی یک چشم خود را از دست داده‌اند. این خشونت فزاینده منجر به اعتراض دولت‌های همسایه فرانسه از جمله دولت راست‌گرای ایتالیا شده است. درگیری لفظی رهبران فرانسه و ایتالیا با یکدیگر باعث شده است طرفین سفرای خود را فرا بخوانند تا برای نخستین بار پس از جنگ دوم جهانی و تشکیل اتحادیه اروپایی میان 2 کشور بزرگ اروپای غربی تنشی نمایان شود که طرفین تا مرز قطع مناسبات پیش بروند. اقدامات خشونت‌آمیز پلیس فرانسه و سکوت نهاد‌های حقوق بشری در حالی است که فرانسوی‌ها خود را مدعیان اصلی حقوق بشر در جهان معرفی می‌کنند اما قادر به حفظ امنیت شهروندان خود نیستند. این کشور حتی درباره ونزوئلا از دولت قانونی مادرو مطالباتی را دارد که به شکل مضحکی خود قادر نیست در اروپای غربی و در حالی که دولت آمریکا (مانند ونزوئلا) به مخالفان دولت پول و سلاح نمی‌دهد، آنها را برآورده کند. نباید از نظر دور داشت سه‌شنبه گذشته پارلمان فرانسه با توصیف تظاهرات‌های اخیر در این کشور به عنوان «اعتراضات خشونت‌آمیز»، طرحی را برای سرکوب معترضان موسوم به جلیقهزردها تصویب کرد. این طرح به‌رغم انتقاد گروه‌های مدافع آزادی‌های مدنی، به لطف آنکه حزب «مکرون» اکثریت کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد، با ۳۸۷ رأی موافق و ۹۲ رأی مخالف در مجلس سفلای فرانسه به تصویب رسید. اکنون مجلس علیای فرانسه هم باید درباره این طرح نظرش را ابراز کند. این طرح که نام «مبارزه با آشوبگران» برای آن انتخاب شده، معترضان را از پوشاندن صورت‌های‌شان منع کرده و اختیارات پلیس را برای مقابله با معترضانی که قصد اقدامات خشونت‌آمیز دارند، گسترده‌تر می‌کند. در همین حال از اواسط نوامبر 2018 هزاران نفر از مخالفان دولت فرانسه تظاهرات کرده و دولت مکرون با طرح‌هایی چون آشتی ملی و برگزاری همه‌پرسی هم نتوانسته است موج شدید خشم عمومی را کاهش دهد. بحران در فرانسه از جمله مسائلی است که طی 2 دولت گذشته از جمله چپ، راست و اکنون میانه ادامه داشته است و به نظر می‌رسد ورود ماری لوپن به کارزار این اعتراضات منجر به ارتقای جایگاه جریان راست افراطی در فرانسه شود. برخی بر این باورند خشونت پلیس عامل اصلی این چالش ملی بوده است ولی اقدامات مکرون هم در افزایش خشونت‌های عمومی در فرانسه بی‌تاثیر نبوده است. این تظاهرات‌ها عموما مسالمت‌آمیز بوده‌اند که با دخالت پلیس به درگیری‌های خیابانی تبدیل شده است. دولت فرانسه قصد داشت در چارچوب سیاست تشویق عمومی به استفاده از خودروهای هیبریدی و کاهش خودروهای متکی به سوخت فسیلی، از ابتدای سال آینده میلادی مالیات بر سوخت را افزایش دهد اما همین تصمیم جرقه اعتراضات طبقه متوسط را زد. معترضان، مکرون را که پیش از این یک بانکدار بوده، به حمایت از طبقه ثروتمند متهم کرده و می‌گویند او سیاست‌هایی را دنبال می‌کند که بانک‌های بزرگ فرانسه از آن نفع می‌برند.
