زندگی آسمانی پیامبر با حضرت خدیجه ناشی از ذوب شدن همسر در وجود پیامبر اکرم بود

حضرت خدیجه (س) به عنوان اولین زن مسلمان و همسر پیامبر نزد مسلمانان از جایگاه رفیعی برخوردار است. قطع به یقین بخشی از این جایگاه را می توان به اهمیت رجوع به دستورات الهی و فرمان پذیری از خداوند و فرستاده اش نسبت داد.

یکی از دلایلی که زندگی پیامبر و حضرت خدیجه را متفاوت از همه زندگی ها کرده بود این است که حضرت خدیجه، پیامبر اکرم(ص) را به عنوان الگوی تام و تمام خود انتخاب کردند بدون اینکه در این زمینه شکی به دل راه بدهند به همین جهت در طول زندگانی 25 سال حضرت خدیجه با رسول مکرم اسلام شاهد هستیم شاید بیش از 50 سخن از حضرت خدیجه در منابع تاریخ اسلام ذکر نشده است.

این موضوع بیانگر آن است که حضرت خدیجه (س) ذوب در وجود پیامبر اکرم بودند. ذوب شدن به معنای کامل یعنی ایشان مطیع محض پیامبر بودند. این جمله بدین معنا نیست که اسلام بگوید زنان باید مطیع تام و محض همسران خود باشند بلکه به این معناست که اگر بانویی دید همسرش شایستگی های اخلاقی لازم را دارد و انتخاب مرد زندگی بر اساس وجود شایستگی های اخلاقی بوده است لذا به میزانی که همسرش متخلق به اخلاق الهی است می بایست از وی تبعیت کند یا بالعکس، چون این موضوع در بین مردان و زنان یکسان است، یعنی اگر مردی دید خانمش شایستگی های اخلاقی دارد در همان مدار شایستگی های اخلاقی می تواند تابع همسرش باشد نه اینکه بگوید چون همسرم زن است من از شایستگی های اخلاقی وی تبعیت نمی کنم.

ذوب شدن حضرت خدیجه در وجود پیامبر اسلام و تشکیل یک خانواده آسمانی و دینی حاوی این پیام به تک تک افراد جامعه است که اگر فردی در زندگی شایستگی های اخلاقی دارد باید او را الگوی رفتاری و عملکردی خود قرار دهیم و موارد و مصادیقی که شایستگی اخلاقی دارند را با تفکر و تامل در آن کپی و الگوبرداری کنیم.این الگو اگر در خانواده پیاده شود زندگی از مدار و قالب معمولی خارج می شود و به تدریج عشق عمیق الهی بین زن و شوهر و افراد خانواده ایجاد می شود. فردی که در خانواده دارای شایستگی اخلاقی است در مدار کمال توجه سایر اعضای خانواده قرار می گیرد لذا این پیام را زندگی حضرت خدیجه سلام الله علیها به ما داد که ذوب بودن در پیامبر منجر به تحکیم بنای خانواده و عشقی بی نظیر می شود که تمام دنیا غبطه آن را خواهند خورد.

نکته مهمی در زندگی حضرت محمد و علی علیه السلام وجود دارد که شاید چالشی ترین بحث برای زنان مسلمان است و آن موضوع تعدد زوجات است. به همین خاطر چنین سوالی مطرح می شود که چرا در زمان وجود حضرت خدیجه (س) همسر دومی به این زندگی وارد نشده است و تا زمانی که فاطمه زهرا سلام الله علیها در کنار امیرالمومنین بودند یا تا زمانی که حضرت خدیجه در کنار پیامبر بودند اصلا موضوع و حتی بحث تعدد همسر دوم به صورت صددرصد منتفی می شود؟

جوابی که از قرآن به دست می آید این است که وقتی این دو نفر هم کفو یکدیگر می شوند به طور صددرصد موضوع تعدد ازدواج کاملا منتفی می شود.  اینجا این اتفاق رخ داده که حضرت خدیجه کفو صددرصد پیامبر است  و حضرت فاطمه زهرا کفو صددرصد حضرت علی است.

وقتی کفویت مطرح می شود به این معناست که اگر قرار باشد زن دومی به هر دلیلی ورود کند، اجرای عدالت غیر ممکن میشود. نتیجه گیری درباره جامعه براساس قرآن این است که قرآن اجازه تعدد همسر را برای مردانی صادر کرده که امکان اجرای عدالت را داشته باشند.

در حالی که قرآن با صراحت اعلام می کند انسان های غیر الهی و غیر معصوم محال است بتوانند عدالت را اجرا کنند. این پیام از زندگی پیامبر و حضرت خدیجه به دست می آید و تمام سخن قرآن این است چون حضرت خدیجه کفو صددرصد پیامبر بود و اگر همسر دومی می آمد، اجرای عدالت غیر ممکن بود.

قرآن با صراحت اعلام می کند اگر مردی نتواند عدالت را اجرا کند انتخاب همسر دوم حرام می باشد و اجازه صادر نشده است. اینجا این اتفاق در زندگی پیامبر و در زندگی امیرالمومنین با فاطمه زهرا افتاده است. چون کفو یکدیگر بودند و اجرای عدالت با ورود همسر دوم محال بود.

این دو انسان به ما اعلام کردند مطیع خالص قرآن بودند و غیر قرآنی رفتار نکردند. این تعدد وقتی در مدینه می آید اتفاق می افتد.  این گزارش مشهور دروغی که 9 یا 11 همسر برای پیامبر مطرح می کند برخلاف مکتب تشیع و اهل بیت است چون پذیرفته نشده است. چرا که تعداد زنانی که در مدینه وارد زندگی پیامبر شدند 4 نفر هستند که قرآن به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به این موضوع اشاره کرده است.

زنانی که بعد از حضرت خدیجه هیچکدام انتخاب پیامبر اکرم(ص) نبودند بلکه پدران و خودشان بر ازدواج با پیامبر اصرار داشتند و چون این زنان همانند حضرت خدیجه هم کفو پیامبر اکرم(ص) نبودند اجرای عدالت برای پیامبر امکان پذیر است اما برای غیر معصوم اجرای عدالت بین دو همسر چون غیر ممکن است، قرآن هم عملا با آن مخالفت کرده است.