بار اول نیست که آقای روحانی به‌دور از واقعیات، فرا‌فکنی می‌کند. در همین زمینه ایشان پذیرش برجام را حلال همه مشکلات کشور و رافع همه تحریم‌های امریکایی و اروپایی می‌خواند و هشداردهندگان را جنگ‌طلب معرفی می‌نمود. گذر زمان روشن کرد که حق با انقلابیون بود.
جوان آنلاین: دکتر احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در واکنش به اظهارنظر اخیر رئیس‌جمهور درباره لزوم تصویب هرچه سریع‌تر پالرمو و CFT گفت: اولین بار نیست که آقای روحانی به دور از واقعیاتT فرا‌فکنی می‌کند. توکلی که با خبرگزاری تسنیم گفتگو کرده است، در واکنش به این اظهار نظر رئیس جمهور در ضرورت تأیید لوایح FATF که گفته بود: «فردا اگر روابط بانکی ما با دنیا دچار مشکل شد مردم نگویند دولت ناکارآمد است، دولت کارآمد است، چرا که به‌موقع لوایح تهیه و به مجلس فرستاده شد و خوشبختانه مجلس نیز همکاری کرده و مجلس و دولت در این زمینه سربلند هستند.» تصریح کرده است: بار اول نیست که آقای روحانی به‌دور از واقعیات، فرا‌فکنی می‌کند. در همین زمینه ایشان پذیرش برجام را حلال همه مشکلات کشور و رافع همه تحریم‌های امریکایی و اروپایی می‌خواند و هشداردهندگان را جنگ‌طلب معرفی می‌نمود. گذر زمان روشن کرد که حق با انقلابیون بود. من از همان انقلابیون هشداردهنده بودم که در مجلس به‌طور مشروط از برجام دفاع کردم و شش شرط هم به‌طور کتبی پیشنهاد داده بودم.
با تجربه برجام چگونه می‌توان بازهم به غرب اعتماد کرد
او اضافه کرد: رهبر انقلاب نیز با شروط نه‌گانه برجام را تأیید کردند، ولی نه دولت شرط‌های رهبری را عمل کرد و نه آقای لاریجانی اجازه طرح پیشنهاد‌ها را داد. البته کار هر دو نهاد غیرقانونی بود. حالا، هم آقای روحانی چنین جلوه می‌دهد که با رد FATF ایران به جهنم تبدیل می‌شود و معترضان به الحاق به FATF را مسبب همه دردها، فلاکت‌ها و گرفتاری‌ها مردم می‌خواند. ولی برای روشن شدن نادرستی این تحلیل دیگر مانند مورد برجام محتاج زمان نیستیم. با عبرت‌گیری از ماجرای برجام و کمی دقت در تاریخ معاصر، مسئله به‌راحتی قابل تحلیل است.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: آقای روحانی از عدم توسعه روابط بانکی و یا دچار شدن روابط بانکی به گرفتاری، در صورت عدم تصویب CFT و پالرمو در مجمع تشخیص سخن می‌گویند. از آقای رئیس جمهور می‌پرسم؛ مگر ما الآن رسماً روابط بانکی با خارج داریم؟ بهترین دلیل نداشتن روابط بانکی رسمی، ارائه ساز و کار اینستکس آن هم از جانب اروپایی‌ها است. اگر اینان به تعهدات خودشان عمل کرده بودند و راه تجارت و خدمات بانکی را رسماً باز می‌کردند، دیگر به اینستکس نیازی نبود.
توکلی ادامه داد: در شرایطی که برجام با آن اهمیت جهانی به چنین سرنوشتی دچار شده، دیگر چگونه می‌توان به تعهدات غربی‌ها در قالب FATF اعتماد کرد؟ امریکا و اروپا آنجا که درِ باغ سبز نشان می‌دادند، به این وضع درآمد، در خصوص FATF که مدام در حال تهدید هستند، وضعیت دیگر خیلی روشن است. چرا باید به آن‌ها اعتماد کرد؟ اتحادیه اروپا در بیانیه ۱۲ بندی اخیرش ده‌ها حوزه مورد اختلاف از حقوق کودکان تا دقت موشک‌های ساخت ایران را علیه ایران تکرار کرده است و همه این دخالت‌ها را ضمن القای ضروری بودن پذیرش FATF مطرح کرده است! این موضع‌گیری یعنی حالا حالا‌ها این غدّاران و مزوّران قصدشان ادامه فشار‌های اقتصادی است.
پذیرش FATF ارتباطات محدود بانکی را قطع می‌کند
وی ادامه داد: سخن آقای روحانی مبنی بر اینکه «رد FATF موجب دشواری بیشتر وضع کشور می‌شود» مفهومش این است که قبول آن اوضاع را بهتر می‌کند یا لااقل همین طور می‌ماند، این هم از آن حرف‌هایی است که با واقعیت تصدیق نمی‌شود، زیرا اولاً معاون این نهاد رسماً اعلام کرده بود که حتی با تسلیم ایران به قبول تمام استاندارد‌های FATF، هیچ تضمینی برای تسهیل اوضاع تجاری و بانکی ایران وجود ندارد، که متعاقباً آقای دکتر ظریف نیز اصل این هشدار را تأیید کرد. ثانیاً و مهم‌تر، همین قدر ارتباطاتی هم که هست بعد از پذیرش FATF امری مغایر قواعد بین‌المللی تلقی شده و کشور‌هایی که اکنون ریسک روابط با ایران را کم می‌دانند که به‌رغم فشار امریکا، با ما مراوده تجاری و بانکی دارند، دیگر نخواهند توانست به همکاری ادامه دهند. هدف آن‌ها از این‌همه اصرار همین است.
خرابی اقتصاد ایران ریشه داخلی دارد
توکلی در بخش دیگری از این گفتگو تأکید کرد: به دلایل مستند و مستدل می‌توان اثبات کرد که عوامل اصلی وضع اسفناک معیشت مردم و خرابی اقتصاد ایران عوامل داخلی است. از مدل سرمایه‌داری نئولیبرال و بازارزدگی گرفته تا ترجیح تمایلات شخصی، تباری، قومی یا سیاسی بر اقتضائات علمی و عینی که امروز وجود دارد.
همچنین ترجیح منافع محلی بر مصالح ملی، ضعف یا فقدان ساختار‌ها و نهاد‌های لازمه توسعه، ضعف قوه قضائیه، سپردن کار‌ها با ملاک‌های تبارگرایانه و قبیله‌گرایی مدرن به دست نادانانِ ناتوان، تجمل‌گرایی و اشرافی‌گری عده‌ای از مسئولان، ایجاد و گسترش فساد خانمان‌برانداز، توزیع نابرابر دارایی و درآمد، فقر و بیکاری به‌تدریج اعتماد مردم را به حاکمیت کم کرده است. خلاصه هرجا به عقل و دین عمل کردیم، نتیجه گرفتیم و به‌عکس هر جا با مصلحت‌اندیشی با فساد برخورد نکردیم، با مشکلات جدی روبه‌رو شدیم. شمردن این ناکامی‌ها نه به‌معنای انجام نگرفتن کار‌های بزرگ است که انجام شده است و نه باعث یأس، زیرا وقتی فرصت‌ها را فهرست کنیم خیلی طولانی‌تر خواهد بود.
تحریم سوزنی است که به بادکنک اقتصاد خورده
توکلی سپس با طرح این سؤال که آیا تحریم‌ها تأثیری نداشته است، گفت: طبعاً هیچ آدم عاقلی چنین حرفی نمی‌زند. حتماً اثر داشته است. ولی شاید این مثال را بتوان گویا دانست که تحریم به مثابه سوزنی است که بادکنک را می‌ترکاند. ترکیدن بادکنک در همه جای اقتصاد اثر گذاشته، ولی بادکنک را عوامل دیگری باد کرده‌اند. اگر ضعف‌های داخلی نبود مقابله با تحریم بسیار آسان‌تر می‌شد. به همین دلیل من نمی‌گویم همه عوامل داخلی هستند بلکه تأکید می‌کنم عوامل اصلی داخلی هستند. با این تحلیل رد و قبول یک معاهده ظالمانه نقش اصلی را بازی نمی‌کند؛ نه آنکه بی‌تأثیر است. به دلیل همین تأثیر، رد و قبولش فرق می‌کند. برای ترجیح یکی بر دیگری، چند نکته را باید مدنظر داشت. اول آنکه FATF بلاشک با برخی از اصول قانون اساسی و ارزش‌های غیرقابل صرف‌نظرکردن و احکام شرع تغایر دارد و مجلس بنا بر مصالح دیگری به آن رأی داد. دوم این است که در بین مصالح مختلف، چه مصلحتی به ما اجازه می‌دهد که قانون اساسی و ارزش‌ها و احکام را نادیده بگیریم؟ بنده با نیم قرن سابقه مبارزاتی و دانش اقتصاد با قطعیت می‌گویم مصلحت این است که نگذاریم معیشت مردم بیش از این در تنگنا بماند و باید به سرعت گشایشی بشود. کشور پس از چندین سال رکود تورمی، با نرخ بیکاری بالا و نرخ رشد ملی کم و پرنوسان، به دورانی از تورم شدید و رکود همراه آن مبتلا گشته که هشدار خطرات سیاسی و امنیتی راهبردی و قریب الوقوعی را می‌دهد. این وضعیت ثمره فساد سازمان یافته و شبکه‌ای، سوء تدبیر، ضعف مدیریت، تمایلات رفاه طلبانه و فقدان پشتکار در برخی از مسئولان، نبود نظارت و احیاناً عملیات نفوذی‌ها در داخل و تحریم ظالمانه و غیرقانونی از خارج است.
با این وضعیت خطیر آیا مصلحت در رد FATF است یا پذیرش آن؟ در واقع هیچ‌کدام از دو وجه ممکن شامل رد و قبول FATF در بهبود معیشت مردم شریف ایران تأثیر تعیین کننده ندارد. داروی درد کشور، از جنس دیگری است. درعین حال می‌توان پرسید کدام یک (رد یا قبول) وضع را بدتر می‌کند؟
وی تصریح کرد: برخلاف تصور اولیه، قبول دستور‌العمل‌های FATF زیان بارتر است و اوضاع را بدتر خواهد کرد. با پذیرشFATF از سوی ایران، مراوده تجاری و بانکی با ایران طبق قواعد ممنوع می‌شود. یعنی همین راه موجود تنگ‌تر خواهد شد. از سوی دیگر باید به این واقعیت مهم اهتمام ویژه داشته باشیم که بهانه‌های غرب هیچ‌گاه تمامی نخواهد داشت. برعکس، تاریخ ۴۰ ساله عمر انقلاب اسلامی نشان داده که هر زمان در برابر خواسته‌های استکباری غرب سفت و محکم ایستادیم آن‌ها عقب نشستند و هر زمان کوتاه آمدیم، طرف مقابل برای فشار به ایران مصمم‌تر شده است.
